Náttúrufræðingurinn - 1984, Qupperneq 39

TOPPUR A
snið V Ibeitt) ____________________sniý I Ibbeitt)
—^^meóolþekja % tegundir — 40 30 20 10 I I I I 10 20 30 40 50 I I I l l
hAplöntur
Empetrum nigrum krækilyng L 1
Salix qlauca grávíóir =zn
Salix lanata loðvíóir =i
Betula nana fjalldrapi 3
Festuca vivipara blávingull t
Poa glauca blásveifgras
Poa alpina fjallasveifgras 1
Armeria maritima geldingahnappur C
Kobresia myosuroides bursaskegg C
Thymus arcticus blóóberg C
Dryas octopetala holtasoley i
MOSAR OG FLÉTTUR:
Racomitrium lanuginosum gamburmosi
Cladonia arbuscula ~1
Hylocomium splendens =1
Alectona ochroleuca trollagros C_ 1
Stereocaulon alpinum □
Cetraria islandica fjallagrös 1
Pleurozium schreberi 1
Rhytidium rugosum 1
Cetraria nivalis maríugrös I
Cladonia amaurocraea 1
Cornicularia aculeata kræóa C
10. mynd. Samanburður á hábungu hólmans og bungunni austan tjarnanna, toppur A. -
Comparison of average percentage cover between the vegetated highest part of the islet
(right) and the eroded hill top east of the lake (left).
fram mikill munur á tegundasamsetn-
ingu (10. mynd) og þekju, þar sem
þekja mosaþembunnar er meiri en
100% (tafla III og 12. mynd (c)).
Minni munur er hins vegar á rofsvæði
hólmans og bersvæði beitilandsins
(toppur B). Munurinn felst einkum í
að fleiri tegundir fléttna eru í hólman-
um (11. mynd) og hafa þær nokkuð
mikla þekju sem leiðir til meiri meðal-
gróðurþekju í hólmanum (tafla III og
12. mynd (d)).
Jarðvegur
Niðurstöður mælinga á jarð-
vegsraka eru sýndar í töflu IV.
Vatnsinnihaldið er, eins og vænta má,
hæst í reitunum næst vatnsbakkanum,
bæði á sniði I og V. Virðist það síðan
fara lækkandi eftir því sem ofar dreg-
33
3