Skinfaxi - 01.03.1925, Blaðsíða 13

SKINFAXI
13
merarhjarta í brjósli og var því huglaus, er á hólminn
var komið, greyið.
Margt er liér í au'ðn og órækt. Jötunheimabragur er
á mörgu. En mér er sem eg sjái, hvar foringjaliugsun
yðar fer með óvígan lier á hendur jötnum og hrímþurs-
um. Menning lands og þióSar, Miðgarður Islands stækk-
ar smátt og smátt. þ»eim mönnum fjölgar óSum, sem
er það ljóst, að þeir hafa liugsanaforráð og gera liugs-
anir sínar sterkar og stæltar, í stað þess að hafa þær
sem heiglasveitir, er enginn getur treyst. pér, ung-
mennafélagar, hafið stigið á stokk og strengt þess heit,
að leggja rækt við land og tungu þjóðar vorrar. Undir-
rót allrar ræktar og ræktunar er og' verður hugsanarækt-
in. Ef þér leggið stund á hana, mun yður aldrei aflfátt
verða, er þér reynið fangbrögð við illþýði Jötunheima.
Sóknin gerist ef til vill hörð, en sigur er vís, — að
leikslokum, þvi að það er hverju orði sannara, sem
Platón sagði, að „hugsanir stýra heimi þessum“, og
góðar hugsanir og sterkar eru giftudrjúgar.
Sig. Kristófer Pétursson.
Drápa
flutt norsku ungmennafélögunum við komu þeirra til
Reykjavíkur 17. júní 1924.
Heilir komnir af hafi og sælir,
hingað til þjóðar, Austmenn góðir!
Heilir og sælir — heilt vér mælum —
liöggvið til stranda á voru landi!
Strandhögg áður, að víga-vanda,
vikingar gerðu á sínum ferðum.
— En yðar hlutur er allur boðinn
— eins og þér skiljið — af fúsuin vilja!