Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1940, Síða 46

Náttúrufræðingurinn - 1940, Síða 46
138 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN hluta jarðar. Sérstaklega seinnipart sumars drepst mjög mikill hluti flugna af hans völdum. Engar varnir á móti flugunum eru fundnar eins stórvirkar eins og þessi sjúkdómur. Það er ekki óalgengt hér á landi, að sjá flugur, sem drepizt hafa af völdum flugumyglu. Ýms dýr veiða húsfluguna sér til matar. Má þar fyrst nefna jötunuxana, þeir eru gráðugir í flugur og flugulirfur. Jafnvel meðal flugnanna á húsflugan skæða óvini. Alkunnar eru gulu mykjuflugurnar, sem algengar eru á mykju og hrossa- taði á sumrin. Þær eru hin mestu rándýr, sem lifa á flugum, sem þær ráða við, allt upp í stærð húsflugunnar. Mykjuflug- urnar ráðast einkum á aðrar flugur, þegar þær koma til þess að verpa. í einu stökki grípa þær veiðina með löppunum og halda þeim föstum á meðan þær sjúga úr þeim næringuna. Ein mykjufluga hefir verið staðin að því, að drepa þannig 12 hús- flugur á einum degi. Maurar, köngurlær og fuglar gera oft mikinn usla í flugum úti við. Það er alkunnugt að húsflugurnar eru smitberar, og á það sjálfsagt ekki síður við hér á landi en annars staðar, þó allt í því efni sé hér lítið rannsakað. Húsflugan er auk þess til óþæg- inda og óþrifnaðar bæði fyrir menn og skepnur. Hefir því verið lögð mikil áherzla á það erlendis, að finna ráð til þess að halda fjölgun flugnanna í skefjum, en það hefir gengið erfiðlega. Það er ekki undarlegt, þó margur muni spyrja: Hvað getum við gert til þess að útrýma húsflugunum? Þegar við sjáum flugurnar koma inn um gluggann, hugsum við til þeirra ógeðslegu staða, áburða- og sorphauga, sem þær koma frá, þar sem allt er morandi í bakteríum, sem flugurnar flytja með sér. Og ef til vill flytur einhver af þeim óboðnu gest- um hættulegan sjúkdóm með sér inn á heimilið. Það er ekki erfitt að tortíma flugunum, þegar þær eru komnar inn í híbýlin. Algengt er að hengja flugnaveiðara upp í loftið á herbergjum, þar sem þær festast. Einnig má veiða þær í háf, það er lítill léreftspoki með vírhring í opinu, sem festur er á stutta stöng. En þetta er ekki nóg, það þarf helzt að fyrirbyggja sem mest, að flugurnar komizt inn í húsin. Þær fara nær ein- göngu inn um gluggana, þegar þeir eru opnaðir. Það má fyrir- byggja á þann hátt, að strengja þunnt efni t. d. gluggatjaldaefni fyrir þann hluta gluggans, sem opnaður er. Þetta þarf að vera
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.