Náttúrufræðingurinn - 1940, Qupperneq 59

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
151
1. mynd. Sprotagerð hjá störum með renglum.
A. Tjarnastör (C. rostrata). Út frá blómguðum sprota vex sprotinn I—I
og myndar blaðhvirfingu. Frá I liggur jarðrenglan II—II. Þar sem hún
beygir upp á við vex út úr henni sprotinn III. Frá I vaxa einnig tveir
grennri sprotar upp á við II 1. Ræturnar vaxa nærri lárétt. B. Tvíbýl-
isstör (C. dioica). I. Blómgaður sproti. II. Næsta sprotakynslóð, sem
ennþá myndar aðeins blaðhvirfingu, en blómgast árið eftir. III =
þriðja kynslóð sprotanna.
1. Þessar starir hafa húðtotur báðum megin á blöðunum.
Blátoppastör (C. canescens). Tjarnastör (C. rostrata)?
Línstör (C. brunnescens). Efjustör (C. subspatacea).
Heigulstör (C. glareosa)! Marstör (C. salina var. kattega-
tensis).
Skriðstör (C. norvegica). Rauðstör (C. rufina).
■ 'I
2. Húðtotur aðeins á neðra borði blaðanna.
Rjúpustör (C. lagopina). Hengistör (C. rariflora).
Sótstör (C. atrata). Gulstör (C. Lyngbyei).
Grástör (C. glauea). Stinnastör (C. rigida).
Belgjastör (C. panicea). Hvítstör (C. bicolor).
Flóastör (C. limosa).