Morgunblaðið - 19.04.2007, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. APRÍL 2007 43
UMRÆÐAN
GLEÐILEGT SUMAR
Krítar og myndlist
Vinstri grænt sumar, kíktu í kaffi á Suðurgötuna milli 15 - 18
HAPPY
SUMMER
FELIZ
VERANO
WSZYSTKIEGO
NAJLEPSZEGO
Z OKAJI PIERWSZEGO
DNIA LATA
Einnig opið á Kosningamiðstöðvum VG í Hamraborg 1-3 og á Grensásvegi 16a.
Allir velkomnir
Teiknum framtíðina á götuna
ÁTTA prestar þjóðkirkjunnar hafa
kært fríkirkjuprest til siðanefndar
prestafélagsins fyrir ummæli er
hann viðhafði í sjónvarpsviðtali. Þeir
telja sér misboðið og þrír áttmenn-
inganna (nöfn hinna hafa ekki komið
fram) segja ummæli fríkirkjuprests
gróf og líka að þau séu dropinn sem
fyllti mælinn. Ummæli prestsins eru
vissulega fast skeyti á þjóðkirkjuna
en gróf, það er spurning. Sekir verða
sannleikanum gjarnan sárreiðastir.
Fór fríkirkjuprestur yfir mörkin?
Og hvað var þetta með þennan
dropa sem fyllti mælinn. Hvaða
mæli? Það þurfti einn dropa til að
fylla hann. Er þetta mælir krist-
innar trúar, eða mælir sannleika og
sanngirni, kannski mælir réttlæt-
iskenndar eða mælir öfundar, nú eða
mælir biskupsstofu sem nýverið hef-
ur fengið á sig héraðsdóm, eða er
það mælir safnaða um land allt sem
hafa klofnað og tvístrast vegna
átaka innan okkar ágætu þjóðkirkju
þar sem erfðaprinsar hafa jafnan
haft betur í átökum um embætti en
ástríkir og vinsælir þjónandi prest-
ar? Já baráttan um brauðið er hörð!
Þeir prestar sem kæra eru í áskrift
að launum sínum og rukka aukalega
fyrir prestverk unnin utan hefð-
bundinnar messugjörðar og sumir
messa ekki einu sinni reglulega, en
launin fá þeir í áskrift og aukaget-
una hafi þeir nennu á að sinna henni.
Fríkirkjuprestur er hugsjónamaður
og hikar ekki við að gagnrýna þann
aðstöðumun sem þjóðkirkjan hefur
fram yfir aðra söfnuði. Hikar ekki
við að gagnrýna að prestar þjóð-
kirkjunnar líti á kirkjurnar OKKAR
sem sína eign. Þeir á móti segjast
virða „sóknarmörk“ sem þýðir og
það er nýverið staðfest af bisk-
upsstofu : að sálgæslu- og prests-
hlutverk beri þeim aðeins að inna af
hendi við sálir sem skráðar eru inn-
an þeirra sóknarmarka. Já, leyfið
börnunum að koma til mín því ... þau
eru innan sóknarmarka?
Nýlega fermdist barnið mitt í
Hjallakirkju og skilaboð ferming-
arbarnsins frá prestunum voru: bara
þeir allra nánustu í kirkju. Já varast
skulum vér að fylla kirkjur vorar,
því gætu fylgt óþægindi. Bíddu,
hvað sagði frelsarinn um þetta, eða
skiptir hann ekki máli í þessari
kjara- og vinsældardeilu um sókn-
armörk og aðgang að kirkjum lands-
ins. Nýlega var tvennum brúð-
hjónum úthýst úr kirkju vegna
tónleika –tvíbókað, sorrý – „heilagt
hjónaband“ víkur fyrir vænt-
anlegum háhelgum tónleikum meist-
ara Megasar (með fullri virðingu) og
drottinn lýtur í gras enda trekkir
Megas væntanlega betur að með
sinn „guð í gaddavírnum amma“. Og
núna hafa prestar í Digranessókn
beðist opinberlega afsökunar á að
hafa vísað barni frá ferming-
arfræðslu vegna annarlegra sjón-
armiða þeirra. Eitt sinn sat hér á
biskupsstóli friðarhöfðinginn og
fræðimaðurinn hr. Sigurbjörn Ein-
arsson, hann var sú eik sem tign-
arlega reis, epli hans féllu eins og
vera ber ekki langt frá eikinni, en
eitt eplanna rúllaði alla leið í næsta
hérað og síðan hefur allt logað í ill-
deilum svona af og til en þó reglu-
lega, ég nenni ekki að telja upp
dæmin, þau eru svo mörg.
Fríkirkjan í Reykjavík hefur nán-
ast tvöfaldað fjölda safnaðarmeð-
lima á fjórum til fimm árum, í Fíla-
delfíu hefur fjölgað mjög, eins í
Krossinum og Veginum að ekki sé
talað um kaþólikkana sem og fjöl-
mörg trúarbrögð önnur. Í þjóðkirkj-
unni hefur hlutfallslega ekkert fjölg-
að nema síður sé, og þó situr hún ein
að fjármagni skattgreiðenda og
hennar skyldur einar virðast vera að
– virða sóknarmörk og messa þegar
nenna er til, rukka fyrir aukaverk og
hindra aðra í að sinna sálgæslu í sín-
um sóknum í alltof mörgum til-
fellum. Og að lokum: Kæra þegar
þeirra mælir er fullur. Lagði Frels-
arinn mælistiku á fólk? Ég bið ykk-
ur, ágætu þjóðkirkjuprestar, að upp-
lýsa mig fáfróðan um það. En að
síðustu langar mig að benda á bók,
hún er þykk og hún er gömul, hún
snýst ekki um form, hún snýst um
kærleik, sanngirni og trú og giskið
þið nú.
Þeir njóta kannski meiri kyrrðar,
með kæru, sem allt á að laga,
þessir sóknarmarka-sálnahirðar
vorar sálir í dilka nú draga.
(Heimir Bergmann)
HEIMIR BERGMANN
er verkamaður.
Villuráfandi sauðir?
Frá Heimi Bergmann
Ég hef undanfarin misseri slegið
greinar Indriða Aðalsteinssonar,
bónda á Skjaldfönn, inn á tölvu og
komið þeim áleiðis til Morgunblaðs-
ins eða Fréttablaðsins eftir atvik-
um. Þegar ég hafði slegið inn svar
hans við athugasemdum Jóns Krist-
jánssonar alþingismanns við grein
Indriða um Framsóknarmaddö-
muna níræða, sem birtist í dag,
sunnudag, fletti ég upp tilvitnun í
Íslandsklukkuna, sem þar er, til
þess að ganga úr skugga um að hún
væri orðrétt. Ég komst að raun um
að þar er orðamunur, sem er mik-
ilvægur ef grannt er skoðað; „Feit-
ur þjónn er lítill maður“ hafði Indr-
iða orðið á að skrifa, eftir minni, en
rétt er það: „Feitur þjónn er ekki
mikill maður.“
Það er náttúrlega dauðasynd að
vitna rangt í nóbelskáldið svo ég
bjargaði Indriða úr gálganum – hélt
ég.
Upphaflega greinin hafði birst í
báðum blöðunum en Jón svaraði
henni í Fréttablaðinu. Þar sem það
blað hefur mun stífari reglur um
hámarkslengd en Mbl. stytti ég
verulega svarið sem þangað var
sent, í samráði við Indriða, en
gleymdi að lagfæra greinina sem
fór til Morgunblaðsins.
Þrettánda kafla síðustu bókar trí-
lógíunnar, „Eldur í Kaupinhafn“,
lýkur svona: „Feitur þjónn er ekki
mikill maður. Barður þræll er mikill
maður, því í hans brjósti á frelsið
heima.“
Ég bið alla sem í hlut eiga afsök-
unar á þessum mistökum. Það var
ég sem var festur upp í gálgann en
Indriði slapp með skrekkinn.
ÞORGRÍMUR GESTSSON,
Austurgötu 17, Hafnarfirði.
„Feitur
maður er
ekki mikill
maður“
Frá Þorgrími Gestssyni
Bréf til blaðsins
Morgunblaðið Hádegismóum 2, 110 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is