Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1981, Qupperneq 44

að beita ýmiss konar kjötmeti, en
án annars árangurs en dægrastytt-
ingar veiðimennskunnar.
Má segja að menn hafi unað
hag sínum hið besta þarna á leg-
unni, en dvöl okkar þar varð að-
eins 5 dagar. Þá fengum við boð
um að hífa upp og sigla áleiðis til
þorps er Bonny heitir og er ca. 18
mílur frá Fairway-bauju. Var sagt
að lóðs kæmi um borð til okkar við
tilgreinda bauju. Voru það fyrstu
kynni okkar af óskapnaði sem
heitir Hafnarstjóm Nígeríu
(NPA). Er ekki að orðlengja það,
að enginn kom lóðsinn, og sáum
við engan slíkan næstu fjóra daga
en lögðumst á fljótið utan við
Bonny þorp að höfðu samráði við
merkjastöðina.
Meðan við vorum að leggjast
renndi upp að hlið okkar vélbátur
með blönduðum söfnuði innan-
borðs. Voru þar komnir þrír
flokkar kaupmanna sem höfðu
eða hugðust hagnast á sölu
skreiðarinnar sem var um borð í
skipinu. Fyrir liðinu var sviss-
lendingur sem var fulltrúi fjöl-
þjóðlegs fyrirtækis með aðsetri í
Lagos. Það fyrirtæki hafði keypt
farminn af systurfyrirtæki þess í
Sviss, en seldi hann líbönum sem
hvunndagslega högnuðust á verk-
takastarfsemi fyrir Nígeríuher, en
sáu þama leika á borði til að víkka
út starfsemina. Líbanir seldu síðan
innfæddum gullskreyttum loft-
hræddum stórkaupmanni farm-
inn. Erindi þessa fríða flokks til
okkar þarna á fljótinu var að
sannfæra innfædda grósserann
um að Arnarfellið væri raunveru-
lega komið til Nígeríu. Þegar hann
var búinn að sigla kring um skipið
fór hann fram á að sjá í lestarnar.
Þrátt fyrir gífurlega lofthræðslu
staulaðist vinurinn gullskreytti um
borð. Ekki nægði honum að sjá
ballana í lestinni heldur urðum við
að opna einn ballann. í Nígeríu er
það ekki til siðs að treysta orðum
náungans í viðskiptum. Hann
VÍKINGUR
Sjóvökur voru staðnar vegna tal-
stöðvarvörslu.
Eiríkur bátsmaður hafði í pússi
sínu að heiman útigrill og kol og
var boðað til grillveislu frammi á
bakka annað kvöldið okkar þar.
Var þar etinn glóðaður matur sem
rennt var niður með eldvatni
keyptu á Kanaríeyjum. Sagðar
voru sögur, leikin músik af segul-
bandi og sungið. Næturhitinn var
nær sá sami og daghitinn og gengu
menn því léttklæddir allan sólar-
hringinn.
Einhverjir urðu varir við hákarl
í kringum skipið. Útbjó Róbert
yfirvélstjóri hákarlafæri og smíð-
aði króka sem síðar eiga eftir að
koma við sögu. Skúli Einarsson
matsveinn sá fyrir beitu. Reynt var
Ræningjabáturinn á þilfari Amarfells. Net eru strengd milli skips og bryggju. Ingvar
Sigurðsson og Pétur Þormóðsson gera bátinn kláran til að hífast í land. (Mynd P.H.)
44