Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1969, Side 39

Náttúrufræðingurinn - 1969, Side 39
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 143 þykkari og þéttari sem jarðlögin eru, sem vatnið seitlar í gegnum, því betur síast það. Fíngerður sandur og mold síar vel, gróiur jarð- vegur, eins og möl og urðir, sía illa. Holótt og sprungin jarðlög, eins og víða er í hraunum sía lítið eða ekkert. Þar getur vatnið oft streymt hindrunarlaust í gegn og hreinsast lítið, þó að það renni langar leiðir. í grennd við sorpleiðslur og hauga verður jarðvatnið meira og minna mengað gerlum. Hversu langt sú smitun berst með jarðvatninu, fer eftir síunarhæfni jarðlaganna. Jarðvatn, sem náð hefur að síast vel í jarðlögunum, getur orðið nær gerlalaust. Það er slíkt vatn, sem fæst úr uppsprettum, sem koma djúpt úr jörðu, og það er þetta vatn, sem fæst úr djúpum brunnum og djúpum borholum. Sjór er mjög misjafnlega gerlaríkur. í útliöfunum er gerlafjöld- inn víðast hvar lágur, en nær landi er hann hærri, mestur þar sem gætir frárennslis frá bæjum eða iðjuverum. Það er augljóst af því, sem hér liefur verið sagt, að rotnunargerlar þeir, sem oft finnast í vatni, eru komnir úr jarðveginum, eða frá úrgangsefnum manna eða dýra. Með vatninu geta þessir rotnunar- gerlar borizt í matvælin, og séu skilyrðin þar góð, fjölgar gerlunum óðfluga og matvælin spillast. En það eru ekki aðeins rotnunargerlar, sem berast eftir þessari leið, og það eru ekki aðeins rotnunargerlarnir, sem varast þarf í vatninu. Þar geta verið aðrar tegundir gerla, teg- undir, sem ekki orsaka rotnun i matvælum, heldur valda sjúkdómum í mönnum eða dýrum. Þess háttar gerla nefnum við sýkla. Af þeim mikla fjölda gerla, sem við þekkjum, eru það aðeins fáar tegundir, er orsakað geta sjúkdóma á öðrum lífverum, þ. e. fæstir gerlanna eru sýklar. Sjúkdómar af völdum sýkla eru flestir næmir, þ. e. þeir berast frá einum einstaklingi til annars, frá manni til manns, frá dýri til dýrs, eða frá dýri til manns. Leiðirnar, sem sýklarnir berast eftir, eru margvíslegar og tiltölulega fáir sýklar berast með vatni. Sýklar eru mjög misjafnlega lífseigir og fáar tegundir geta haldið lífi í langan tíma í vatninu. Er það aðallega einn flokkur sýkla, sem þarna kemur til greina, en það eru iðrasýklarnir. Draga þeir nafn af aðalheimkynnum sínum, en það eru iður eða þarmar manna og blóðheitra dýra. Af þessum flokki er hinn illræmdi taugaveikisýkill, Eberthella typhosa (eða Salmonella typhosa), ennfremur svokallaður taugaveikibróðir, Salmonella paratyphi, og heill hópur svonefndra
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.