Skinfaxi - 01.11.1954, Blaðsíða 26

122
SKINFAXI
Enginn mun verða fyrir vonbrigðum að koma til
San Fransisco, þótt hann Iiafi áður gert sér glæstar
hugmyndir. Innsiglingin er með afbrigðum fögur.
Þegar siglt er utan af Kyrrahafi á leið inn til borgar-
innar, er fyrst farið gegnum tæplega tveggja kiló-
metra sund, hið svonefnda Gullna hlið. Er þá farið
undir hrúna miklu, en hún er svo há, að stærstu haf-
skip fljóta undir hana. Beggja vegna sundsins eru
strendurnar hæðóttar, og raunar klettóttar sunnan
megin, og leika sæljón þar tíðum um klettana. Þeg-
ar inn um liliðið er komið, hlasir San Fransisco-flóinn
við, og eru á honum allmargar evjar. Meðal þeirra er
klettaeyjan Alcatraz, þar sem er ríkisfangelsi. Einnig
er þar 400 ekra stór eyja, gjörð af mannahöndum,
þar sem heimssýningin 1939—1940 hafði aðsetur. Nú
er þar flugvöllur flotans.
San Fransiscoborg stendur á 13 hæðum.
Um leið og ég virði fyrir mér umhverfið, hlaða ég í
leiðarvísi, sem ég hafði keypt inni í borginni. í hækl-
ingnum er stiklað á stóru í sögu San Fransisco. Hún
er nefnd eftir hinum heilaga Franz af Assisi, en það
voru Spánverjar, sem fyrst settust að á þessum odda
milli Kyrrahafsins og flóans mikla. Þegar gullið fannst
í Kaliforníu árið 1848 voru þar aðeins 14 hús og 60
manns, en eftir tvö ár var íbúatalan orðin 20.000. Nú
er fólksfjöldinn á sjöunda hundrað þúsund.
Það er mjög eftirtektarvert, þegar farið er um
horgina, hve fátt er þar af gömlum og aflóga bygg-
ingum. Þetta verður skiljanlegra, þegar vitað er, að
árið 1906 brann borgin til kaldra kola. Jarðskjálfti
hafði skemmt vatnsleiðslur, svo að ekkert varð við
eldinn ráðið. Borgin er þvi vel skipulögð, götur hreið-
ar og heinar, fagrar hyggingar, mörg stórhýsi og ský-
skafar. Vatnsleiðslukerfi horgarinnar er stórkost-
legt mannvirki og hið traustasta.