Morgunblaðið - 04.04.2007, Qupperneq 21
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. APRÍL 2007 21
EFTIR hálfrar aldar einræði fjór-
skipta taktsins er hér loks farið að
rofa til með auknum vinsældum
Balkan-hrynja. En þar með er ekki
upptalinn sjarmi slavneskra þjóð-
laga því melódísk auðgi þeirra er
alveg sér á parti. Nátengd þjóð-
tungunum eystra sem KH lagði á
sig ómælda en árangursríka auka-
vinnu til að koma til skila.
Eftir fyrstu 4 a cappella kórlögin
frá Ungverjalandi, Búlgaríu og Sló-
vakíu lék Bardukha-kvartettinn 2
klezmerlög og 1 tyrkneskt, en síð-
an með kórnum serbneskt lag, 6
lög frá Mæri og loks hið seiðandi
sjöskipta Erghen Diado (dúm-
dakadakada-dúm-da-da!) sem búlg-
örsku stúlkurnar í Angelite sungu
á síðustu Listahátíð. Flest í ljóm-
andi fallegum flutningi. Og þó ekki
reyndi KH við suðrænu raddbeit-
inguna, var söngurinn yfirleitt
hreinn og samtaka. Vantaði aðeins
herzlumun sönggleði og krafts,
einnig í spilamennskunni, til að
skila a.m.k. einni aukastjörnu.
Slavneskur seiður
TÓNLIST
Hafnarborg
Þjóðleg tónlist frá Austurevrópu. Kamm-
erkór Hafnarfjarðar og þjóðlagakvartett-
inn Bardukha u. stj. Helga Bragasonar.
Miðvikudaginn 21.3. kl. 20.
Kórtónleikar Ríkarður Ö. Pálsson
SÝNING á verkum franska mynd-
listarmannsins Pierre Huyghe
stendur nú yfir í þremur sölum
Listasafns Reykjavíkur í Hafn-
arhúsi. Huyghe hefur verið áberandi
á stórum alþjóðlegum sýningum og
vakið athygli fyrir fjölbreytt verk
unnin í margvíslega miðla. Huyghe
sýnir verk sín bæði í hefðbundnum
sýningarrýmum og öðrum opinber-
um stöðum. Í hefðbundnum sýning-
arrýmum leggur Huyghe áherslu á
að þróa form myndlistarsýninga,
hafa áhrif á viðmið og nálgun við
myndlistina með framsetningu sem
einkennast af hreyfanleika og óstöð-
ugleika. Slík framsetning sem sam-
tímalistin hefur tileinkað sér ögrar
þeirri reglu og stöðugleika sem ein-
kenna myndlist í hefðbundnu sýning-
arrými.
Titill sýningarinnar Í beinni – við-
burður verður að sýningu sem nær
þó ekki merkingu ensku útgáfunnar
Life-show as exhibition vísar til þess-
arar viðleitni listamannsins að skapa
lifandi hreyfanlega og gagnvirka inn-
setningu þar sem lýsing spilar stóran
þátt í upplifun áhorfenda.
Á sýningunni eru þrjú aðskilin
kvikmynda- eða myndbandsverk
sem sýnd eru í sitthvorum sal með
skjávarpa. Myndirnar eru allar á
mörkum þess að vera skrásetning at-
burða sem listamaðurinn hefur stað-
ið fyrir í anda heimildamynda og
sjálfstæðra verka þar sem auga
myndavélarinnar er notað til þess að
endurvinna efnivið heimildarinnar.
„Ferð sem ekki var farin“ er titill
myndar sem sýnir áhrifamikinn leið-
angur á suðurpólinn í leit að áður
óþekktri eyju og hvítingjamörgæs
sem goðsagan segir að hafist þar við.
Það að goðsagan er ný og búin til af
listamanninum dregur ekkert úr
áhuga leiðangursmanna né áhorf-
enda, enda finnum við oftast það sem
við leitum að. Frábærlega fallegar
myndatökur af seglskipi siglandi um
í samfelldum krapa hafís í seigum
öldugangi eru ógleymanlegar og
seiðandi. Brölt leiðangursmanna
með risastóra ljósaperu og uppblás-
inn plastbelg í stórbrotinni auðninni
fyrir framan hóp mörgæsa sem eru
áhorfendur gjörningsins ásamt
myndavélinni sýnir hvernig hin ótrú-
legustu uppátæki mannsins birtast
sem hluti af ótrúlegum uppátækjum
náttúrunnar.
Hinn undarlegi seiðandi sam-
hljómur náttúru listar og tækni í
verkinu er brotinn upp í myndinni
með innskotum úr öðrum gjörningi
sem framinn var í Central Park í
New York og vísar í endurgerð eða
túlkun á hinum fyrri. New York-
gjörningurinn er sviðsettur þoku og
ljósagjörningur í skýjakljúfalands-
lagi þar sem ísjakarnir eru end-
urgerðir í svörtum lit og áhorfendur
standa plastklæddir í vatnsúðanum
og fylgjast með jafn dáleiddir og
mörgæsirnar á Suðurskautinu. Þrátt
fyrir að miklir leikhúsgjörningar séu
oft á tíðum mögnuð upplifun skilar
myndavélin seinni gjörningnum ekki
eins vel til áhorfanda myndarinnar
enda ólíku saman að jafna.
„Nú er ekki tími til að láta sig
dreyma“ er titill kvikmyndar sem
upprunalega var unnin úr brúðuleik-
hússýningu sem hann setti á svið í
byggingu Harward-háskóla og sýnir
baráttu arkitektsins Le Corbusier
við að fullgera bygginguna og svip-
aða upplifun listamannsins við að
vinna verkið fyrir skólann. Önnur
kvikmynd, Streamside-hátíðin, er
tekin á hátíð sem listamaðurinn sjálf-
ur stóð fyrir í nýlegu og ófrágengnu
úthverfi í Bandaríkjunum. Í sýning-
arskrá segir að Huyghe skapi „við-
burð fullan gleði og siðum sem verða
munu raunverulegur þáttur í árleg-
um hátíðarhöldum bæjarbúa“.
Huyghe gefur sér að ímyndunar-
aflið sé tæki til að skapa raunveru-
leika og sviðsetningar hans á atburð-
um eru raungerðar ímyndanir sem
eru skrásettar með skírskotanir í að-
ferðir heimildamynda. En eins og í
heimildarmyndum þá er framsetning
Huyghe á hinum sviðsettu atburðum
engan veginn hlutlausar. Á meðan
strengjabrúður hans í brúðuleikhús-
inu í Harward-háskóla ná að lifna við
og túlka á næman og tilfinningaríkan
hátt atburðarás hugmynda, sköp-
unar og samskipta þá er allt önnur
nálgun notuð í myndinni um Strem-
side-hátíðina. Myndataka og hljóð-
vinnsla myndarinnar virðist til þess
ætluð að ýkja upp tómleika og inni-
haldslausa skemmtun íbúanna.
Myndavélinni er stöðugt beint að
ófrágengnum lóðum hverfisins sem
er í byggingu, gleðisnauðum börnum
í grímubúningum sem bíða eða eru
að borða staðlaðan amerískan grill-
mat. Í skotum sem sýna tónlistar-
atriði hefur tónlistin verið skrúfuð
niður og andrúmsloft úthverfalegrar
firringar er allsráðandi. Í viðtali
Rögnu Sigurðardóttur við Huyghe í
Lesbók Morgunblaðsins 24. febrúar
segir hann að hverfið sé allt mjög
gervilegt, en með þeim formerkjum
að vera upprunalegt, ekta og í
tengslum við náttúruna. Það sé sann-
kölluð dystópía, andstæða út-
ópíunnar. Huyghe virðist því með
myndinni vera að skapa goðsögu dy-
stópíunnar með myndinni um
Streamside-hátíðina, og í því sam-
hengi kemur ekki á óvart að hátíðin
hefur lognast út af þar sem íbúarnir
hafa kannski ekki haft áhuga á að
vökva akkúrat það fræ sem listamað-
urinn gróðursetti hjá þeim.
Gjörningur Huyghe með hluta úr
safneign Listasafns Reykjavíkur
snýst um að sýna verkin í öðru og
fjölbreyttara ljósi en við eigum að
venjast. Samspil myrkurs, rökkurs
og tilviljanakenndrar lýsingar með
lituðu ljósi á einstök verk er vel
heppnuð leið til þess að upplifa verk-
in á allt öðrum nótum en áður. Inn-
setningin sem slík kemst næst því að
gera sýningu að viðburði öfugt við
kvikmyndirnar.
Sýningin í heild er skemmtileg og
fersk þar sem frásagnargleðin er í
fyrirrúmi og hugmyndin um sköpun
raunveruleika er afhjúpuð og upp-
hafin í senn. Fólk ætti að gefa sér
góðan tíma á safninu því hver kvik-
mynd tekur tæpan hálftíma í spilun
og hver um sig nær að halda athygl-
inni allan tímann.
Raunveruleikinn sem goðsaga
Morgunblaðið/Kristinn
Pierre Huyghe Sýningin í heild er skemmtileg og fersk þar sem frásagnargleðin er í fyrirrúmi.
MYNDLIST
Listasafn Reykjavíkur Hafnarhús
Sýningin er hluti af menningarveislunni
Pourquoi Pas? Franskt vor á Íslandi.
Stendur til 29. apríl. Opið daglega kl.
10–17. Aðgangur 500 kr., gildir í þrjá
daga í öll hús Listasafns Reykjavíkur.
Ókeypis á fimmtudögum.
Pierre Huyghe – Í beinni, viðburður verður
sýning
Þóra Þórisdóttir
FYRSTU útskriftartónleikar tón-
listardeildar Listaháskóla Íslands
af tíu á þessu vori voru í Salnum á
laugardag. Ástæða er til að benda
tónlistarunnendum á röðina, enda
ekki aðeins ókeypis aðgangur held-
ur veitir hún einnig ferska innsýn í
það sem koma skal.
Eftir Benedikt Hermann Her-
mannsson var frumflutt Samstaða
(2007; 13’) fyrir 22 manna blás-
arasveit, er utan kyrrstæðra pedal-
staða bar fjölskrúðugan keim af
blóðheitri kjötkveðjuhátíð. Kraft-
mikið verk en áheyrilegt, enda
ófeimið við púlsrytma, lagrænu og
dúr-moll-skotið tónmál innan um
ómstríðari kafla.
BR komst allvel frá því atriði
undir skeleggri stjórn Kjartans
Óskarssonar, en síður frá æsku-
verki Richards Strauss, Svítu í B
Op. 4 f. 13 blásara (1884) er vantaði
léttleika og snerpu. Bezt tókst
henni upp í Konsert Kurts Weill f.
fiðlu og blásara Op. 12 (1924) þar
sem einleikarinn fór á það miklum
kostum í úthaldskrefjandi grip-
dýraflækjum höfundar að vippað
hefði öllu upp um stjörnu að
Strauss slepptum.
Ung ómstríðni
Ríkarður Ö. Pálsson
TÓNLIST
Salurinn
Benedikt Hermann Hermannsson: Sam-
staða (frumfl.) auk verka e. R. Strauss
og Weill. Una Sveinbjarnardóttir fiðla;
Blásarasveit Reykjavíkur u. stj. Kjartans
Óskarssonar. Laugardaginn 31. marz kl.
17. Kammertónleikar
ÍS
L
E
N
S
K
A
/S
IA
.I
S
/I
C
E
36
91
7
3/
07
‘07 70ÁR Á FLUGI
Það er bæði þroskandi og gaman að sjá sig um í heiminum.
Gjafabréf frá Icelandair, full greiðsla eða innborgun
upp í flugfargjald, er fermingargjöf sem opnar nýjar leiðir.
Gjafabréf gildir í tvö ár frá útgáfudegi til allra áfangastaða Icelandair í Evrópu og Bandaríkjunum.
+ Pantaðu fermingargjöfina á icelandair.is/gjafabréf
GEFÐU FERÐALAG
Í FERMINGARGJÖF
AUGLÝSINGADEILD
netfang: augl@mbl.is eða sími 569 1111