Morgunblaðið - 29.10.2008, Blaðsíða 25

Minningar 25
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. OKTÓBER 2008
✝ Úrsúla ElfriedeÓskarsdóttir,
fædd Häfner, fædd-
ist í Eisenach í Thür-
ingen-héraði í
Þýskalandi 30. apríl
1922. Hún lést á
Dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu
Grund 21. október
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Emma Margarete
Ella Häfner hús-
móðir, fædd Mes-
serschmidt, f. 1894,
d. 1993 og Karl Julius Oscar Häf-
ner útibússtjóri Deutsche Reichs-
bank í Eisenach, f. 1890, d. 1981.
Auk Úrsúlu áttu þau dótturina
Ingeborg, f. 1927, gift Günter
Schaus og eru synir þeirra Ekkeh-
art og Detlev.
Hinn 5. ágúst 1953 giftist Úrsúla
Gunnlaugi Björnssyni, bóndasyni
frá Litla-Ósi í Miðfirði, f. 18.5.
1922. Börn þeirra eru: 1) Kolbrún
Emma fóstra, f. 25.8. 1954, maki
Sverrir Andrésson, stýrimaður, f.
1955, börn þeirra: a) Gunnlaugur
Reynir f. 1979, börn hans Emilía
Björk f. 2004 og Benedikt Einar, f.
2007, b) Sigrún, f. 1981, sonur
hennar Ívar Atli, f. 2008, og c) Elf-
ar Smári, f. 1988. 2) Ingibjörg Jó-
hanna framkvæmdastjóri, f. 11.5.
1956, maki Brynjólfur Jónsson
skógfræðingur, f. 1957, börn
þeirra eru Birkir Þór, f. 1989,
Birta Rós, f. 1992,
Úlfar Freyr, f. 1982,
sonur Ingibjargar,
og Eiríkur, f. 1983,
sonur Brynjólfs. 3)
Karl Óskar bifvéla-
virkjameistari, f.
12.9. 1960. Dætur
hans og Lilju Guðna-
dóttur, f. 1952, eru
Sandra, f. 1989 og
Karen Sif, f. 1992.
Úrsúla stundaði
hefðbundið tónlist-
ar- og myndlist-
arnám frá unga
aldri og lék á ýmis hljóðfæri, m.a.
á píanó, gítar og harmóniku. Hún
var lærð fóstra og starfaði við það
í Þýskalandi en hóf auk þess nám í
gullsmíði. Árið 1950 réð Úrsúla
sig til starfa á Íslandi, sem barn-
fóstra á Blönduósi. Hún var hús-
móðir á Útibleiksstöðum í Miðfirði
áður en hjónin fluttust til Hvera-
gerðis árið 1955. Úrsúla stofnaði
tvisvar einkarekið dagheimili í
Hveragerði og rak þau um nokk-
urra ára skeið. Lengst af, eða á
annan áratug, starfaði Úrsúla á
Heilsuhælinu NLFÍ í Hveragerði.
Árið 2001 fluttu þau hjónin á dval-
ar- og hjúkrunarheimilið Ás í
Hveragerði, en síðasta árið dvaldi
Úrsúla á dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu Grund. Úrsúla
verður jarðsungin frá Fossvogs-
kapellu í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.
Úrsúla ólst upp á góðu heimili í
borginni Eisenach í Þýskalandi.
Borgin er þekktust fyrir fræg tón-
skáld og Wartborgarkastala. For-
eldrar Úrsúlu voru í góðum efnum
og í móðurætt voru margir
mennta- og embættismenn. Úrsúla
hlaut hefðbundið uppeldi og mennt-
un. Hún lauk þriggja ára námi sem
leikskólakennari. Skammt frá borg-
inni eru Thüringen-fjöll með skóg-
um og fallegum dölum en þar
dvaldi Úrsúla löngum á bændasetri
móðursystur sinnar þar sem hún
undi sér við leik og störf.
Stríðsárin ræddi hún ekki að
fyrra bragði en eftir því sem næst
verður komist missti hún unnusta í
þeim hildarleik. Í stríðslok steðjaði
önnur ógn að en það voru Rússar
sem létu greipar sópa. Henni tókst
að flýja yfir í vesturhlutann en for-
eldrar hennar urðu eftir í austur-
hlutanum. Þau fengu síðar leyfi,
þegar þau voru orðin öldruð, til að
flytja vestur um.
Það hefur áreiðanlega ekki verið
auðvelt hlutskipti, að koma til Ís-
lands, fyrir konu sem hafði alist
upp í hjarta Evrópu, þar sem
menning og listir voru í hávegum.
En tilviljanir lífsins geta verið
margvíslegar. Eftir stríð kynntist
Úrsúla íslenskri hjúkrunarkonu,
Önnu Reiners, sem var gift þýskum
manni. Anna útvegaði Úrsúlu starf
hjá Snorra Arnfinnssyni, hótel-
stjóra á Blönduósi, og Þóru konu
hans. Til Reykjavíkur kom Úrsúla
á Dettifossi árið 1950 og hélt í kjöl-
farið norður á Blönduós. Þar var
henni tekið opnum örmum.
Upphaflega átti þetta að vera
stutt ferð, kannski eitt til tvö ár, en
um leið tækifæri til að afla tekna
og komast um hríð burt úr eymd
eftirstríðsáranna. En svo gerðist
það sem oft hefur ráðið örlögum;
unga konan varð ástfangin af
glæsilegum bóndasyni í Miðfirði.
Unga parið gekk í það heilaga árið
1953. Þau hófu búskap á Útibleiks-
stöðum í Miðfirði en undu hvorugt
hag sínum.
Í kjölfarið fluttu þau til Hvera-
gerðis, þar sem Hildur, systir
Gunnlaugs, var búsett. Mágur
Hildar, Georg Michaelsen, rak þar
bakarí og starfaði Gunnlaugur þar
fyrstu árin. Í Hveragerði festu þau
kaup á húsi í Hverahlíð 2 sem var
heimili þeirra lengst af.
Heimilið var ekki dæmigert ís-
lenskt heimili því straumar þýskrar
matargerðar og nýtni voru sterkir.
Reynsla, þekking og sjálfsbjargar-
viðleitni Úrsúlu kom sér vel þar
sem efni og fjárráð voru oft af
skornum skammti. Úrsúla var
handlagin og ávallt ráðdeildarsöm.
Þrátt fyrir að hafa skapað fallegt
heimili á Íslandi ræktaði hún æv-
inlega tengsl við fjölskyldu og ætt-
ingja í Þýskalandi. Hún fór þangað
að jafnaði annað hvert ár og var þá
oft með eitt barna sinna með í för.
Á þessum tíma voru samgöngur
erfiðar og stóðu ferðirnar stundum
einhverja mánuði. Ferðum þessum
fylgdi andblær að utan sem end-
urnýjaði og veitti gleði og nýjum
straumum í Hverahlíðina. Það er
rétt að taka fram að á þessum
fyrstu árum, upp úr 1960, voru
ferðalög af þessu tagi ekki algeng.
Hér hefur í stuttu máli verið rak-
ið lífshlaup tengdamóður minnar
sem var að mörgu leyti óvenjuleg
kona.
Þolinmæði og einlægni gagnvart
börnum sem og öllu öðru var ein-
stök og einkenndi hennar viðmót í
alla staði.
Sverrir Andrésson.
Það skilur enginn lífsins lög til hlítar,
það lesa fáir sína skaparún.
En það, sem gjörir hverja hendur nýtar,
er hugsjón mannsins, ekkert nema hún.
(Guðmundur Ingi Kristjánsson.)
Það er margt sem rifjast upp,
þegar maður hugsar til þeirra ára
þegar hjónin Úrsúla og Gunnlaug-
ur voru frísk og hress. Barnabörn-
in ung að árum fóru í ævintýraferð-
ir í rútu austur til Hveragerðis til
afa og ömmu. Þar voru þau vafin
umhyggju og ástúð.
Úlli og síðar Birkir og Birta,
Gulli og Sigrún og síðar Elvar voru
þar tíðir gestir. Styttra fyrir
Söndru og Karen sem hafa alltaf
búið í Hveragerði og voru hálf-
gerðir heimagangar. Garðurinn var
stór í Hverahlíðinni, vettvangur
ærsla og ævintýra. „Látalæti“ var
lítill kofi í garðinum, heimur út af
fyrir sig, þar sem hægt var að
drekka kókó úr litlum bollum við
lítið borð. Þegar þannig viðraði tók
amma upp spilin og þá var farið í
Olsen Olsen, Orrustu, Othello eða
Kínaskák.
Svo má nú minnast á afmælin því
þau voru aldrei haldin í hefðbundn-
um stíl. Þar fór Úrsúla amma
fremst í flokki með harmónikuna
og marseraði með barnaskarann í
halarófu á eftir. Um páska var allt-
af farið í Hverahlíðina, því að þar
þurfti að leita að páskaeggjum sem
þá höfðu verið falin á ólíklegustu
stöðum í garðinum. Stundum gat
það tekið á litlar taugar og eft-
irvæntingin var þanin til hins ýtr-
asta, en alltaf endaði það nú þannig
að allir fengu sitt.
Á þennan hátt og við ótal önnur
tilefni skapaði Úrsúla töfraheim
sem bæði er hennar börnum og
barnabörnum ógleymanlegur.
Minningu um góða og umhyggju-
sama móður, ömmu og langömmu
munu niðjar hennar geyma um
langa framtíð.
Brynjólfur Jónsson.
Elsku amma mín, Úrsúla, eða
amma Ú eins og við köllum hana
oft, hefur kvatt okkur og haldið á
næsta áfangastað. Undanfarna
daga er ég búin að rifja upp marg-
ar yndislegar minningar um ömmu.
Það var alltaf jafn gaman að fara til
Hveragerðis og gista hjá ömmu og
afa nokkrar nætur. Við brölluðum
margt saman og var alltaf nóg að
gera, bæði innandyra og utan.
Garðurinn í Hverahlíðinni var al-
gjör ævintýraheimur þar sem var
að finna góð klifurtré, falleg blóm,
grænmeti og jurtir og síðast en
ekki síst Látalæti sem var lítill kofi
sem við krakkarnir höfðum til að
leika í. Þar gat ég gleymt mér tím-
unum saman og oftar en ekki kíktu
amma og afi í heimsókn til að fá
kaffisopa og sneið af blóma-
skreyttri köku. Amma var alltaf
mjög dugleg að sinna garðinum,
enda var garðurinn virkilega fal-
legur. Stundum þegar við afi vor-
um að hjálpa ömmu að setja niður
blómin sungum við „Amma vissi
það og amma sagði það að blómin
ættu að vera á þessum stað.“ Því
hún amma vissi best hvar blómin
áttu að vera. Amma var mikill
meistarakokkur og var allur matur
sem hún eldaði góður og voru súp-
urnar hennar í algjörum sérflokki
svo ekki sé minnst á rabbabara-
grautinn góða. Það var allt svo sér-
stakt hjá ömmu og afa að jafnvel
brauð með osti var miklu betra þar
en nokkurstaðar annarstaðar. Það
var alltaf mikið spilað í Hverahlíð-
inni og sátum við amma oft heilu
kvöldin og spiluðum Orustu og
fleiri spil. Amma átti það nú til að
sofna í miðju spili en við náðum þó
yfirleitt að klára spilin að lokum.
Amma hafði alltaf svo gaman af því
að gleðja okkur krakkana, hún
lagði oft mikið á sig til að gera eitt-
hvað fyrir okkur. Við fengum oft
skemmtilegan páskaglaðning sem
yfirleitt voru faldir út í garði. Eitt
árið var amma búin að klippa út
litlar páskahérakörfur úr mjólkur-
fernum, lita þær og mála og fylla
síðan af allskonar góðgæti. Það var
líka alltaf mikil spenna í desember
því þá mætti þýski jólasveinninn í
Hverahlíðina. Hann mætti bara
einu sinni í viku og var alltaf mjög
rausnarlegur og var því mikið sport
að koma í heimsókn. Amma og afi
unnu lengi á Heilsuhælinu og oft
fór ég út úr rútunni þar og fékk að
aðstoða ömmu í vinnunni. Mér
fannst alltaf rosalega gaman að fá
að hjálpa ömmu og lét hún mig
finnast ég vera alveg ómissandi að-
stoðarmaður enda var hún mjög
dugleg að hrósa og hvetja mann
áfram. Það var alltaf svo gaman að
koma á Heilsuhælið og margt hægt
að bralla og vorum við amma líka
duglegar að kíkja við í kaffiteríunni
og fá okkur söl. Ívar Atli hitti lang-
ömmu sína einu sinni áður en hún
kvaddi og er ég afar þakklát fyrir
það. Voru þau mjög glöð með hvort
annað og fékk snáðinn að kúra í
ömmufangi í góða stund. Minning-
arnar eru margar um yndislega
ömmu en læt ég hér staðar numið.
Þegar drengurinn minn verður
eldri fær hann að heyra allar sög-
urnar um langömmu sína sem á svo
stóran stað í hjarta móður hans.
Elsku amma mín, þakka þér fyr-
ir allt sem þú gerðir fyrir mig og
nú kveð ég þig með fingurkossi
eins og við vorum svo vanar að
gera. Hvíldu í friði.
Þín
Sigrún.
Úrsúla
Óskarsdóttir
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
BRODDI BJÖRNSSON,
Norðurbyggð 27,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju föstudaginn
31. október kl. 13.30.
Kristín Pétursdóttir,
Pétur G. Broddason, Birna Ágústsdóttir,
Björn K. Broddason, Steinunn Geirsdóttir,
Dagný Broddadóttir, Sigvaldi Stefánsson,
Ása Broddadóttir, Jakob Jörundsson,
afa- og langafabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
REGÍNA GUÐJÓNSDÓTTIR,
lést að hjúkrunarheimilinu Skjóli sunnudaginn
26. október.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 4. nóvember kl. 15.00.
Guðjón Magnússon, Margrét Pálsdóttir,
Andrés Magnússon, Marta Sigurgeirsdóttir,
Brynhildur Guðjónsdóttir, Atli Rafn Sigurðarson,
Magnús Andrésson, Elín Rita Sveinbjörnsdóttir,
Sigurgeir Andrésson,
Kristján Andrésson,
Sigurbjartur Sturla Atlason, Rafnhildur Rósa Atladóttir,
Andrés Þór Magnússon, Birgir Björn Magnússon.
✝
Okkar ástkæra
INDÍANA SIGFÚSDÓTTIR,
Sunnuhlíð,
Vatnsdal,
andaðist á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi
laugardaginn 18. október.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Þökkum hlýjar kveðjur og auðsýnda samúð.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi
fyrir góða umönnun.
Bragi Haraldsson,
börn hinnar látnu og
fjölskyldur þeirra.
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is
Vaktsími: 565 5892 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Yvonne Tix
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGURLÍN HELGADÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir föstudaginn
17. október.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju fimmtudaginn
30. október kl. 13.00.
Birgir Hjaltason, Bjarndís Sumarliðadóttir,
Helgi Hjaltason, Guðrún Stefánsdóttir,
Björn Hjaltason,
Kolbrún Hjaltadóttir Lovell, John Lovell,
barnabörn og barnabarnabörn.