Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1979, Page 61

„Við þökkum þér fyrir hjálp-
ina.“
„Ég þakka fyrir mig,“ sagði
Óskar og fann að nú var hann
kominn í jólaskap.
„Og mundu nú að ná þér í
kærustu áður en það verður of
seint.“
„Já,“ sagði Óskar, brosti og
kinkaði kolli. „Bless og gleðileg
jól.“
„Gleðileg jól.“
Óskar vafði treflinum um háls
sér og gekk út í snjókomuna. Snjór
hafði hrúgast á birkitrén í garðin-
um og sveigt greinarnar. Óskar
gekk í gegnum garðshliðið og
lokaði því án þess snjórinn hryndi
af því. Á gangstéttinni voru hans
fótspor. Við útihurðina stóð hvítur
bekkur og hann minntist þess hve
oft hann hafði leikið sér í þessum
garði á sumrin á meðan Jóna var
að bjástra í garðinum með
moldarryk á hönskum. Allt í kring
var ljós í gluggum og á svölum í
bakhúsi voru bláar og hvítar
ljósaperur.
„Ef ég hefði ekki skreytt tréð þá
hefði ég ekki farið í jólaskap,"
sagði hann við sjálfan sig.
Óskar flýtti sér heim; hann átti
eftir að pakka einni jólagjöf.
Snjóflyksurnar settust í hár hans.
Kunningi okkar í Breiðholtinu
leitaði læknis við magaverk.
Læknirinn skoðaði hann og sagði
honum að koma eftir viku með
sýni af saur. Að viku liðinni kom
kunninginn til læknisins með fulla
fötu af saur. Læknirinn brást illa
við og sagði að það hefði verið
óþarfi að koma með svona mikið.
—- Já, sagði hinn. Þú hefðir átt að
heyra hvað fólkið í strætó sagði.
Af hverju fengu Arabar olíuna
en írar kartöflurnar?
— Ég veit það ekki.
— írar fengu að velja fyrst.
Skoðun og viðgerðir
gúmmíbáta allt árið.
GÚMMIBÁTAÞJÓNUSTAN
Eyjagötu 9 Örfirisey
Sfmi 1401Q
VÍKINGUR
61