Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1981, Qupperneq 39

Einstakt tækifæri
— fyrir þá sem vilja vita af bílnum sínum á öruggum
stað, meðan þeir eru á sjónum.
Til sölu er einstaklingsíbúð 43 m2 með sér inngangi og
stórum bílskúr 37 m2.
Laus nú þegar.
Verð kr. 220.000,-
Útborgun 120.000,-
Upplýsingar í síma 41622.
hlutum. Starfsmenn Landhelgis-
gæslunnar hafa í tilvikum verið
fengnir til þess að framkvæma
verkið.
Allsstaðar annarsstaðar en hér á
landi er það Landhelgisgæsla við-
komandi lands sem ber ábyrgð á
öllum leiðar- og siglingarmerkjum
sem sjófarendur þurfa að nota. Og
þar er hlutur siglingamála líka
tekinn inn í dæmið.
Aukið eftirlit
Þegar skip koma til dæmis til
hafna í Bandaríkjunum, kemur
strandgæslan um borð og ræðir
annað hvort við skipstjóra eða 1.
stýrimann og fær upplýsingar um
atvinnuskírteini fyrir skipstjóra,
stýrimann og vélstjóra, athuguð
eru sjókort, siglingatæki og olíu-
dagbók, hvenær olía var síðast
skilin. Einnig er ýmiss útbúnaður
skipsins kannaður s.s. safnþró, en
í Bandaríkjunum mega skip ekki
losa saur eða annað úrgangsefni
eftir að þau eru komin inn fyrir
þrjár sjómílur. Séu skip ekki búin
slíkri safnþró, hafa þau ekki leyfi
til að skola niður úr salernum.
Einnig er allur björgunarútbún-
aður kannaður, lífbátar, bjarg-
hringir og slökkvitæki, það er
fylgst með því hvenær björgunar-
æfingar hafa farið fram og fleira í
þeim dúr.
Þessir hlutir ættu allir að vera í
höndum Landhelgisgæslunnar
hér.
Stéttarfélög sjómanna eru mjög
óánægð með það hvemig farið er í
kringum skráningu á skipum og
lítið eftirlit haft með þeim hlutum.
Það er sífellt verið að skrá menn
sem ekki hafa réttindi. Þegar
Landhelgisgæslan fer um borð í
skip til að kanna veiðarfæri, ætti
hún í leiðinni að athuga skrán-
ingarskírteini og öryggisútbúnað
bátanna.
— En segjum sem svo að þessir
hlutir yrðu látnir í hendur Land-
VÍKINGUR
helgisgæslunnar. Er þá nokkuð að
gera fyrir Vitamálastofnunina?
— Já, já, þeir hafa feykinóg að
gera með hafnirnar. Þeir sjá varla
fram úr því. Vitar hafa á undan-
fömum árum verið að drabbast
niður . . . þetta er til stórskammar
og vansæmdar fyrir okkur. Til
dæmis liggur Straumnesviti undir
stórskemmdum. Að vísu var hann
málaður í sumar, en það breytir
litlu. Upphaflega er þetta stál-
grindarviti sem síðan var forskal-
aður. Og áður en hann var mál-
aður, var ryðið alls staðar komið í
gegnum steypuna, bara vegna
vanhirðu. Ástandið á honum er
hrikalegt svo ekki sé meira sagt.
Stiginn upp í hann sem er einir
tólf eða sextán metrar ... það veit
enginn hvenær honum þóknast að
hrynja. Og upp þennan stiga
verða menn að fara til að sinna
skylduverkum.
Næg verkefni fyrir Árvakur
Það er einmitt tímabært núna
að gera róttækar ráðstafanir og
fara yfir alla vitana frá grunni.
Margir eru alveg á síðasta snún-
ing. Ég hef ekki trú á því að stétt-
arfélögin taki það í mál að þessir
vitar verði lagðir niður. Og einmitt
þama er óhemju stórt verkefni
fyrir Árvakur, bæði við endur-
byggingu vitanna og líka við að
steypa þyrlupalla, sem yrðu til
mikils hagræðis ef við hefðum af-
not af þyrlu. Þá er hægt að setja
menn í land þótt brim sé við
ströndina. Áður fyrr urðu skipin
stundum að bíða dögum saman
vegna sjógangs svo að hægt væri
að koma mönnum í land. Ef
þyrlupallar yrðu útbúnir, væri það
mál úr sögunni.
Nú, það eru mörg önnur verk-
efni sem Árvakur gæti tekið að
sér. Ég tel bráðnauðsynlegt að
styrkja Kolbeinsey innan tíðar,
áður en þessi mikilvægi grunn-
punktur hverfur alveg sjónum.
Þetta er aðkallandi mál, sem
stjómvöld verða að skilja. Ég þori
að fullyrða að Kolbeinsey verður
ekki ofansjávar um aldamótin,
verði ekkert gert. Fyrir tveimur til
þremur árum var mikið talað um
39