Morgunblaðið - 28.10.2007, Blaðsíða 52

52 SUNNUDAGUR 28. OKTÓBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
HUGVEKJA
Þ
egar kristni var lögtek-
in á Íslandi árið 999
eða 1000 var opinbert
tungumál kirkjunnar
hér latína, enda yf-
irmaður hennar þá páfinn í Róm.
Og þannig var um hnútana búið
allt fram á 16. öld, eða þar til ev-
angelísk-lútersk trú náði yfirhönd-
inni. Þá fyrst eignuðust lands-
menn Heilaga ritningu á
móðurmáli sínu, nánar tiltekið árið
1584, þegar Guðbrandsbiblía kom
út. Síðan tóku aðrar við, eftir því
sem tilfinning fyrir máli og stíl
breyttist eða annað kallaði á: Þor-
láksbiblía 1644, Steinsbiblía 1734
(ekki 1728 eins og segir á titilsíðu,
það var upphafsár prentunar-
innar), Vajsenhússbiblía 1747,
Hendersonsbiblía 1813, Viðeyj-
arbiblía 1841, Reykjavíkurbiblía
1859, Lundúnabiblía 1866, Alda-
mótabiblían eða Biblía 20. aldar
1912/1914 og Biblían 1981. Og fyr-
ir nokkrum dögum var svo form-
legur útgáfudagur þeirrar nýj-
ustu, hinnar svokölluðu Biblíu 21.
aldar, sem unnið hafði þá verið að í
19 ár, eða frá 1988. Hún verður sú
útgáfa Guðs orðs, sem við og
næsta kynslóð og e.t.v. fleiri mun-
um leita til á mestu stundum lífs-
ins, í gleði og sorg.
Aðdragandi hennar er sá, að
ekki löngu eftir útgáfuna 1981 var
farið að ræða um nýja þýðingu
Gamla testamentisins og apókrýfu
bókanna með útgáfu allrar Bibl-
íunnar í huga. Var í kjölfarið gerð-
ur samstarfssamningur milli Hins
íslenska biblíufélags og Guð-
fræðistofnunar Háskóla Íslands
um málið og dr. Sigurður Örn
Steingrímsson ráðinn aðalþýðandi
en leita mátti til annarra eftir þörf-
um. Urðu þeir síðan Jón Gunn-
arsson lektor, séra Árni Bergur
Sigurbjörnsson, Þórir Kr. Þórð-
arson prófessor og Gunnlaugur A.
Jónsson prófessor. Einnig var
skipuð nefnd er fara skyldi yfir
texta þýðendanna og bera loka-
ábyrgð á honum gagnvart Biblíu-
félaginu. Upphaflega var hún
þannig skipuð að Þórir Kr. Þórð-
arson var formaður en aðrir
nefndarmenn séra Árni Bergur
Sigurbjörnsson, séra Gunnar
Kristjánsson, Gunnlaugur A.
Jónsson prófessor og loks Guðrún
Kvaran sem fulltrúi Íslenskrar
málnefndar. Séra Sigurður Páls-
son, þáverandi framkvæmdastjóri
Biblíufélagsins, var ritari. Er Þór-
ir Kr. Þórðarson veiktist og dró sig
í hlé frá þýðingunni var Guðrún
Kvaran valin formaður og Sig-
urður Pálsson tilnefndur í nefnd-
ina. Var nefndinni einnig falið að
yfirfara apókrýfu bækurnar sem
Árni Bergur hafði þýtt að nýju og
gefnar voru út 1994. Eru þær með
í hinni nýju biblíuútgáfu, en svo
hefur ekki verið síðan 1859.
Endurskoðun á Nýja testa-
mentinu hófst árið 2002 og var er-
indisbréf þeirrar nefndar und-
irritað í október það ár. Þýðandi
var Jón Sveinbjörnsson prófessor
emeritus. Í þýðingarnefnd völdust
Árni Bergur Sigurbjörnsson, Guð-
rún Kvaran og þýðandinn. Árið
2003 kom Einar Sigurbjörnsson
prófessor í nefndina 2003, í veik-
indum Árna Bergs. Í hlut Jóns
kom að þýða bréfin og Opinber-
unarbókina, en guðspjöllin og
Postulasöguna, sem þýdd höfðu
verið fyrir útgáfuna 1981, átti að
endurskoða og samræma nýrri
þýðingu bréfa og Opinber-
unarbókar.
Þýtt var eftir frummálunum en
við yfirferð studdust þýðing-
arnefndirnar við eldri útgáfur ís-
lenskar, sem og nýjar þýðingar frá
Danmörku, Noregi og Svíþjóð, og
svo þýskar Biblíur, breskar og
bandarískar. Nefndunum var gert
að hafa að leiðarljósi trúmennsku
við frumtextann og stíl hans, en
jafnframt vandað og aðgengilegt
nútímamál. Þá var ákveðið að nota
að jafnaði tvítölumyndina við/
okkur í sögutextum, beinni frá-
sögn, lagatextum og prósa, en
fleirtölumyndina vér/oss í litúrg-
ískum textum, sálmum, bænum og
ljóðum. Hvað Nýja testamentið
áhrærir er textinn almennt í tví-
tölu nema ræður Jesú, orð engla
og bænir og í bréfunum eru lof-
söngvar í fleirtölu.
Í fyrsta sinn er reynt að koma
þarna á málfari beggja kynja. Oft-
ast var t.d. fornafninu „þeir“ í
Gamla testamentinu breytt í hvor-
ugkyn, ef fullljóst var að um bland-
aðan hóp var að ræða, annars ekki.
Svipað var upp á teningnum með
Nýja testamentið, þar má nú víða
lesa „systkin“ þar sem áður hefur
staðið „bræður“. Sameiginlegur
texti þýðenda og nefnda var gefinn
út jafnóðum í ferlinu svo að al-
menningur og fræðimenn gætu
tjáð sig og gert breytingartillögur
áður en gengið væri frá honum til
útgáfu.
Þetta er 11. biblíuútgáfa okkar
og þar af 6. nýþýðingin, 1872 blað-
síður, texti prentaður í svörtu og
rauðu, auk þess sem í henni er að
finna litprentuð kort, orðaskýr-
ingar, tímatal, lista yfir mikilvæga
ritningarstaði og fleira. Útgefandi
er JPV útgáfa og sér hún einnig
um dreifingu. Bókina er hægt að fá
í tveimur stærðum og fimm mis-
munandi útfærslum til að byrja
með.
Það er við hæfi að biskup Ís-
lands, herra Karl Sigurbjörnsson,
eigi lokaorðið að þessu sinni, en í
ávarpi að sýningu og málþingi í
Þjóðarbókhlöðunni á sjálfan hátíð-
isdaginn, sagði hann m.a.:
Útkoma hinnar nýju Biblíuþýð-
ingar markar mikilvæg tímamót.
Ekki aðeins fyrir kristni landsins
og kirkju heldur þjóðina alla. Hún
er líka herhvöt til okkar allra að
sækja fram fyrir hönd íslenskrar
tungu. Landið, tungan, sagan og
trúin eru hornsteinar okkar þjóð-
menningar og sjálfsmyndar. Þess
vegna skulum við biðja með Hall-
grími: „Gefðu, að móður málið
mitt, minn Jesús, þess ég beiði, frá
allri villu klárt og kvitt, krossins
orð þitt út breiði um landið hér, til
heiðurs þér, helst mun það blessun
valda, meðan þín náð lætur vort
láð lýði og byggðum halda.“
Til hamingju, gott fólk!
Biblía 21. aldar
sigurdur.aegisson@kirkjan.is
Það er alltaf mikill viðburður þegar ný
biblíuþýðing sér dagsins ljós, eins og gerðist
19. október síð-
astliðinn. Sig-
urður Ægisson
fjallar af því
tilefni um hið
glæsilega verk,
Biblíu 21. aldar.
MINNINGAR
✝ Margrét Sig-þórsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 14.
september 1930.
Hún lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 11. október
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Sigþór Guðjónsson
bifvélavirki og verk-
stjóri í Reykjavík, f.
á Eyrarbakka 1900,
d. 1976 og Bjarn-
fríður Guðjóns-
dóttir, f. í Arn-
arstaðakoti í Flóa 1908, d. 1997
Systkini Margrétar eru Rannveig
Unnur, f. 1926 og Karl, f. 1932, d.
1981. Margrét giftist hinn 14. júní
1958 Magnúsi Eyjólfssyni pípu-
lagningameistara, f. 28. ágúst
1925, d. 4. október 1999. Foreldrar
hans voru Eyjólfur Guðmundsson
verkstjóri í Reykjavík, f. í Móakoti
í Ölfusi 1894, d. 1988
og Sigríður Magn-
úsdóttir, f. á Hrauni
í Ölfusi 1896, d.
1977. Börn Mar-
grétar og Magnúsar
eru Eyrún kennari,
f. 1956, gift Gunnari
Þór Finnbjörnssyni
viðskiptafræðingi og
eiga þau fjóra syni.
Sigþór pípulagn-
ingameistari, f.
1964, kvæntur
Hrund Magn-
úsdóttur lyfjatækni
og eiga þau þrjá syni. Margrét Sig-
þórsdóttir var landfræðingur og
kennari. Hún starfaði sem kennari
og farastjóri. Margrét og Magnús
bjuggu öll árin sín saman í Víði-
hvammi 8 í Kópavogi.
Útför Margrétar fór fram frá
Fossvogskapellu 18. október, í
kyrrþey að ósk hennar.
...Stíga á skíðin, stefna á brattann, stigs að
leita, hressir þig.
Fagurt er á fjöllum, þau blika, þau kvika,
frjálsar leiðir fannabreiða fjalla seiðir
mig.
(Carmina M.A. stúdenta ’52)
Maggí, eins og hún var alltaf kölluð,
var í þessum fjölmenna og fríska hópi
stúdenta frá Menntaskólanum á Ak-
ureyri sem útskrifaðist vorið 1952.
Þeir komu víða að. Maggí var Reykja-
víkurmær og bar hún með sér höfuð-
borgarblæ. Henni varð strax vel til
vina enda félagslynd og virkur þátttak-
andi í félagslífinu. Hún lifði og hrærð-
ist í hópi bekkjarsystranna í heimavist-
inni, skólabræðurnir urðu að láta sér
lynda að stúlkan var heitbundin.
Maggí var afbragðs skíðakona og hafði
iðkað íþróttina töluvert. Þegar kærast-
inn úr Reykjavík kom í heimsókn stigu
þau á skíðin á hlaðinu við heimavistina
og brunuðu út í buskann með meiri
glæsileik en áður hafði sést.
Eftir að hópurinn tvístraðist og
lagði af stað út í lífið að loknu stúd-
entsprófi átti Maggí oft frumkvæði að
því að sameina hóp bekkjarsystranna
á ný með rausnarlegum boðum í for-
eldrahúsum og síðar á fallegu heimili
þeirra Magnúsar við Víðihvammi í
Kópavogi.
Ferill Maggíar var fjölþættur. Hún
fór til náms í Kennaraskólann og lauk
kennaraprófi, sérhæfði sig frekar og
lauk einnig handavinnukennaraprófi.
Hún var mikil áhugakona um hand-
mennt og kenndi við skóla í Hafnar-
firði og Kópavogi. Allmörgum árum
síðar innritaðist hún í Háskóla Ís-
lands og lauk B.Sc.-prófi í landafræði
og jarðfræði. Hún naut þess að kynn-
ast landinu og miðla af þekkingu sinni
um náttúru Íslands og fuglalíf. Hún
fór víða um fjöll og jökla í leiðangra
með eiginmanni sínum. Maggí átti
einnig farsælan feril sem leiðsögu-
maður og dvaldist hún mörg sumur í
Búlgaríu þar sem hún tók á móti ís-
lenskum ferðamannahópum og ann-
aðist leiðsögn þeirra.
Fyrir nokkrum árum lögðum við
Maggí í Tyrklandsferð. Ég hafði lengi
haft hug á að heimsækja landið og
leitaði eftir upplýsingum hjá Maggí
sem ákvað samstundis að slást í för-
ina. Eftir nokkra yfirlegu og heim-
sóknir á Netið vorum við ferðbúnar.
Framundan voru dýrðlegir dagar.
Maggí var í hlutverki leiðsögumanns-
ins þar sem hún leiddi mig um sögu-
staði og fornar glæsibyggingar Istan-
bul sem hún þekkti vel. Við héldum að
því búnu austur á bóginn til Anatoliu
til að skoða stórbrotið landslag og ein-
stakan menningarheim Cappadocia-
héraðsins og enduðum á sólarströnd.
Stórkostleg upplifun og vináttubönd-
in voru treyst enn frekar.
Í lok september sl. sátum við
Maggí í setustofu Landspítala og rifj-
uðum upp gamla daga, menntaskóla-
árin þar á meðal, sem voru henni hug-
leikin og dýrmæt. Ljóst var að
sjúkdómurinn hafði ágerst. Hún bar
sig ótrúlega vel. Hún var bjartsýn og
æðrulaus svo aðdáunarvert var. Hún
sótti óhrædd á brattann, sem reyndist
ókleifur í þetta sinn.
Ég votta syni Maggíar, tengdadótt-
ur, sonum þeirra og öðrum aðstand-
endum innilega samúð.
Hrefna Hannesdóttir.
Margrét Sigþórsdóttir
✝ Systir MaríaBenedikta af
Jesú Hostíu (skírn-
arnafn Anna Olga
Baranska) fæddist í
borginni Lvov í Pól-
landi 10. júní 1924.
Hún lést 14. október
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Anna Bar-
anska og Franciszek
Baranski skrif-
stofustjóri. Tvíbura-
systir hennar, Stan-
isvava Baranska, er
Karmelnunna í Póllandi.
Eftir nám í menntaskóla gekk
systir Benedikta í
Karmelklaustur í
Kraká í Póllandi 2.
nóvember 1946.
Vann klausturheit 4.
maí 1948. Kom til Ís-
lands 19. mars 1984
með tólf pólskum
Karmelnunnum frá
Elblag til dvalar í
Karmelklaustrinu í
Hafnarfirði. Systir
Benedikta átti þar
heima til æviloka.
Systur Maríu
Benediktu var sungin
sálumessa í kapellu Karmelklaust-
ursins í Hafnarfirði 19. október.
Þegar vind lægði og rigningu slot-
aði sendi sólin skyndilega undir regn-
boga geisla sína á gröf í fögrum garði
Karmelklaustursins í Hafnarfirði.
Það var eins og Guð væri á táknræn-
an hátt að breiða út arma sína og
bjóða göfuga sál velkomna. Til grafar
var þá borin systir María Benedikta,
83 ára gömul Karmelnunna, sem um
sextíu ára skeið hafði fylgt þeirri köll-
un sinni að gerast nunna og þannig
þjóna kærleikanum með bænalífi í
kyrrð klausturlífsins.
Systir Benedikta kom til Íslands
19. mars 1984 ásamt tólf öðrum Kar-
melnunnum frá Póllandi og var elst
þeirra. Þá hafði klaustrið í Hafnar-
firði staðið autt og yfirgefið tæpt ár
eftir að hollensku nunnurnar, sem
komu þangað 1946, höfðu flutt af landi
brott sökum aldurs. Orð þeirra:
„Hjörtu okkar verða alltaf á Íslandi“
munu seint gleymast, enda höfðum
við bundist þeim sterkum vináttu-
böndum langan tíma.
Hlédrægni, hógværð og látleysi ein-
kenndi ætíð systur Benediktu. Hjá
henni eins og öðrum Karmelnunnum
var klausturlífið „lífsfylling, leið þeirra
til að njóta hamingjunnar í kærleika
með Guði og miðla henni til annarra“
eins og ein nunna komst að orði.
Mörgum hafa nunnurnar í klaustr-
inu komið til hjálpar með fyrirbænum
sínum og alltaf verið reiðubúnar að
veita fólki styrk, huggun og hvatn-
ingu. Systir Benedikta var einbeitt í
sinni einlægu trú og nutu nýliðar í
klaustrinu og áður í Póllandi fræðslu
hennar og andlegrar leiðsagnar.
Geislandi gleði, kærleiksríkt hug-
arfar og æðruleysi einkennir allt við-
mót Karmelnunnanna. Það er andleg
auðlegð að kynnast þeim. Vinátta
þeirra er hrein og tær.
Kyrrðarstundir í kapellu klaust-
ursins eru sannkölluð sálarbót eins og
fram kemur í eftirfarandi ljóðlínum:
Söngur er fluttur þar fagur
um fögnuðinn Guði hjá.
Í bæninni blessast hver dagur
við birtuna himninum frá.
Björt minningin um systur Bene-
diktu, sem fórnaði veraldargæðum til
að þjóna því háleitasta í lífinu, trúnni
á Guð og gildi kærleikans, mun lifa í
þakklátum huga.
Megi fögur sál hvíla í friði.
Árni Gunnlaugsson,
Árni Stefán Árnason.
Systir María
Benedikta
Elsku afi.
Nú hefur þú yfirgef-
ið þessa veröld og ég
vil þakka þér fyrir
samverustundirnar
sem við áttum. Ég á eftir að sakna
þín mikið og þegar ég hugsa til þín er
eins og að hugsa til fallegs blóms
Sveinbjörn Eiríksson
✝ Sveinbjörn Ei-ríksson fæddist í
Sandgerði 25. ágúst
1923. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 13.
október síðastliðinn
og var jarðsunginn
frá Hvalsneskirkju
20. október.
sem fyllir stóran garð
af fegurð.
Og ef ég hugsa til
þess hvað ég er heppin
að hafa fengið þig sem
afa en ekki einhvern
afa, þú sem hjálpaðir
okkur að láta drauma
okkar rætast og ævin-
týri verða að raunveru-
leika. Ég man svo vel
eftir fyrstu fótboltaæf-
inguna, þú komst að ná
í mig og sagðir við mig
þegar við gengum
heim að ef ég vildi
muna eftir lífinu skemmtilega þegar
ég færi til guðs þá yrði ég að láta hug-
ann flakka og líta lengra en augað sér
og ég spurði þig hvernig það væri
hægt og sagðir mér að fylgja því sem
hjartað segði mér. Ég man líka eftir
því hversu gaman það var alltaf hjá
mér, þér og Sveindís Gunnur þegar
við vorum öll saman, eins og þegar við
fórum í Kaskó og keyptum eins marg-
ar tyggjótegundir og við gátum og
kepptum svo um hver gat borðað flest
tyggjó í einu. Ég veit ekki um neina
manneskju sem hefur getað reiðst við
þig því þú ert yndislegasti maður sem
ég hef þekkt, ég vona að þú hafir það
gott núna og vil þakka guði fyrir að
hafa leyft mér að kynnast þér og um-
gangast þig. En lífið heldur áfram,
fólk breytist og hlutirnir fara á mis en
alltaf verður þú fallega blómið í garð-
inum mínum.
Guð blessi þig, geymi þig og leyfi
þér að hvíla í friði.
Þín
Snædís Bára.