Náttúrufræðingurinn - 1940, Síða 62

154
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
og fremur stinn með þéttum, oddhvössum
tönnum í röndunum. Blaðslíðrin mjó. Vex
í þéttum toppum. (Purpuralitum — rauð-
brúnum). Dvergstör (C. pedata).
HH. Blöðin venjulega 2—3 mm á breidd, flöt og
alllöng. í röndum blaðanna skiptast á odd-
hvassar og snubbóttar tennur. Blaðslíðrin
ekki sérlega mjó. Vex í lausum toppum.
Fjallastör (C. alpina).
FF. Blaðslíðrin ekki með purpuralit.
I. Blöðin gulgræn, án húðtota.
J. Blöðin 1—2mm breið, dálítið rennulaga,
'oftast stutt (3—10 cm). Blaðslíðrin fremur
mjó. Gullstör (C. Oederi).
JJ. Blöðin oftast 3—5 mm á breidd, flöt. Gild
blaðslíður. Trjónustör (C. flava).
II. Blöðin ekki gulgræn, oft með húðtotum.
K. Blöðin skammydd, flöt og stutt (3—8 cm á
lengd og 1—2 mm á breidd), húðtotulaus.
Snubbóttar tennur í blaðröndunum. Vex í
þéttum toppum. Blaðslíður gráleit eða mó-
leit. Visna fljótt. Hárleggjastör (C. capillaris).
KK. Blöðin venjulega langydd, rennulaga og all-
löng.
L. Blöðin venjulega 2—4 mm á breidd.
Engar húðtotur (eða aðeins ógreinilegar.
Sjá C. diandra).
M. Vaxa í þéttum toppum. Blaðslíðrin oft
rifin í trefjar, gráleit eða móleit. Blöðin
löng. Varafrumurnar í hæð við húðina
umhverfis (sjaldgæf). Gaddastör (C.
Pairaei).
MM. Lausþýfðar. Blaðslíður grá eða mó-
brún. Ekki rifin í trefjar.
N. Blöðin 2—3 mm breið, venjulega
löng. Varaopin nokkuð niðurgrafin
og að nokkru þakin af ógreinileg-
um húðtotum. Móbrún blaðslíður.
Stöngull sívalur neðantil. Vex í
raka. Toppstör (C. diandra).