Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1979, Blaðsíða 8

Jóla-
hugleiðing
Það voru fiskimenn við Genesaret-vatnið,
sem Kristur valdi til að vera lærisveinar.
Þeim treysti hann til að bera áfram fagnað-
arboðskapinn um kærleiksríkan föður á
himnum.
Fiskimennirnir við Genesaret-vatnið
hertir í átökum við vandamál daglegs lífs
urðu frumherjar kirkjunnar. Þeim var trúað
fyrir fagnaðarerindinu og ætlað að skila því
áfram til óborinna kynslóða.
Þeir voru áfram veiðimenn en í stað
fisks veiddu þeir menn og það er hlutverk
kirkjunnar enn í dag. Og á þeim veiðum er
enginn aflakvóti, friðuð svæði né landhelgi.
Allt mannkyn, heimurinn allur er veiði-
svæðið.
Fagnaðarboðskapurinn er enginn svört
skýrsla heldur huggun hrelldum og líkn
þjóðum. Þar er frið að fá órólegum sálum í
órólegum heimi.
Boðskapur Krists um frið og kærleika er
sem þverstæða í hrikalegu ástandi heims-
mála þegar dag hvern berast ný ótíðindi um
stríð, manndráp, svik og ólifnað hvers kon-
ar.
Árið 1945 lauk seinni heimsstyrjöldinni.
Þá voru menn ákveðnir í því að slíkur hild-
arleikur mætti ekki endurtaka sig. Þrátt fyrir
1 eyðileggingu og miklar fórnir þá litu menn
vonglaðir til framtíðar. Nú höfðu menn lært
lexíu sem aldrei mundi gleymast. Nú myndu
menn og þjóðir taka höndum saman og
tryggja frið og réttlæti.
Það eru liðin 34 ár. Blikur margar og
ískyggilegar á lofti. Maðurinn er harla tor-
næmur á eigin sögu og lærir seint og illa af
eigin mistökum. En þó hefur í ýmsu þokað
áleiðis. Réttlætiskennd er víða sterk og
menn berjast gegn kynþáttamisrétti og augu
margra eru opin fyrir misrétti sem ríkir milli
ríkra þjóða og fátækra.
Við tilheyrum þeim ríku á norðvestur
horni veraldar. Við búum betur en áður.
Eigum menntakerfi sem á að koma öllum til
nokkurs þroska. Tryggingarkerfi sem hjálp-
ar þeim sem höllum fæti standa. Allt er þetta
til bóta og í réttlætisátt þó enn megi bæta.
Velmegun eigum við að þakka gjöfulum
miðum umhverfis landið og starfi harðdug-
legra sjómanna. Og þó að óvissa sé fram-
undan treysti ég því að við berum gæfu til að
standa þannig að málum að til blessunar
verði fyrir land og þjóð.
En þrátt fyrir velmegun og allt sem
áunnist hefur þá ríkir ekki bjartsýni og gleði
í samfélagi manna. Miklu fremur hittun) við
fyrir vonleysi, tilgangsleysi og uppgjöf.
Gömlum verðmætum er hugsunarlaust
kastað fyrir róða. Gildi fjölskyldulífs, sam-
viskusemi í starfi og heiðarleiki, er dregið
í efa. I mörgu er nútímamaðurinn meira
dauður en lifandi, þar sem hann hefur gefist
upp við að móta líf sitt sjálfur, en lætur
undan hverjum þeim andblæ tísku og
glamurs er leikur um sál hans. í þeim
sviptivindum tapar hann áttum, nær ekki
fótfestu í lífi sínu og gefst upp. Fyllist böl-
sýni og lífsleiða.
Jafnvel gamli góði Guð sem afi og amma
trúðu á og leituðu til, hann er dáinn og
8
VÍKINGUR