Morgunblaðið - 28.10.2007, Blaðsíða 36

ævistarf
36 SUNNUDAGUR 28. OKTÓBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
FASTEIGNASALAN
GIMLI
REYKJAVÍK, GRENSÁSVEGI 13
SÍMI 570 4800
Árni Stefánsson, viðskiptafræðingur
og lögg. fasteignasali.
S: 483 5900
Kristinn Kristjánsson lögg. fasteignasali
OPIÐ HÚS
Til sölu 65,9 fm, tveggja herbergja íbúð í
snyrtilegu fjölbýli við Sambyggð. Eikarpark-
et á stofu og holi. Eldhús með góðri innrétt-
ingu og flísum á gólfi. Svefnherbergi með
dúk og stórum skápum. Flísalagt baðher-
bergi. Stórar svalir.
Verð 10,9 millj.
Erna og Gunnar verða með heitt á könnunni
frá kl. 16-18 í dag, sunnudag, fyrir þá sem vilja skoða íbúðina.
ÞORLÁKSHÖFN
FASTEIGNASALAN GIMLI, HVERAGERÐI, GSM 892 9330
Hér er um að ræða svokallaðan BYKO-reit sem er á horni Sólvallagötu og Hringbraut-
ar. Heimilt er að byggja um 8.300 fm byggingu sem getur t.d. verið blandað íbúðar-
húsnæði auk ýmis konar verslunar- og þjónustustarfsemi. Hér er um mjög áhugavert
tækifæri að ræða. Allar nánari upplýsingar gefur Þorleifur St. Guðmundsson lögggiltur
fasteignasali í síma 824-9094.
Sverrir Kristinsson, löggiltur fasteignasali.
Byggingarlóð á horni Sólvallagötu og
Hringbrautar (Byko-reitur) er til sölu
voru keyptir fyrir gjöf frá
Vestur-Íslendingum sem komu á al-
þingishátíðina og gistu á Grund. Það
er að vísu búið að yfirdekkja þá og
halda við. Svo er hér hrærivél í eld-
húsinu frá því um stríð.
Pabbi var vissulega ákveðinn
maður. En hann hafði líka heilmik-
inn húmor. Þegar aftara húsið hér
var byggt sem nefnt er Litla-Grund
þá hafði ekkert hús staðið hér á lóð-
inni. Þegar byrjað var að reisa það
fóru nágrannarnir að hringja og
spyrja hvað húsið ætti eiginlega að
vera hátt. Þeir sögðu að ekki myndi
sjást til sólar fyrir húsinu. Þá tók
pabbi sig til og lét steypa í vegginn
stóreflis sól og mála hana gula.
Þessi sól er enn á húsgaflinum.“
Einbýli fyrir þá sem vilji
Guðrún segir að ekki sé hægt að
jafna saman því sem faðir hennar
þurfti að kljást við í rekstri heimilis-
ins á sinni tíð og þeim verkefnum
sem mæti sér.
„Þetta er svo miklu auðveldara
fyrir mig. Þetta er ekkert líkt.“
– En hvert horfið þið einkum með
rekstur heimilisins næstu árin?
„Við erum með mörg einbýli. En
við ætlum nú á næstu árum að
breyta stóra húsinu – taka tvö her-
bergi og breyta í eitt með snyrtingu.
Þetta er gríðarmikil framkvæmd og
tekur einhver ár.“
– Er þá stefnan sú að hér verði
eingöngu einbýli í framtíðinni?
„Ég vil orða það þannig að við
viljum að allir sem kjósi einbýli eigi
kost á því. Það bara vilja það ekki
alltaf allir. Ég man eftir einni konu
sem við buðum einbýli og hún svar-
aði: „Ég hef aldrei sofið ein í her-
bergi.“ Þar með var það útrætt.
Obbinn af fólkinu vill samt vera út
af fyrir sig – en ég tek eftir því að
þeir sem eru á einbýlunum vilja
gjarnan hafa opið fram.“
Á göngu með Guðrúnu um húsa-
kynni heimilisins er eftirtektar-
verður góður andi með starfsfólki
og heimilisfólki. Hvarvetna er skipst
á glaðlegum kveðjum og smáglensi.
„Það er okkur mikils virði að hafa
góðan og glaðlegan anda hér,“ segir
Guðrún. „Við höfum líka lagt upp úr
því að hafa hér morgunstund á
hverjum degi þar sem er spilað og
sungið, lesið upp úr blöðum og sagð-
ar sögur. Hárgreiðslu og fótsnyrt-
ingu fær fólk sér að kostnaðarlausu
á Grund.
Hér eru 20 heimilismenn sem
unnu hér áður. Það finnst mér góð
meðmæli og gaman að hitta það aft-
ur. Okkur hefur haldist afar vel á
starfsfólki í gegnum tíðina. Nú er
nýhætt hjá okkur kona sem vann
fram á 82. aldursár. Það er líka tals-
vert um að fólk fari annað um stund
en komi svo aftur til okkar. Meira
að segja læknahópurinn okkar er að
verða roskinn – en Árni Tómas
Ragnarsson yfirlæknir yngir hann
upp. Hann er einn af þeim sem
sneru aftur hingað til starfa.
Við höfum haft margt erlent
starfsfólk í áranna rás. Það hefur oft
störf við ræstingar en sækir svo ís-
lenskunám í vinnutíma til að geta
fremur tekið að sér umönnunarstörf
og hækkað þá í launum. En auðvitað
vildi ég geta greitt miklu hærri
laun.“
„Líkklæðin hafa ekki vasa“
Við víkjum í framhaldinu að ný-
liðnum fréttum úr samfélaginu, af
stórtækum hlutabréfaviðskiptum og
auðsöfnun. Guðrún segir að sér
finnist í raun óhugnanlegt hvernig
þjóðfélagið sé orðið. Sér blöskri tal
um milljónir og milljarða dag eftir
dag. Svo sé talað um að allt fari til
fjandans ef hækkuð séu laun lægst
launaða fólksins.
„Pabbi skrifaði einhvern tíma
grein þar sem hann sagði meðal
annars: „Líkklæðin hafa ekki vasa.“
Hann vildi vekja athygli á því hvað
auðsöfnun væri skammvinn sæla.
Pabbi sagði oft: „Einmanaleikinn
fer svo illa með fólk.“ Það eru alltaf
allir að vinna og gamalt fólk verður
gjarnan einmana. En hér hittir fólk
jafningja sína og fær lifandi fé-
lagsskap. Ég held að margir komi
hingað fullt eins út af því.
Mamma sagði oft að ég væri lík
pabba. Ég hef ekki átt auðvelt með
að fyrirgefa ef mér finnst fólk eða
fjölmiðlar hafa ráðist ómaklega á
heimilið. Strákarnir mínir segja
stundum að mér líði ekki vel nema
ég hafi áhyggjur af einhverju. En
það má bara ekki gleyma náunga-
kærleikanum. Það sem pabbi kenndi
mér var kannski einkum tvennt; að
vera ráðdeildarsamur, að sá sem
væri ekki með litlu hlutina í lagi
gæti ekki haft þá stóru í lagi. Einnig
að vera ekki sama um fólk. Ég vil að
öllum líði vel hér, mér líður illa ef
einver leiðindi eru. En númer eitt,
tvö og þrjú er það sem hann inn-
prentaði okkur sem ungum stelpum:
að vera ævinlega góðar við gamla
fólkið.“
Vakin og sofin í vinnunni
„Þetta starf gefur mér mjög mik-
Gamla skrifborðið Gísli Sigurbjörnsson við skrifborðið gamla sem Guðrún
notar enn. Það var aldrei neinn óþarfi í hans tíð.
Á ferðalagi Starfsfólk og heimilisfólk af Grund í Hellisgerði. Guðrún situr
hjá Gísla föður sínum vinstra megin á myndinni.
Keik Ásta Pje, vinkona Guðrúnar
úr bernsku, með pípuna sína.
» Pabbi sagði oft:
„Einmanaleikinn fer
svo illa með fólk.“ Það
eru alltaf allir að vinna
og gamalt fólk verður
gjarnan einmana. En
hér hittir fólk jafningja
sína og fær lifandi fé-
lagsskap.
Hringekjan Heimilisfólk af Grund skemmtir sér í Tívolí í Vatnsmýrinni.