Morgunblaðið - 08.05.2008, Blaðsíða 29

og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(Valdimar Briem.)
Guð geymi þig, elsku pabbi minn.
Þín dóttir,
María.
Elsku besti pabbi minn. Ég á svo
erfitt með að trúa því að þú sért dá-
inn. Minningarnar streyma fram og
erfitt er að halda aftur af tárunum.
Mér finnst það mikil forréttindi að
hafa átt svona yndislegan pabba, en
þú varst einstakur maður, með stórt
og fallegt hjarta. Alla tíð gat maður
leitað til þín og elsku mömmu með
það sem manni lá á hjarta. Þið voruð
einstaklega góðir foreldrar og uppal-
endur. Ég man sem smástelpa eftir
öllum sundferðunum okkar um helg-
ar og þegar við komum heim beið
mamma alltaf með nýbakaðar
pönnukökur handa okkur. Þetta voru
dýrmætar stundir sem ég átti með
þér því þú vannst myrkranna á milli
flesta daga vikunnar.
Við fórum í ótal ferðir um landið í
tjaldútilegur og skemmtilegast þótti
okkur að vera nálægt vatni þar sem
hægt væri að renna fyrir fisk. Þegar
þú og mamma fóruð til útlanda komu
ætíð póstkort frá þér, eftirminnileg
kort, eins og t.d. „Hæ elskan okkar,
mamma verslar og verslar, bæ
pabbi“ eða „Það er heitt núna,
sjáumst, love you, pabbi“. Alltaf
stutt í grínið. Þú varst mikill húm-
oristi og voru þær ófáar stundirnar
sem við grenjuðum úr hlátri yfir sög-
unum þínum eða bröndurunum þín-
um „tveimur“. Þú varst mikill snill-
ingur í vísnagerð og voru þær
óteljandi vísurnar sem þú samdir og
auðvitað allar mjög glettnar. Þú
sendir mér oft fyrripart af vísu í sms
sem ég átti að botna og svo öfugt og
þá var nú mikið hlegið, stundum svo
mikið að þegar við hringdum okkur
saman eftir vísnagerðina þá gátum
við varla talað, bara hlegið saman.
Það var yndislegt ár og frábærar
samverustundir sem við áttum sam-
an í Danmörku og er ég svo þakklát
fyrir það að hafa fengið að hafa ykk-
ur saman hjá mér í þann tíma. Þú
varst Kristófer ekki bara besti afi í
heimi heldur líka frábær vinur og þú
kallaðir ykkur þrjú AKA tríóið (afi,
kristó, amma) og þegar við Magga
bættumst við fundum við út að við
yrðum bara að heita KAMAR og
mikið gátum við hlegið að þessum
fíflagangi.
Þú sagðir oft að mamma væri fal-
legasta kona á jarðríki og þegar þú
hefðir séð hana í fyrsta skipti hefðir
þú ákveðið að hún skyldi verða þín.
Þú sagðist hafa þurft að hafa pínu
fyrir því að ná í hana, en sem betur
fer sá hún loksins „hvað þú varst fal-
legur“ sagðir þú og glottir. Þú og
mamma voruð ótrúlega samstíga alla
tíð eða í 54 ár. Þið hafið staðið saman
af ykkur mikla storma og stór áföll
en að missa þrjá syni á lífsleiðinni er
meira en margur gæti þolað og nú
stendur elsku mamma eftir ber-
skjölduð gegn enn einu stóru áfalli
lífs síns, að sjá á eftir sínum besta
vini og ævifélaga.
Ég lofa því að við munum halda
vel utan um elsku mömmu og passa
hana, hún var sem klettur við hlið
þér alla tíð og í veikindum þínum
hlúði hún að þér og kveinkaði sér
aldrei.
Elsku besta mamma mín, Maja,
Ella og aðrir ástvinir, ég bið góðan
Guð að styrkja okkur öll í sorginni
um ókomna tíð.
Elsku besti pabbi minn, ég veit að
elsku bræður mínir hafa tekið vel á
móti þér og að endurfundirnir hafa
verið góðir.
Ég kveð þig með miklum söknuði.
Hvíl í friði pabbi minn.
Sjáumst seinna.
Þín dóttir,
Ríkey.
Elsku pabbi minn er dáinn, ég trúi
því ekki. Ég kom til þín kvöldinu áð-
ur en kallið kom og við sátum heil-
lengi og spjölluðum saman um allt og
ekkert, þú varst mikið veikur elskan
mín. Daginn eftir kom ég aftur og þá
hafði þér versnað. Ég stóð við rúmið
og hélt í höndina á þér þegar þú
skildir við. Ég fann að þú reyndir að
kreista hönd mína til að láta mig
vita að þú vissir af mér þarna hjá
þér.
Það er margs að minnast og þú
varst yndislega góður pabbi. Ég hef
alltaf verið mikil pabbastelpa og ég
gat alltaf leitað til þín og fengið ráð
ef á þurfti að halda og svo gat ég
líka komið og pústað og þú varst
góður hlustandi. Ég átti yndislega
æsku og mér er minnisstætt þegar
við bjuggum á Lambhól og þú
vannst dag og nótt en þegar þú
varst heima gafstu okkur systk-
inunum alltaf tíma. Þegar ég var
fimm ára langaði mig svo í silfurlit-
aða skó og morguninn eftir þegar ég
vaknaði þá voru gömlu skórnir mínir
orðnir silfurlitaðir og alveg eins og
nýir, sama gerðir þú þegar mig
langaði í gulllitaða skó og þegar þú
breyttir texta í lagi og söngst fyrir
mig „grænu augun þín“ því ég er
með grænu augun frá þér.
Þú varst mikill bílaáhugamaður
og naut ég þess að fara í bíltúr með
þér þegar þú komst heim á nýjum
bílum. Ennfremur er mjög minn-
isstæður sá tími sem við fórum í all-
ar útilegurnar og veiðitúrana, það
var svo gaman að ferðast með þér.
Elsku pabbi minn, ég veit að þér
líður betur núna og nú verðið þið
feðgarnir saman og passið hvor ann-
an.
„Einstakur“ er orð
sem notað er þegar lýsa á
því sem engu öðru er líkt,
faðmlagi
eða sólarlagi
eða manni sem veitir ástúð
með brosi eða vinsemd.
„Einstakur“ lýsir fólki
sem stjórnast af rödd síns hjarta
og hefur í huga hjörtu annarra.
„Einstakur“ á við þá
sem eru dáðir og dýrmætir
og hverra skarð verður aldrei fyllt.
„Einstakur“ er orð sem best lýsir þér.
(Terri Fernandez)
Ég sakna þín sárt.
Þín
Elín Inga.
Elsku besti tengdapabbi. Ekki
hefði ég trúað því að kall þitt kæmi
strax. Mikið er sárt að missa þig og
ég sakna þín mjög mikið. Það var
svo gaman að hlusta á þig segja sög-
ur af ykkur mömmu og ýmsu öðru,
en ég kallaði ykkur alltaf mömmu og
pabba. Ég er svo þakklát fyrir þann
tíma sem við áttum saman í Dan-
mörku, en þið voruð hjá okkur í eitt
ár eftir að þú hættir að vinna. Þú
varst algjör brandarakall og það var
alltaf svo stutt í stríðnina hjá þér og
var oft mikið um hlátur og gleði í
nærveru ykkar, elskurnar. Ég vil
þakka fyrir að hafa kynnst þér,
elsku pabbi en með ykkur mömmu
átti ég margar yndislegar stundir
sem ég mun varðveita að eilífu í
hjarta mínu. Þú varst alltaf svo
hjartahlýr og hjálpsamur maður. Ég
gæti ekki hafa eignast betri tengda-
pabba og vin.
Ég veit að elsku Hannes og Gæi
hafa tekið vel á móti þér, pabbi
minn.
Elsku besta tengdamamma, Rík-
ey mín, Kristófer minn, Maja mín,
Ella mín og aðrir ástvinir, megi góð-
ur Guð gefa okkur styrk á þessari
erfiðu stundu.
Ég kveð þig með miklum söknuði,
elsku tengdapabbi.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynn-
ast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Þín tengdadóttir,
Margrét (Magga.)
Þegar þú ert sorgmæddur, skoð-
aðu þá huga þinn og þú munt sjá að
þú grætur vegna þess sem var gleði
þín. Nú er komið að kveðjustund,
kæri afi, og er það okkur mikil sorg
að kveðja þá gleði sem þú hefur
veitt mér og mínum í gegnum tíðina.
Það var alltaf svo gaman að koma í
heimsókn, fá brauð með spæjó og
kavíar, hlusta á sögurnar þínar. Allt-
af gastu líkað lumað á góðum brönd-
urum sem urðu bara betri eftir því
sem maður heyrði þá oftar.
Ég á aldrei eftir að gleyma hversu
mikilli hlýju þú bjóst yfir, hjartalag
ykkar ömmu er stærra en lífið. Öll
þau skipti sem við fjölskyldan fórum
í heimsókn í bústaðinn ykkar á Þing-
völlum verða mér ógleymanleg að ei-
lífu. Þú varst alltaf tilbúinn að gefa
af þér skyrtuna öðrum til hjálpar.
Eitt sinn ritaði ég orð um Hannes
frænda minn, orð sem eiga jafnvel
við ykkur ömmu eins og þau áttu við
hann „Til eru þeir sem eiga lítið og
gefa það allt. Þetta eru þeir sem trúa
á lífið og nægtir lífsins, og þeirra
sjóður verður aldrei tómur“. Þú og
amma hafið verið mér svo góðar fyr-
irmyndir um hvernig eigi að koma
fram við aðra og taka á lífinu og öllu
því sem það kastar að manni. Þetta
er nokkuð sem ég kem til með að búa
að til eilífðar og nýta mér og öðrum
til góðs. Elsku afi, nú veit ég að þér
líður vel og að frændur mínir hafi
tekið vel á móti þér. Þeir hafa sjálf-
sagt beðið á honum Trölla þínum
með stangirnar aftan í og tilbúnir í
veiði. Ég kveð þig með miklum sökn-
uði en þakka fyrir í leiðinni allar þær
yndislegu stundir sem við áttum
saman. Guð geymi þig. Minning mín
um afa varir að eilífu.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem.)
Þinn,
Eyþór.
Elsku besti afi minn.
Ég á svo ótrúlega margar góðar
minningar um þig og þá sérstaklega
frá því að ég var barn og fékk að
gista hjá ykkur ömmu, fara með ykk-
ur upp í bústað um helgar og í góða
sunnudagsbíltúra. Það sem við gát-
um brallað saman; sungið í bílnum,
hlaupið framhjá namminu í Mikla-
garði og spilað uppi í bústað, allt
ómetanlegar stundir sem ég átti með
þér. Alltaf varstu til staðar fyrir mig,
alltaf áttirðu 500 krónur í bíó þegar
mig vantaði og alltaf varstu með
húmorinn 100% alveg fram á síðasta
dag. Já, þú varst alltaf mikill húm-
oristi og það einkenndi þig alla tíð.
Nokkrum dögum áður en þú fórst
sagðirðu okkur systkinunum sögur
og brandara og við hlógum mikið.
Það var alltaf gleði í kringum þig og
það er mikil gleði sem einkennir
minningar mínar um þig elsku besti
afi minn. Svo varstu líka alveg fjall-
myndarlegur. Ég er ótrúlega lánsöm
að hafa erft fallegu genin þín og
komið þeim áfram til strákanna
minna.
Já, strákarnir mínir elskuðu þig
líka mjög mikið. Brynjar Freyr og
Theodór Gísli njóta þeirra forrétt-
inda að hafa kynnst langafa og lang-
ömmu og átt yndislegt samband við
ykkur. Sigurgeir átti líka margar
góðar og fróðlegar samræður við þig
um allt milli himins og jarðar. Það
var alveg ótrúlegt hvað þú varst
fróður og alltaf áttirðu skemmtilegar
sögur.
Takk fyrir að vera svona yndisleg
og góð sál, þú ert ljós í lífi okkar.
Guð geymi þig og varðveiti.
Ísabella og strákarnir.
Elsku afi minn er dáinn. Ég á svo
erfitt með að trúa því að hann sé
ekki lengur með elsku ömmu og okk-
ur. Og við sem ætluðum að fara að
veiða saman í sumar.
Margar af mínum æskuminn-
ingum á ég elsku afa mínum og elsku
ömmu minni að þakka. Oft var farið
upp í bústað þegar veður leyfði og
vart leið sú helgi þar sem ég fór ekki
til þeirra í heimsókn. Þær eru ófáar
minningarnar sem ég á með afa mín-
um, við fórum saman út í fótbolta,
horfðum á hasar- og slagsmálamynd-
ir (helst með Steven Seagal) og
ásamt ömmu var svo spilað mikið,
hvort sem við spiluðum Monopoly,
Yatsi eða einfaldlega á spil. Svo má
ekki gleyma sögunum en hann afi
gat verið ómetanlega fyndinn og ein-
stakur sögumaður. Hann sagði aldrei
sömu söguna tvisvar, sennilega
vegna þess að þær voru allar samdar
á staðnum og erfiðar að muna, en
það var líka það sem gerði þær svo
skemmtilegar. Afi var ótrúlega fróð-
ur og kannski eru eftirminnilegustu
stundir mínar með honum þau skipti
er við tveir sátum saman í eldhúsinu
og ræddum allt frá stjórnmálum yfir
í gamla bíla og hvað væri að gerast í
enska boltanum.
Ég leit alla mína ævi upp til afa og
var hann mín fyrirmynd hvort sem
um var að ræða tónlistar- og kvik-
myndasmekk, skoðanir í pólitík og
annað í lífinu, svo mikil áhrif hafði
hann á mig. Afi sagði oft að ég væri
besti vinur hans og það fyllti mig
ávallt stolti, rétt eins og ég var stolt-
ur af afa fyrir þá löngu og erfiðu bar-
áttu sem hann átti við veikindi sín,
því sama hversu erfiðar stundirnir
gerðust þá var hann alltaf tilbúinn til
að lífga upp á dag annarra og segja
brandara.
Elsku besti afi. Ég veit að þú ert
nú hjá Hannesi og Gæa, örugglega
spyrjandi hvort þeir hafi heyrt um
þann sem fór í háskólann. Þótt þú
sért ekki meðal okkar lengur þá mun
ég aldrei gleyma þér, þú varst ein-
stakur maður og þú hafðir gríðarleg
áhrif á mitt líf og ég væri ekki sá
maður sem ég er í dag ef ekki væri
fyrir þig. Megir þú loks hvíla í friði,
elsku afi, og þakka þér innilega fyrir
allar þær dásamlegu stundir sem við
áttum saman.
Elsku amma, mamma, Maja, Ella
og aðrir aðstandendur, megi góður
Guð fylgja okkur og veita styrk á
þessari erfiðu stundu.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem.)
Þinn besti vinur og afastrákur,
Kristófer.
Núna ertu farinn, afi minn. Ein-
stakur sem þú varst og fallegur. Ég
sakna þín svo mikið. Við áttum
margar góðar stundir saman. Í
Hraunbænum, Einholtinu og nú síð-
ast í Þórðarsveignum. Ég hafði allt-
af svo gaman af því að hlusta á sög-
urnar þínar. Margar þeirra hafði ég
heyrt nokkrum sinnum, en alltaf
hafði ég jafn gaman af þeim og að-
eins þremur dögum áður en þú
kvaddir þennan heim þá sátum við
ég, Margrét, Bella og Eyþór hjá þér
uppi á spítala og þú fárveikur, en þú
rifjaðir upp sögur frá 1940 og uppúr.
Við flissuðum að þeim saman og
þessi stund var mér svo kær og ég
mun geyma hana í hjarta mínu að ei-
lífu.
Ein af uppáhaldssögunum mínum
var þegar þú sagðir mér frá því þeg-
ar þú varst ráðinn sem túlkur hjá
ameríska hernum. Þú varst svo
stoltur af því. „Þetta voru bara að-
mírálar og officerar og ég var ráðinn
á staðnum,“ sagðir þú. Svo má ekki
gleyma Trölla, jeppanum sem þú
varst svo stoltur af, en hann mun
alltaf eiga sérstakan stað hjá okkur
öllum. Það var aldrei langt í húm-
orinn hjá þér, meira segja í veik-
indum þínum sagðir þú brandara og
stríddir ömmu. Ég gleymi ekki þeim
símtölum sem við áttum saman. Við
áttum það til að stríða ömmu að því
að hún studdi ekki „rétta liðið“ liðið
okkar. Þar stóðum við „Nallarnir“
saman í gegnum súrt og sætt. Oft
var líka rætt hvað betur mætti fara,
enda miklir spekingar við tveir. Litli
langafastrákurinn þinn á eftir að
sakna þín svo mikið. Það var alltaf
svo mikil eftirvænting að heimsækja
afa Langa því alltaf lumaðir þú á
súkkulaði. Þú varst í algjöru uppá-
haldi og það hefur alltaf verið tak-
markið hans Viktors að verða jafn
stór og Langi. Þú sagðir alltaf þegar
þú sást Viktor Blæ að þið væruð al-
veg eins, jafnfallegir. Þú varst svo
skemmtilegur, fallegur og stríðinn.
Þú varst sko afi minn.
Að sigra heiminn er eins og að spila á
spil
með spekingslegum svip og taka í nefið.
(Og allt með glöðu geði
er gjarna sett að veði).
Og þótt þú tapir, það gerir ekkert til,
því það er nefnilega vitlaust gefið.
(Steinn Steinarr.)
Þinn,
Hafþór.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 8. MAÍ 2008 29
Í dag kveðjum við fjölskyldan
góðan mann. Því það var hann Haffi
gamli svo sannarlega. Haffi gamli
kölluðum við hann því hann var orð-
inn roskinn þegar okkar kynni hóf-
ust. Hann var ekki alveg tilbúinn að
hætta að vinna en vantaði eitthvað
til að sýsla við eftir að Mummi í
Venus var búinn að byggja mótelið
sitt og því varð úr að hann kom til
okkar í Skipanes til að dytta að úti-
húsunum og vinna á verkstæðinu.
Hann vildi samt ekki vinna fullan
vinnudag og þurfti einstaka sinnum
að bregða sér frá en hann fékk að
hafa sína hentisemi og það hentaði
honum og einnig okkur. Við vorum
þakklát fyrir þann tíma sem Haffi
var hjá okkur, hann gerði svo margt
Hafsteinn Erlendarson
✝ Hafsteinn Er-lendarson fædd-
ist 16. desember
1930 í Reykjavík.
Hann lést 30. apríl
sl.
Foreldrar hans
voru Erlendur Þ.
Magnússon, f. 28.9.
1890 í Reykjavík, og
Magnhildur Ólafs-
dóttir, f. 23.1. 1898
á Akranesi. Látin
systkini Hafsteins
eru Gústaf, Guðrún
Elsa, dó barn að
aldri, Guðríður Margrét, Þor-
varður Ellert, Gunnar Ársæll,
Birgir og Guðrún Elsa. Eftirlif-
andi systkini eru Þorvarður Ell-
ert og Birgir.
Dóttir Hafsteins er Kristín, f.
8.7. 1953, gift og býr í Edinborg í
Skotlandi. Sonur hennar er Ross.
Útför Hafsteins fer fram frá
Akraneskirkju í dag, 8. maí, kl.
14.
sem önnum kafnir
bændur höfðu ekki
tíma til að gera en
munaði svo sannar-
lega um til fegrunar
bæjarins. Á verkstæð-
inu átti hann sinn sess
með köllunum sem á
þessum tíma voru
ekki svo margir og
milli þeirra ríkti virð-
ing og vinátta. Vopn-
aður eyrnahlífum með
útvarpi í dundaði
hann sér kannski einn
en í matar- og kaffi-
tímum flugu gullkornin, kannski
ekki langar ræður en hnitmiðaðar
og hittu í mark. Eftir að hann hætti
að vinna kom hann stundum í kaffi
uppeftir en hlédrægni hans jókst
eftir því sem fleiri nýir menn bætt-
ust í hópinn á verkstæðinu og þegar
honum fannst hann ekki þekkja
neinn lengur hætti hann að koma
við.
Haffi var dulur maður og ekki
margra orða en rúnum rist andlit
hans og blikið í djúpt liggjandi aug-
um hans gáfu til kynna að lífið hafði
ekki alltaf farið mjúkum höndum
um hann. Hann var nokkurs konar
farandverkamaður framan af ævi,
dvaldi á bæjum og gerði viðvik og
vann við múrverk, það hentaði hon-
um ekki endilega að vinna fasta
vinnu. Hann átti þó góða fjölskyldu
og þegar árin fóru að færast yfir
hélt hann heimili með Birgi bróður
sínum og saman sinntu þeir Elsu
systur sinni þar til yfir lauk.
Við minnumst Haffa með hlýju,
við þökkum fyrir það sem hann var
okkur og börnum okkar og vottum
Birgi bróður hans og fjölskyldu
samúð okkar.
Fjölskyldan Skipanesi.