Morgunblaðið - 02.11.2007, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. NÓVEMBER 2007 39
✝ Kristín Guð-munda Eyjólfs-
dóttir fæddist á
Týsgötu 7 þann 11.
febrúar 1934 og
lést 25. október síð-
astliðinn.
Hún er elst 7
systkina sem öll eru
fædd heima og tók
Helga Níelsdóttir
ljósmóðir á móti
þeim. Þau eru Eyj-
ólfur f. 9.6. 1937,
Guðrún Gerða f.
14.11. 1938, Frið-
geir f. 23.1. 1940, d. 14.4. 1942,
Sigurbjörg f. 1.1. 1944, Helga f.
18.6. 1950, drengur f. 13.3. 1952,
d. 22.6. 1952.
Foreldrar Kristínar voru hjón-
in Eyjólfur Eyjólfsson, fæddur í
Hraunshjáleigu Ölfusi, síðar
Bakkárkoti í Ölfusi, f. 3.7. 1902,
d. 14.8. 1966, Eyjólfur var skó-
smíðameistari og var með verk-
stæði á Týsgötu 7 alla tíð, Sig-
urbjörg Júlíana
Guðmundsdóttir
var fædd á Hrauni í
Keldudal í Dýra-
firði og síðar í
Haukadal í Dýra-
firði 14.2. 1909, d.
5.11. 1985.
Kristín giftist
Guðmundi Sæ-
mundssyni, f. 27.5.
1931. Börn þeirra,
Sigurbjörg Bára f.
29.7. 1960, d. 12.11.
2003, Sæmundur f.
24.9. 1965. For-
eldrar hans, Sæmundur Sím-
onarson f. 22.3. 1903, d. 11.1.
1980. Sæmundur var fæddur í
vesturbæ Selfoss í Sandvík-
urhreppi í Laugardælasókn,
móðir Svanhildur Guðmunds-
dóttir f. 7.1. 1906, d. 7. 4. 1995 í
Litlu-Sandvík í Sandvíkurhreppi.
Útför Kristínar fer fram frá
Hjallakirkju 2. nóvember og
hefst athöfnin kl. 13.
Þegar Kiddý, eins og hún var ætíð
kölluð, fæðist þá nær Reykjavík ekki
lengra en inn að Elliðaám. Tívolí var
í Vatnsmýrinni og mikill fiskur við
höfnina og menn komu með hand-
vagn á Óðinstorg til að selja fisk. Vír
var þræddur gegnum augun á fisk-
inum og þannig var hann borinn
heim, spriklandi rauðmagi. Þá var
ýsan stór og væn. Það var gegnum-
gangandi fátækt á heimilum og var
allt notað og nýtt, öll föt saumuð
heima og matargerð.
Margar ferðir voru farnar í SS á
Skólavörðustíg og KRON. Það var
hlutverk Kiddýar að fara í búðir því
það þurfti daglega að ná í matinn því
ísskápar voru ekki til, tími kreppu
og stríðsára var um allan bæ. Oft
kom fólk á verkstæðið til pabba til að
spjalla og eins áttu margir bara eina
skó og veika fætur. Pabbi tjaslaði
bót á bót og nýja sóla og fólkið beið
eftir skónum í eldhúsinu hjá
mömmu. Það var mikið um barna-
dauða á þessum tíma, barnaveiki,
kíghósti o.fl. Um 1940 var farið að
sprauta börnin en of seint fyrir
marga. Það sést á leiðum í Fossvogs-
kirkjugarði.
Fólk var með kartöflugarða í
Kringlumýrinni og þangað fórum við
gangandi yfir Klambratúnið. For-
eldrar okkar áttu sumarbústað við
Hraðastaði í Mosfellssveit og þaðan
eru margar góðar minningar til-
komnar. Þar dvöldum við allt sum-
arið og gengum í heyskap o.fl. Kiddý
fer í húsmæðraskólann á Ísafirði
þegar hún hefur aldur til og kom
heim með margt fallegra muna. Hún
vann í Glit á Óðinsgötunni og ræður
sig svo á keramikverkstæði í Noregi
og eignast þar vini sem hún átti alla
tíð. Hún var nokkur ár í Rósinni í
Vesturveri, hjá Ringelberg, mörg ár
í póstinum og síðast á skattstofunni
þegar hún veikist fyrir 10 árum.
Við sendum þeim feðgum að leið-
arlokum okkar innilegustu samúðar-
kveðjur og svo sannarlega gleðjumst
vði með þeim mæðgum að hittast
hinum megin, það verða fagnaðar-
fundir sem ég efast ekki um, „við vit-
um aldrei hvenær tíminn kemur“.
Sigurbjörg Eyjólfsdóttir.
Kristín Guðmunda
Eyjólfsdóttir
Guðmundur átti þá þrjú fyrir.
Áhugamál þeirra hjóna voru marg-
vísleg. Dans, tónlist og ferðalög
voru þeirra líf og yndi, enda bæði
glaðsinna manneskjur sem kunnu
að njóta.
Guðmundur fann sig ekki í því að
yfirgefa starf sitt á miðju kjörtíma-
bili þótt hann gæti farið á eftirlaun
og hugðist „klára kjörtímabilið".
Þetta endurtók sig næsta kjörtíma-
bil en hann hafði ákveðið að hætta
síðast liðið vor, 75 ára. Nú sá hann
fram á starfslok sem hann hlakkaði
mikið til. En skömmu áður en til
þess kom greindist hann með
krabbamein. Meðferð lofaði góðu að
því er virtist og öll vonuðum við og
trúðum að hann mundi hrista þetta
af sér og fá að njóta ellinnar með
Steinu sinni. Af því varð þó ekki,
baráttan tapaðist og hann lést hinn
24. október síðast liðinn.
Við leiðarlok erum við þakklát
fyrir samfylgdina og áttum okkur á
því að við erum ríkari en ella að
hafa átt Guðmund að félaga. Við
starfsmenn sjávarútvegsráðuneytis-
ins söknum daglegra samskipta við
hann og skemmtilegra stunda með
þeim Steinu. Henni og fjölskyldunni
allri votta ég dýpstu samúð.
Jón B. Jónasson.
Fáir samstarfsmenn sitja í meiri
og persónulegri nánd hvor við ann-
an en ráðherrabílstjóri og ráðherra.
Í full tvö kjörtímabil fóru starfs-
skyldur okkar Guðmundar Erlends-
sonar á þann veg saman að við átt-
um daglega samleið og eftir
atvikum bæði um langan veg og
stuttan. Nú er sá dagur runninn að
komið er að hinstu vegferð hans.
Slíkur dagur vekur upp djúpar
tilfinningar fyrir þá sök að með
Guðmundi Erlendssyni er genginn
mannkostamaður, orðvandur öð-
lingur og góður drengur. Einlægnin
og lífsgleðin í brosi hans mætir
manni ekki framar nema í minning-
unni. Það veldur söknuði.
Engan þekki ég sem séð hefur
rykkorn eða skugga í bóni á bíl sem
Guðmundi Erlendssyni var trúað
fyrir. Stundvísi hans var viðbrugðið,
enda þótti honum helst til of seint
að vera á mínútunni. Allt vitnar
þetta um samviskusemi hans. Hitt
skipti þó meira máli að í allri sam-
vinnu gekk hann fram af háttvísi og
næmri tilfinningu gagnvart þeim
sem hann umgekkst. Af samleið
með honum óx vinátta. Það leiddi
eins og af sjálfu sér.
Guðmundur Erlendsson var stöðu
sinni samkvæmt fámáll um eigin
stjórnmálaskoðanir. Eigi að síður
var það svo að í kjördæmi mínu áttu
menn í honum hvert bein. Mér segir
svo hugur að eftir því sem ferð-
unum fjölgaði hafi samferðamaður-
inn fengið að njóta ljúfmennsku
hans og á stundum lagvísi í snotr-
ara hjartalagi kjósendanna. Víst er
að á þeim vettvangi sakna ýmsir
vinar í stað þótt nokkur tími sé frá
að við áttum þar erindi saman.
Síðasta samræða okkar var í sím-
tali fyrir fáum vikum. Hann hringdi
af sjúkrahúsinu. Enn var það svo að
hann átti, þrátt fyrir eigin veikindi,
sterka hlutdeild í atvikum í fjöl-
skyldu gamals samferðamanns.
Fátt gat betur lýst vinarþeli hans
og ræktarsemi. Þeir mannkostir
Guðmundar Erlendssonar fyrnast
ekki. Með þeim og samferðamönn-
um hans fyrr og síðar verða því
engin leiðarlok í dag.
Þorsteinn Pálsson.
Kær vinur og samstarfsmaður er
fallinn frá.
Þegar Guðmundur Kr. Erlends-
son fæddist hefði sá aldur hans er
hann féll frá talist afar hár en í dag
finnst manni fráfall hans bera allt of
snemma að.
Einstakt var að umgangast Guð-
mund. Hann var ávallt í góðu skapi,
lagði ætíð gott til allra mála og ekk-
ert verkefni var þannig vaxið að það
væri ekki hægt að leysa það. Sam-
starf okkar var þess eðlis að það
kallaði á langar samvistir, oft tveir
einir og á öllum tímum sólarhrings.
Aldrei skorti okkur umræðuefni og
aldrei var tilfinningin sú að við
þyrftum að tala saman, það vara
líka ágætt að þegja.
Guðmundur var sérstakt snyrti-
menni og kom það fram í öllum
hans störfum. Nákvæmur, hjálp-
samur með afbrigðum, samvisku-
samur og með alla hluti í lagi. Hann
var líka upplýsingabrunnur um þau
mál er sneru að störfum hans og
miðlaði hann oft ómetanlegum upp-
lýsingum um það hvernig ég átti að
bera mig að við hin ýmsu formlegu
tækifæri.
Í samkvæmum var Guðmundur
hrókur alls fagnaðar, enda söng-
maður góður sem fékk alla til að
vera með. Fyrir vikið var Guðmund-
ur afar vinsæll meðal samstarfs-
fólks og raunar hvarvetna þar sem
til hans þekktist.
Starfa okkar vegna voru sam-
skipti Guðmundar við fjölskyldu
mína mikil og svo góð að hvergi bar
þar skugga á. Guðmundur var enda
afar barngóður maður sem átti
stóran hóp barna og barnabarna.
Það fór ekki framhjá neinum að við
þau hafði hann mikil og góð sam-
skipti.
Vissulega er margs að minnast
eftir ríflega sex ára náið samstarf,
en einnar stundar vil ég þó minnast
sérstaklega, því ég veit að Guð-
mundur minntist þeirrar skemmti-
legu stundar á sama hátt og ég. Það
var þegar við félagarnir, að lokinni
sumarveislu starfsmanna á Þing-
völlum, sátum undir trjánum á
vatnsbakkanum fyrir neðan bústað-
inn og dingluðum fótunum yfir
vatninu.
Við Steina, Kristín Unnur, Halla
Sigrún og Arna Steina sendum Sig-
ursteinu og börnunum dýpstu sam-
úðarkveðjur og þökkum fyrir að
hafa fengið að deila Guðmundi með
þeim um hríð.
Árni M. Mathiesen.
Kær samstarfsmaður okkar er
fallinn frá. Gangi lífsins verður ekki
breytt. „Guðmundur bílstjóri“ eins
og hann var kallaður í okkar röðum
var ráðherrabílstjóri í 15 ár samfellt
í sjávarútvegsráðuneytinu. Hann
var samviskusamur með endemum,
traustur í sínu starfi og skilaði því
með mikilli ósérhlífni og af miklum
sóma. Þótt hann væri kominn á sjö-
tugasta og fimmta ár hélt hann
áfram að keyra ráðherra okkar og
gerði það allt til þess tíma er hann í
lok síðasta árs kenndi sér meins
þess sem að lokum sigraði hann.
Guðmundur var glæsimenni á
velli hávaxinn og teinréttur, ávallt
mikið snyrtimenni og var á stund-
um óljóst fyrir ókunna hvor var ráð-
herrann og hvor var bílstjórinn.
Samviskusemi og snyrtimennska
voru hans aðalsmerki og þær bif-
reiðar sem hann bar ábyrgð á báru
þess glöggt merki. Þegar við sam-
starfsmenn hans lítum nú um öxl,
þökkum við af alhug samfylgdina
sem aldrei bar skugga á. Elsku
Steina. Okkur er ljóst hve missir
þinn og fjölskyldunnar allrar er
mikill. Við sendum þér og fjölskyld-
unni allri okkar dýpstu samúðar-
kveðjur um leið og við þökkum for-
sjóninni fyrir að hafa átt Guðmund
að sem samstarfsmann og félaga.
Hvíl í friði, kæri vinur.
Samstarfsfólk í
sjávarútvegsráðuneytinu.
 Fleiri minningargreinar
um Guðmund Kr. Erlendsson bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
✝
Okkar elskulegi faðir og tengdafaðir,
HEKTOR SIGURÐSSON,
Sunnuhlíð,
Kópavogsbraut 1c,
Kópavogi,
lést að morgni mánudagsins 22.október.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju mánudaginn
5. nóvember kl. 13.00.
Fyrir hönd barnabarna, barnabarnabarna og annarra
aðstandenda,
Hrefna Hektorsdóttir,
Sigurður Örn Hektorsson, Björg Rúnarsdóttir,
Jóhann Már Hektorsson, Hafdís Sverrisdóttir.
✝
Hjartkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁSA EIRÍKSDÓTTIR
frá Dvergsstöðum,
til heimilis að Helgamagrastræti 6, Akureyri, sem
lést á Hjúkrunarheimilinu Seli föstudaginn 26.
október, verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 5. nóvember kl. 13.30.
Ragnar Skjóldal,
Kristín S. Ragnarsdóttir, Jakob Jóhannesson,
Ragnar S. Ragnarsson, Inga Úlfsdóttir,
barnabörn og langömmustrákarnir.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, fósturfaðir,
tengdafaðir, afi og bróðir,
SVEINN INGVI ÞORSTEINSSON,
Deildarási 1,
lést föstudaginn 26. október á krabbameins-
deildinni við Hringbraut.
Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju föstudaginn
2. nóvember kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Krabbameinsfélagið.
Jónína Kristín Vilhjálmsdóttir,
Þröstur Sveinsson, Guðrún Eiríksdóttir,
Óla Laufey Sveinsdóttir,
Þorsteinn Sveinsson, Keelie Walker,
Jóna Denný Sveinsdóttir,
Vilhjálmur Örn Halldórsson, Svanfríður Ásgeirsdóttir,
systkini og barnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
ELÍN MARÍUSDÓTTIR,
andaðist á Hjúkrunarheimilinu Skógarbæ að kvöldi 31. október.
Útförin verður auglýst síðar.
Ólafur Björn Guðmundsson,
Björn Már Ólafsson,
Þórey Vigdís Ólafsdóttir,
Maríus Ólafsson,
Elín Soffía Ólafsdóttir
og fjölskyldur.
Lokað
Sjávarútvegsráðuneytið er lokað frá kl. 12.00 í dag 2. nóvember
vegna jarðarfarar GUÐMUNDAR KR. ERLENDSSONAR.
Sjávarútvegsráðuneytið.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR KRISTINSDÓTTIR,
Sæviðarsundi 42,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 30. október.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Kristján G. Jóhannsson,
Kristín Kristjánsdóttir, Jón Sigurðsson,
Brynja Kristjánsdóttir,
Hildur Kristjánsdóttir, Jón F. Sigurðsson,
Þór Kristjánsson, Birna Jóna Jóhannsdóttir,
Elmar Kristjánsson, Margrét Sigfúsdóttir,
Kristján G. Kristjánsson, Pálína R. Sigurðardóttir,
Dagmar Kristjánsdóttir,
Ómar Ægir Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.