Náttúrufræðingurinn - 1940, Qupperneq 35

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
127
enda telur hann þær jafngamlar. Nú hefur það verið sannað,
eins og fyrr var getið, að skozka basaltflóran sé eósen. Eru því
allar líkur til þess, að íslenzka surtarbrandsflóran sé líka eósen,
en ekkert mælir á móti.
Eins og nú er komið vitneskju um basaltið í grannlöndum
okkar, liggur beinast við og eðlilegast að ætla, að elztu basalt-
myndanir íslands — ef til vill allt tertíera basaltið — sé eósent
að aldri.
Aðgengileg rit um þau efni, sem dregin eru saman í undan-
farandi greinarkorn, eru m. a. þessi:
1. Backlund, H. G. und Malmqvist, D.: Zur Geologie und Petro-
graphie der nordostgrönlándischen Basaltformation. Meddelelser
om Grönland Bd. 87. Nr- 5 og Bd. 95. Nr. 3.
2. Bailey, W., Anderson, Lee and Bosworth: Tertiary and Post-
Tertiary Geology of Mull etc. Memoir of the Geological Survey
of Scotland. 1924.
3. Böggild, O. B.: Grönland. Handbuch der regionalen Geo-
logie, 1917.
4. Böggild, O. B.: Den vulkanske Aske i Moleret. Danmarks
geologiske Undersögelse. 2. Række Nr- 33. Köbenhavn 1918.
5. Cole, G. A. J.: Ireland — Tertiary. Handb. d. reg. Geologie
3. Bd. 1. 1917.
6. Frebold, Hans: Geologie von Spitzbergen, der Báreninsel,
des König-Karl- und Frantz-Joseph-Landes. Geologie der Erde.
Berlin 1935.
7. Gardner, J- S.: On the Leaf Beds and Gravels of Ardtun,
Carsaig, etc. in Mull. Quarterly Journal of the Geological Society.
Vol. 43. London 1887.
8. Geikie, Sir Archibald: The Ancient Volcanoes of Great
Britain. Vol. 2. London 1897.
9. Harker, A.: Ingeous Rocks. Handbuch d. reg. Geologie. 3.
Bd. 1. 1917.
10- Heer, Oswald: Flora fossilis arctica. Zúrich 1868.
11. Holmes, A. and Harwood: The Basaltic Rocks of the Arc-
iic Region. Mineralogical Magazine. Vol. 17. 1918.
12. Koch, Lauge: Stratigraphy of Northwest Greenland. Med-
delelser fra Dansk geologisk Forening. Bd. 5. Nr. 17. Kbh. 1920.
13. Krueger, H. K. E.: Zur Geologie von Westgrönland, be-