Náttúrufræðingurinn - 1940, Qupperneq 67

N ÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN
159
oft rauðbrún með ljósum rákum við
þurrkinn.
p. Húðtotur aðeins neðan á blöðunum.
Varaop á báðum hliðum en oftast færri
á efra borði. Vex í vatni og blautum
engjum Gulstör (C. Lyngbyei).
pp. Húðtotur báðum megin á blöðunum.
Varaop einnig báðum megin, oft mörg á
efra borði. Vex í votlendi, einkum ná-
lægt sjó. Marstör (C. salina var. kattega-
tensis).
oo. Blöðin venjulega 1—3 mm breið, fremur
stutt. Blaðslíðrin gráleit, ekki sérlega gild.
r. Blöðin stutt, 3—8 cm á lengd og aðeins
1—2mm breið, gulgræn með smáum
tönnum í röndunum. (Oft með orpnum
röndum.) Húðtotur og varaop báðum
megin, en húðtoturnar eru stundum að-
eins fáar á efra bbrði blaðanna. Efju-
stör (C. subspatacea).
rr. Blöðin 10—15 cm á lengd og lin, 2—3
mm á breidd, grænbleik eða gulgræn.
Þroskaðar snubbóttar tennur í blaðrönd-
unum. Húðtotur og varaop báðum meg-
in. Skriðstör (C. norvegica).
nn. Blöðin ekki gulgræn, litlir eða engir upp-
hleyptir gárar á slíðrunum.
s. Blöðin smávaxin (venjulega 1—2 mm á
breidd og 3—8 cm á lengd), bogin inn á
við, án húðtota. Varaop aðeins neðan á
blöðunum. Móastör (C. rupestris).
ss. Blöðin stærri, 2—5 mm breið, alllöng, lítið
eða ekkert bogin, oftast með húðtotum.
t. Bilin milli sprotanna, sem koma hver á
eftir öðrum, stutt og regluleg. (Þegar
jurtin vex 1 mikilli bleytu er sprota-
gerðin stundum óreglulegri, en þá sjást
greinilegir upphleyptir gárar á blað-
slíðrunum.) Jarðstöngullinn er grófgerð-
ur og sterkur. Blöðin löng, stinn og odd-