Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1976, Side 46

Náttúrufræðingurinn - 1976, Side 46
148 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 600—700 /r á breidd, með 15—16 vindingum, og allt að 150 fj. hárri krónu. Gróið egglaga, svart, með 12— 14 listum. Oft með smáhnúðum á rætlunum (sbr. latn. nafnið). Mjög breytileg tegund, enda skipt niður í rnörg af- brigði eða form, og sumir telja líka Ch. delicatula sjálfstæða tegund, en samkvæmt Langangen (1972) er hún talin samnefnd Ch. globularis, og afbrigðið f. longibracteata algengast hér á landi. Tegundin hefur fundist í nokkrum tjörnum og vötnum, einkum um sunnan- og vestanvert landið, t. d. virðist hún vera algeng í nágrenni Reykjavíkur. Á Norðurlandi hefur hún aðeins fundist í Hólavatni í Eyjafirði, en eintök af Chara, sem safnað var sumarið 1972 í Sandvatni og Kálfborgarvatni á Fljótsheiði í S.-Þing. eru sennilega þessi tegund. Á Vestfjörðum 2- mynd. eða Austfjörðum hefur hún ekki fundist. Af jressu Utlend virðist mega draga })á ályktun, að Ch. globularis sé (,haui tegund. jremur sugræn j landinu. Hún hefur fundist í laugum við Reykjavík, í allt að 25° C heitu vatni (Ostenfeld, 1899), og til eru í söfnum eldgömul eintök, sem tekin eru í heitu vatni á íslandi. Erlendis vex hún stundum í hálfsöltu vatni, allt að 6C/CC (Langangen, 1972), en hér er hún aðeins þekkt úr fersku vatni, þótt hún sé að vísu stundum nálægt sjó. Hún vex yfirleitt aðeins á grunnu vatni, sjaldan meira en 1—3 m. Miðað við grannlönd okkar verður kransþörungaflóra íslands að teljast mjög fábreytileg. Elafa t. d. fundist um 20 tegundir þeirra í Noregi (Langangen, 1974) og um 25 í Danmörku. Ekki er gott að segja, hver er ástæðan fyrir þessum fábreytifeik, en ef til vill er það fyrst og fremst einangrun landsins. Gró kransþörunganna eru til- tölulega stór, og hafa því engan möguleika til að berast hingað nema með fuglum eða fyrir tilstilli mannsins. Það er athyglisvert. að Nitella opaca og Chara globularis eru líka algengustu tegund- irnar í Noregi og dreifðar um landið allt. Þess var áður getið, að kransþörungar kjósa sér yfirleitt kalkrík vötn, en hér á landi eru slík vötn naumast finnanleg. Tvær síðast- nefndar tegundir finnast einnig í fremur kalksnauðum vötnum er-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.