Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1979, Qupperneq 61

Það myndi taka nærstödd her-
skip a.m.k. klukkustund að koma
áhöfn Curacao til bjargar, og á
þeim tíma myndu mennirnir
krókna í sjónum af kulda og vos-
búð. Og hann bældi niður alla til-
finningasemi og Queen Mary hélt
áfram ferð sinni, rétt eins og ekk-
ert hefði í skorist. Mennirnir í
sjónum, sumir helsærðir, máttu
sjá með eigin augum, að stórskipið
hélt áfram ferð sinni og gerði
ekkert þeim til bjargar, og von
bráðar var Drottningin horfin.
Það liðu næstum tveir klukku-
tímar frá því að áreksturinn varð,
þar til fyrsta hjálparskipið kom á
vettvang. Það voru tundurspill-
arnir Bramham og Cowdray. Þeir
náðu mörgum, en flestir voru þá
dánir.
Tveir yfirmanna af Curacao
komust af. Boutwood skipherra
var annar þeirra og 99 menn af
skipshöfninni björguðust, og þeg-
ar þeir stigu á land í Londonderry,
voru eþir látnir sverja að segja
ekkert frá atburðinum, og vit-
neskja um hann varð ekki heyrin-
kunn fyrr en þrem árum síðar, í
stríðslok, þegar flotamálaráðu-
neytið krafðist bóta fyrir slysið og
skaðann, af eigendum Queen
Mary.
Við hvem var að sakast?
Það er athyglisvert, að við sjó-
próf komust dómendur að því að
bæði skipin áttu sök á því hvernig
fór. Curacao var talið eiga sök á
árekstrinum að tveim þriðju hlut-
um, en Queen Mary að einum
þriðja hluta. Það áhrifamesta við
réttarhöldin var þegar Boutwood
skipherra var spurður hvað Queen
Mary hafi gert eftir áreksturinn,
og hann hvíslaði eftir nokkra
þögn:
— Hún hélt ferð sinni áfram.
— Var þetta rétt að farið hjá
skipstjóra Queen Mary? spurði
dómarinn.
— Já, ég tel að svo hafi verið,
VÍKINGUR
svaraði Boutwood skipherra og
nafn Illingworth skipstjóra hafði
þar með verið hreinsað, en hann
hafði hlotið talsvert ámæli fyrir að
sigla burtu af slysstaðnum.
Nauðsyn brýtur lög. Nú á tím-
um er það einfalt mál að segja, að
hann hefði átt að reyna að koma
mönnunum til bjargar, en reynsl-
an í kafbátahemaðinum hafði
sýnt, að skip sem námu staðar,
urðu oft fyrir óvinaárás, og
drottningarnar tvær Queen Mary
og Queen Elizabeth sigldu öll
stríðsárin milli Bretlands og
Bandaríkjanna og fluttu tugþús-
undir hermanna yfir hafið, og án
þeirra hefðu liðsflutningar frá
Bandaríkjunum verið örðugleik-
um bundnir. Hinn mikli sigl-
ingarhraði stórskipanna sem
siglud ein síns liðs, var þeirra ör-
yggi. Kafbátarnir höfðu einfald-
lega ekki hraða til þess að nálgast
þau og skjóta á þau tundurskeyt-
um. Það er því skoðun sérfræð-
inga að óhugsandi hefði verið
fyrir Queen Mary að nema staðar
með um það bil 2000 manns um
borð, þar af um 1100 hermenn.
Ný þvottavél fyrir skip
Komin er á markaðinn sérstök
þvottavél fyrir skip, það er að
segja þann hluta þeirra sem er
undir sjávarmáli.
Botnhreinsun er dýr, og tekur
tíma, en með vélinni er unnt að
botnhreins askip, sem liggur við
bryggju eða við akkeri og tekur
það aðeins fáeinar klukkustundir
að hreinsa stærstu skip með þessu
móti.
Ghreinindi og gróður draga úr
hraða skipa og því þarf botn-
hreinsun helst að fara fram með
vissu millibili. Venjan er sú að
skip eru tekin í slipp, eða þurrkví
til slíkrar hreinsunar, en til þess
þurfa þau yfirleitt að vera tóm.
Talsverður kostnaður er því sam-
fara botnhreinsun. En nú er sumsé
hægt að hreinsa botn skipanna á
floti.
Þvottavélin vinnur með miklum
vatnsþrýstingi en auk þess eru
burstar sem hreinsa skipsbotninn.
Þvottavélin tekur fimm feta breitt
belti fyrir í einu og getur hreinsað
hundruð fermetra á klukkutíma.
(Sjá mynd.)
Það eru fyrirtæki sem selja og
framleiða þvottavélar fyrir olíu-
skip (tanka) sem nú hafa sett þetta
tæki á markaðinn og mun það
(enn sem komið er) einkum vera
ætlað stærri skipum.
61