Morgunblaðið - 18.07.2008, Side 33

stæðisfélaganna í Reykjavík. Starf
Sjálfstæðisflokksins í höfuðborginni
blómstraði í Valhöll við Suðurgötu á
þeim árum. Í borgarstjórnarkosning-
unum 1966 tók Sjálfstæðisflokkurinn
upp merka nýjung. Geir Hallgríms-
son, þáverandi borgarstjóri efndi til
funda með íbúum í einstökum hverf-
um borgarinnar og svaraði spurning-
um þeirra um hin smæstu atriði í nær-
umhverfi þeirra. Af hálfu
Sjálfstæðisflokksins hvíldi skipulag
þessara funda á herðum fram-
kvæmdastjóra Fulltrúaráðsins. Ragn-
ar Kjartansson stóð sig frábærlega
vel í því starfi. Það reyndi mikið á
hann. Seinni hluti Viðreisnaráranna
varð erfiður, þegar alvarlega efna-
hagskreppa skall á og þá skipti máli,
að flokksskipulag Sjálfstæðisflokks-
ins í Reykjavík skilaði sínu.
Einstakir skipulagshæfileikar
Ragnars leiddu hann til starfa í at-
vinnulífinu, fyrst sem einn af helztu
stjórnendum Skeljungs, síðar, sem
annar framkvæmdastjóra Hafskips
og svo sem starfandi stjórnarformað-
ur. Tengslin, sem urðu til á milli okkar
á Valhallarárum beggja héldust. Þeg-
ar fór að harðna á dalnum hjá Hafskip
töluðum við reglulega saman. Síðustu
vikurnar talaði ég við Ragnar á hverju
kvöldi og eftir þau samtöl bárum við
Matthías Johannessen saman bækur
okkar um fréttaflutning Morgun-
blaðsins af málinu daginn eftir. Sumir
sögðu: af hverju þurfum við að lesa
fréttir af Hafskipsmálinu í öðrum
blöðum? Svar okkar var: við birtum
ekki það, sem við getum ekki fengið
staðfest.
Dag einn sat ég í garðinum heima
hjá þessum gamla vini mínum. Hann
lýsti fyrir mér handtöku þeirra Haf-
skipsmanna og dvölinni í gæzluvarð-
haldi. Það samtal líður mér aldrei úr
minni. Sérstaklega þó af hvílíkri yf-
irvegun hann tók þessum örlögum.
Samfélag okkar á eftir að horfast í
augu við sjálft sig vegna Hafskips-
mála og annarra mála, þótt Ragnar lifi
það ekki.
Það átti eftir að reyna meira á
Ragnar Kjartansson og fjölskyldu
hans. Ég hugsa að við, mannfólkið,
eigum það öll sameiginlegt að skilja
ekki hvers vegna svo mikið er lagt á
suma umfram aðra.
Alvarlegt veikindaáfall varð til þess
að Ragnar gat ekki talað nema örfá
orð allmörg síðustu ár ævi sinnar.
Hann skildi hins vegar allt, sem við
hann var sagt.
Gamlir vinir hans hafa hitt hann
nokkuð reglulega. Ég hygg að fáir
einstaklingar hafi verið jafn vel upp-
lýstir um pólitík og viðskiptalíf og
Ragnar Kjartansson hefur verið þessi
ár. Hann gladdist alltaf þegar vel
gekk hjá Sjálfstæðisflokknum.
Það hefur verið þroskandi að eiga
vináttu Ragnars Kjartanssonar ekki
sízt, þegar hann þurfti að takast á við
mótlæti í lífi sínu. Helga Thomsen,
eiginkona hans, er einhver mesta
hetja, sem ég hef hitt á lífsleiðinni.
Styrmir Gunnarsson.
Það var lærdómsríkt að þekkja
Ragnar Kjartansson. Ég man fyrst
eftir honum í uppvextinum. Ég bjó á
Fjólugötu og hann í næstu götu. Ég
var nokkrum árum eldri og hann til-
heyrði því litlu strákunum á Smára-
götu. En hann skar sig samt einhvern
veginn úr þeim hóp og virtist eldri og
þroskaðri en hinir.
Raunveruleg kynni hófust miklu
síðar og þá innan Sjálfstæðisflokks-
ins. Á tímabili gegndi Ragnar veiga-
miklu hlutverki í flokksstarfinu hér í
Reykjavík og allir þeir sem létu sig
það starf varða kynntust Ragnari. Á
þessum árum myndaðist hópur
manna sem áttu sameiginlega hug-
sjónir Sjálfstæðisflokksins og sem
enn í dag hittist reglulega. Ragnar
Kjartansson átti mestan þátt í mynd-
un þessa hóps og veitti honum forystu
meðan heilsan leyfði.
Enn seinna áttum við samleið í við-
skiptum og ræddumst þá við oft í viku
hverri. Ragnar var sífellt miðlandi
hugmyndum og hugsunum. Á borðinu
mínu liggur mappa með spakmælum
og hugsunum ótal manna sem hafa
haft mótandi áhrif á umhverfi sitt.
Þessa möppu tók Ragnar saman og
gaf vinum sínum. Í ljósi þeirra erfiðu
örlaga sem honum voru búin efast ég
ekki um að hann hefur sótt styrk í
margt af því sem þar er sagt. Í ævi
Ragnars skiptust á skin og skúrir.
Hann átti vissulega góða daga þegar
allt lék í lyndi með Helgu sína sér við
hlið og börnin þrjú. En dökku dag-
arnir voru líka margir og verstir þeir
þegar heilsan brást honum og hann
var dæmdur til þess að vera áhorfandi
af mannlífinu í tólf ár. Slíkt reynir á
meir en orð fá lýst en alltaf hélt Ragn-
ar reisn sinni og það var stutt í brosið
sem gat orðið að skellihlátri þegar svo
bar undir. Á þessu árum var Ragnar
enn að miðla vinum sínum að þessu
sinni hvernig menn láta ekki erfiðleik-
ana minnka sig heldur standa upp-
réttir uns yfir lýkur. En Ragnar var
ekki einn. Hún Helga stóð eins og
klettur við hlið hans alla tíð og um-
hyggja hennar og hjálp við Ragnar
var aðdáunarverð.
Að leiðarlokum kveð ég vin minn
með mikilli virðingu og þakklæti fyrir
áratugavináttu.
Við Jóhanna sendum Helgu og fjöl-
skyldunni allri innilegar samúðar-
kveðjur.
Blessuð sé minning Ragnars Kjart-
anssonar.
Ólafur B. Thors.
Góður vinur minn er látinn.
Fyrstu kynni mín af Ragnari voru,
þegar við hittumst ungir drengir, á
Smáragötu 14 fyrir meira en sextíu
árum. Þá tókst með okkur vinátta,
sem hélst alla tíð síðan. Það var mikil
gæfa að hafa Ragnar fyrir vin. Hann
var réttlátur maður og góðgjarn,
ákveðinn og lét verkin tala.
Hann var mikill höfðingi heim að
sækja og ófá voru þau skiptin, sem við
félagar hans nutum gestrisni þeirra
Helgu konu hans á þeirra fallega
heimili.
Matarboðin glæsilegu eru í minni
höfð, enda Helga mikil húsmóðir og
meistarakokkur.
Fyrir allmörgum árum veiktist
Ragnar hastarlega, sem varð til þess
að hann gat ekki sinnt þeim störfum
og áhugamálum, sem hann var kjör-
inn til. Í veikindum hans hefur Helga
verið honum stoð og stytta, stutt hann
í einu og öllu af slíkum hetjuskap að
aðdáunarvert er. Ég vil þakka Ragn-
ari og Helgu áratuga langa vináttu,
sem engan skugga bar á. Það var mér
mikil gæfa að kynnast slíkum höfð-
ingja sem Ragnar var.
Helgu, börnum hans og öðrum ætt-
ingjum votta ég mína dýpstu samúð.
Eiríkur Pálsson.
Ég var nýkominn heim frá námi í
Bandaríkjunum og átti að hefja störf
hjá Friðriki Sophussyni í fjármála-
ráðuneytinu árið 1993. Friðrik hafði
sagt mér að ræða við Ragnar Kjart-
ansson sem væri mjög hugmyndarík-
ur og ynni að ýmsum góðum málum.
Sjálfum fannst mér ég svo uppfullur
af hugmyndum að nú þyrfti ég bara
að fara að vinna. Ég lofaði Friðriki þó
að hitta Ragnar. Fundurinn með
Ragnari varð fyrir mér einn af þess-
um minnisstæðu viðburðum þar sem
skoðanir skarast á skemmtilegan hátt
og til verður eitthvað enn þá betra.
Ragnar var búinn að velta mikið fyrir
sér umbreytingum á ríkisrekstri,
hugmyndum sem margar hverjar
voru nýstárlegar þá en sjálfsagðar nú.
Á eftir fylgdu fleiri fundir og gott
samstarf um umbætur í ríkisrekstri.
Það sem vakti þó ekki síður áhuga
minn voru hugmyndir og rannsóknir
Ragnars á því sem hann kallaði at-
vinnulífslandnám erlendis og hafði
fyrst kynnt árið 1983. Hann hafði þar
kortlagt umfang þessarar starfsemi
og greint strauma. Síðar átti eftir að
koma í ljós að þarna var Ragnar að
snerta á straumum og stefnum sem
áttu eftir að marka íslenskt þjóðfélag
næstu áratugina á eftir.
Ragnar var einstakur pælari og
hugsuður, langt á undan sinni samtíð.
Ef fleiri væru jafnfrjálsir í hugsun og
Ragnar Kjartansson þá farnaðist
okkur enn betur. Ég sendi Helgu, eig-
inkonu hans og fjölskyldunni mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Þór Sigfússon.
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. JÚLÍ 2008 33
Ábyrgð og réttlætiskennd voru ríkir
þættir í persónuleika Ragnars
Kjartanssonar. Á bæði þessi grunn-
stef reyndi oft í lífi hans. Honum var
kornungum trúað fyrir trún-
aðarstörfum sem hann leysti vel af
hendi. Síðar á ævinni var hann beitt-
ur órétti sem markaði djúp spor og
fylgdi honum hvern dag sem hann
átti ólifaðan. Þrotlausri baráttu
Ragnars fyrir sigri réttlætisins í því
máli lauk ekki við alvarlegan heilsu-
brest og þeirri baráttu lýkur heldur
ekki með andláti hans. Það verður
hlutskipti okkar sem eftir lifum að
gera langþráðan draum hans um
uppreist æru að veruleika.
Við kynntumst Ragnari fyrst í
starfi ungra sjálfstæðismanna fyrir
u.þ.b. hálfri öld. Mörgum jafn-
öldrum hans fannst Ragnar í raun
aldrei vera ungur, slík var alvaran á
bak við glettnina og festan í öllum
störfum hans. Okkur sem áttum
með honum áframhaldandi samleið
fannst hann hins vegar í senn eflast
og yngjast með hverju árinu sem
leið á starfsævina. Nákvæmni
Ragnars í vinnubrögðum, aginn og
skilvirknin sem hann tamdi sér varð
að fyrirhafnarlausri reglu og lær-
dómsríku fordæmi fyrir samstarfs-
menn. Um leið opnuðust Ragnari
tækifæri til þess að líta upp úr dag-
legum önnum, hugsa í víðu sam-
hengi um viðskipti og þjóðmál til
langrar framtíðar, njóta frístunda
með fjölskyldunni og efla þekkingu
sína á ýmsum áhugasviðum. Þannig
varðveitti Ragnar vinnuþrek sitt
sem alla tíð vakti bæði undrun og
aðdáun allt þar til hann missti heils-
una á einu andartaki fyrir tólf árum
síðan.
Engan skugga hefur borið á þann
vinskap okkar sem hófst í Valhöll
forðum og aldrei trosnaði þráður
samstöðunnar sem varð til við
rekstur Hafskips og síðar í þeim
ótrúlega hildarleik sem beið okkar í
kjölfar gjaldþrots félagsins. Þar höf-
um við hugsað og aðhafst sem einn
maður. Eldmóður Ragnars var
löngum drifkraftur baráttu okkar í
harðdrægum mótvindi Hafskips-
málsins. Hann tók málalyktirnar
ákaflega nærri sér og eyddi mörg-
um árum í málsvörn og röksemda-
færslu fyrir hinum raunverulegu
staðreyndum sem lítt sáust í því
moldviðri sem þyrlað var upp. Að
undanförnu hefur bakgrunnur Haf-
skipsmálsins og málareksturinn
verið tekinn til gaumgæfilegrar
skoðunar með það að markmiði að
leiða allan sannleika málsins í ljós.
Ragnar fylgdist af miklum áhuga
með framvindu þeirrar vinnu allt
fram á síðasta dag. Hafskipsmálið
er ekki uppgert af okkar hálfu og í
því munum við þremenningar hér
eftir sem hingað til tala einum rómi
enda þótt einn okkar hafi verið
óvígur um langa hríð og loks fengið
líkn frá þraut.
Ragnar var traustur vinur og lét
sér annt um fjölskyldu og sam-
starfsmenn. Ef einhvers staðar gaf
á bátinn hafði hann fyrstur sam-
band, virkjaði fólk til hjálpar, setti
vinnunni markmið og listaði upp
leiðir til lausna. Ragnar var manna-
sættir og nálgaðist öll ágreinings-
mál út frá þeim einfalda sjónarhóli
að fyrst og fremst væri fólk sam-
herjar. Hann hugsaði stórt, hafði
ríkan metnað fyrir hönd lands og
þjóðar og var langt á undan sinni
samtíð þegar hann talaði af ákefð
fyrir aukinni menntun og sókn at-
vinnulífsins á alþjóðamarkaði.
Við erum þakklátir fyrir einlæga
vináttu Ragnars Kjartanssonar.
Við vottum Helgu eiginkonu hans
og börnum djúpa virðingu fyrir
skilyrðislausa ást þeirra og fórnfýsi
í veikindum Ragnars. Sú hetjudáð
er meiri en orð fá lýst. Við biðjum
algóðan Guð að halda verndarhendi
sinni yfir minningu Ragnars Kjart-
anssonar og styrkja fjölskyldu hans
með kærleika sínum.
Björgólfur Guðmundsson,
Páll Bragi Kristjónsson.
Ábyrgð og réttlæti
 Fleiri minningargreinar um Ragn-
ar Kjartansson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR HÓLMKELSSON,
Mímisvegi 34,
Dalvík,
er lést föstudaginn 11. júlí, verður jarðsunginn frá
Dalvíkurkirkju miðvikudaginn 23. júlí kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Hjartavernd.
Inga Hólmsteinsdóttir,
Hólmsteinn Sigurðsson,
Marsibil Sigurðardóttir, Valur Hauksson,
Hólmfríður Sigurðardóttir, Rögnvaldur Ingvason,
Guðrún Ósk Sigurðardóttir, Gunnar Guðmannsson,
Guðmundur Þór Sigurðsson, Lára Þórðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, systir, amma
og langamma,
INGA ÁSGRÍMSDÓTTIR,
Inga á Borg,
Hraunbæ 103,
Reykjavík,
lést miðvikudaginn 16. júlí á Landspítalanum,
Fossvogi.
Páll Pálsson, Hafdís Halldórsdóttir,
Ásgrímur Gunnar Pálsson, Helga Tryggvadóttir,
Arndís Pálsdóttir, Rafn Árnason,
Auðunn Pálsson, Anna Baldvina Jóhannsdóttir,
Björgvin Rúnar Pálsson, Fríður Reynisdóttir,
Karl Ásgrímsson, Oddbjörg Júlíusdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir og afi,
HAFLIÐI H. ALBERTSSON
öryggisvörður,
Laufengi 1,
Reykjavík,
varð bráðkvaddur á heimili sínu sunnudaginn
13. júlí.
Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju mánudaginn
21. júlí kl. 13.00.
Sigríður Hauksdóttir,
Kristinn Hjalti Hafliðason,
Haukur Hafliðason,
Sigrún Elfa Kristinsdóttir,
Þrándur Snær Kristinsson.
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu
við andlát og útför okkar ástkæra sonar, bróður og
mágs,
JÓNASAR ÞÓRS BERGMANN
blikksmíðameistara,
Ljósuvík 52a,
Reykjavík.
Guð blessi ykkur öll.
Ágústa Bergmann, Jón Guðmundur Bergmann,
Andreas Bergmann, Guðrún G. Bergmann,
Ingibjörg Bergmann, Þorbergur Halldórsson,
Halldór Bergmann, Anna Lára Kolbeins,
Guðrún Bergmann, Gísli G. Sveinbjörnsson
og aðrir aðstandendur.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
VIGDÍS MATTHÍASDÓTTIR,
Vallarbraut 1,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness miðvikudaginn 16. júlí.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
25. júlí kl. 13.00.
Ingveldur Sveinsdóttir, Guðni G. Jónsson,
Jóhanna Lýðsdóttir, Hlynur Eggertsson,
Sigmundur Lýðsson, Þorgerður Benónýsdóttir
og ömmubörn.