Skinfaxi - 01.03.1925, Blaðsíða 41

SKINFAXI
41
ölvaðir menn tóku a'ð spilla friðnum á Álfaskeiði. Yel
getur svo farið, að þessi fagri og vinsæli samkomustað-
ur verði ekki lengur hæfur fyrir samfundi okkar.“
Ýmsir af bestu ungmennafélögum tala eitthvað likt og
Árnesingurinn um þetta mál. ]?að er mannlegt og mik-
ilsvert, meðan íslendingar vilja heldur láta það hverfa
úr sögunni með öllu, sem þeir unna og áttu fegurst
og best, en að horfg á það verða að ruslakistu spilling-
arinnar og hjara við skömm!
Allir ungmennafélagar liafa lieilið því að berjast
gegn drykkjuöldinni, og síst af öllu má hún vanhelga
hátíðisdaga þeirra. Hér verður því að taka alvarlega í
taumana, ef duga skal. Sjálfsagt er að stjórnir íþrótta-
móta setji öruggan vörð um samkomustaði sína, þegar
mannfundir eiga að vera þar, svo að ölvaðir menn hafi
þar engan griðastað. Ef þetta ráð dugar eklci, verður
að breyta um samkomustaði, hælta við þá gömlu og
velja aðra nýja og hafa þá þar sem skjólin eru betri
fyrir lnnum spilta tiðaranda. Taki þá enn að fjúlca í
fengnu skjólin, verða iþróttamótin og aðrar allsherjar-
samkomur ungmennafélaganna að leggjast niður með
öllu, því að annars verða þau dauðadómur þeirrar
stefnu, sexn hefir gefið þeim lífið.
Þórður Hafliðason.
Af vangá ritstjóra hefir dregist að prenta kvæði
þetta. Átti kvæðið að fylgja grein um pórð Hafliða-
son, sem prentuð var í októberbláði Skinfaxa s.l. haust.
)?á sumarið ríkti um hauður og haf
kom haustið í Langadalinn,
því hann, sem að sönnustu hlýjuna gaf
var hniginn í mikla valinn.