Sjómannablaðið Víkingur

Ukioqatigiit

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1998, Qupperneq 37

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1998, Qupperneq 37
Guörún í erli dagsins. Hér eru það fréttamenn sem leita svara hjá henni. númer fimmtán bjó Eyjólfur Kristjánsson starfsmaður sparisjóðsins ásamt konu sinni og börnum. Þetta fólk tók mikilli tryggð við mig. Þar sá ég heimili eins og heimili eiga að vera. í æsku var ég þarna á tímabili miklu meira en heima hjá mér. Ég dróst óskaplega að þessu heimili og auðvitað var þetta uppbót fyrir það sem við fórum á mis við á minu heimili. Eyjólfúr átti son sem hét Einar og var mikill vinur minn. Eg fékk þann heiður að hlýða honum yfir siglingafræðina fyrir próf í Stýri- mannaskólanum. Einar tók út af Haukanesi. Vinur hans og skipsfélagi ætlaði að koma hon- um til bjargar og kastaði sér á eftir honum. Hvorugur þeirra fannst. Surprise var þarna nálægt og þeir tóku þátt í að leita. Næstu nótt sat pabbi í eldhúsinu og grét en mamma var að reyna að hugga hann. Eg man þess ógn. Utan í hvern á ég að gráta þegar pabbi minn er að gráta? Ég hef grun um að við þrælabörn- in höfum búið við ónotalegt öryggisleysi. Með allri virðingu fyrir mæðurunum sem báru hit- ann og þungan held ég að börn hafi gott af því að þekkja föður sinn.“ Hálfgerður hulduher ,Að pabbi hafi einhvern tíman notið lífsins? Nei, ég held rneira að segja að hann hafi ekki talið sig eiga slíkt skilið. Þessir menn höfðu ekki sterka sjálfsmynd. Hann var hreykinn ef krökkunum gekk vel. Hann var ekki heima þegar ég varð stúdent og að minnir ekki held- ur þegar systkini mín úskrifuðust. Þegar farið er að hugsa um hvað maður hugsaði lítið um hans líf fær maður sektarkennd ofan á gamla öryggisleysið. Hvers konar vanvitar vorum við? Hann var ekki margmáll um túrinn þeg- ar hann kom í land og við spurðum ekki. Hann lifði í sínum heimi sem var annar en okkar heimur. Móðir mín var bóndadóttir úr Rangárvallasýslu frá fyrrverandi stórbýli og var kannski ekki ýkja hrifin af biyggjum og skipum. Þó man ég að við fylgdum pabba stundum til skips. Einhverjir bræðra minna fóru einn og einn túr með honum þegar þeir stálpuðust en hann hvatti þá ekki til að gerast sjómenn og var raunar á móti því. Enda fór enginn þeirra þá leið. Einstaka atriði sitja í minninu. Einu sinni í stríðinu var pabbi að tala um að Þorsteinn Einarsson skipstjóri á Surprise hefði bannað sínum mönnum að hátta er þeir færu í koju. Þetta var varúðarráð- stöfun ef eitthvað kæmi fyrir. Þeir sváfu í skítagallanum og mér fannst þetta skelfilegt. Þessir menn fengu ekki mikið klapp á herðarn- ar og aldrei heyrði ég vikið vingjarnlega að þeim. Ég man hvað mér sárnaði þegar krakk- arnir í skólanum stríddu okkur sjómanns- börnunum á því að pabbar okkar fengju hræðsiupeninga þegar þeir sigldu á stríðsárun- um. Þá fengu skipverjar einhverja áhættu- þóknun og fólk taldi þetta eftir. Þessum mönnum hefur ótrúlega lítill sómi verið sýndur. Þetta var hálfgerður hulduher.“ -Sem þingmaður hefur þú stutt ýmis rétt- lædsmál sjómannastéttarinnar. Er það upp- runinn sem segir til sín? „Já ég hef reynt að leggja málefnum sjó- manna lið á Alþingi. Einhver verður að gera það. Þessari stétt hefúr ekki mildll sómi verið sýndur. Menn ræða helst um að taka af þeim sjómannaafsláttinn. Þá koma pappírsblækur sem aldrei hafa komið nálægt sjó í ræðustól- inn. Þó aðbúnaður sé orðinn annar núna eru 40 dagar í Smuguunni ekkert skemmtiefni. Sem betur fer er ekki búið að mönnum eins og áður var. En ég hef ekki séð að þingmenn reiði áhuga á málurn sjómanna í þverpokum. Hins vegar er óskaplega gott að græða peninga á aflanum. Enn er verið að selja reitina í Hafn- arfirði fyrir milljónatugi sem við krakkarnir breiddum saltfiskinn á og þetta útgerðarfyrir- tæki „átti“. Einhver hefur því hagnaðurinn verið en hann skilaði sér mjög takmarkað á Jó- ífíðarstaðaveginn. Það heíði þó verið í lagi ef við hefðum vitað að feður okkar voru ekki bara íúll- ir sjóarar heldur einnig hinir raunverulegu máttarstólpar þjóðfélagsins. Það hefði létt lid- um fátækum krökkum lífið,“ sagði Guðrún Helgadóttir. ■ Texti: Sœmimdur GuSvinsson. Útgerðarmenn — vélstjórar. Önnumst allar raflagnir og viðgerðir í bátum, skipum og verk- smiðjum. Áratuga þjónusta við íslenskan sjávarútveg tryggir reynslu og öryggi frá sérþjálfuðu starfsfólki. Sjómannablaðið Víkingur 37
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Sjómannablaðið Víkingur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.