Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1976, Blaðsíða 46

Náttúrufræðingurinn - 1976, Blaðsíða 46
148 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 600—700 /r á breidd, með 15—16 vindingum, og allt að 150 fj. hárri krónu. Gróið egglaga, svart, með 12— 14 listum. Oft með smáhnúðum á rætlunum (sbr. latn. nafnið). Mjög breytileg tegund, enda skipt niður í rnörg af- brigði eða form, og sumir telja líka Ch. delicatula sjálfstæða tegund, en samkvæmt Langangen (1972) er hún talin samnefnd Ch. globularis, og afbrigðið f. longibracteata algengast hér á landi. Tegundin hefur fundist í nokkrum tjörnum og vötnum, einkum um sunnan- og vestanvert landið, t. d. virðist hún vera algeng í nágrenni Reykjavíkur. Á Norðurlandi hefur hún aðeins fundist í Hólavatni í Eyjafirði, en eintök af Chara, sem safnað var sumarið 1972 í Sandvatni og Kálfborgarvatni á Fljótsheiði í S.-Þing. eru sennilega þessi tegund. Á Vestfjörðum 2- mynd. eða Austfjörðum hefur hún ekki fundist. Af jressu Utlend virðist mega draga })á ályktun, að Ch. globularis sé (,haui tegund. jremur sugræn j landinu. Hún hefur fundist í laugum við Reykjavík, í allt að 25° C heitu vatni (Ostenfeld, 1899), og til eru í söfnum eldgömul eintök, sem tekin eru í heitu vatni á íslandi. Erlendis vex hún stundum í hálfsöltu vatni, allt að 6C/CC (Langangen, 1972), en hér er hún aðeins þekkt úr fersku vatni, þótt hún sé að vísu stundum nálægt sjó. Hún vex yfirleitt aðeins á grunnu vatni, sjaldan meira en 1—3 m. Miðað við grannlönd okkar verður kransþörungaflóra íslands að teljast mjög fábreytileg. Elafa t. d. fundist um 20 tegundir þeirra í Noregi (Langangen, 1974) og um 25 í Danmörku. Ekki er gott að segja, hver er ástæðan fyrir þessum fábreytifeik, en ef til vill er það fyrst og fremst einangrun landsins. Gró kransþörunganna eru til- tölulega stór, og hafa því engan möguleika til að berast hingað nema með fuglum eða fyrir tilstilli mannsins. Það er athyglisvert. að Nitella opaca og Chara globularis eru líka algengustu tegund- irnar í Noregi og dreifðar um landið allt. Þess var áður getið, að kransþörungar kjósa sér yfirleitt kalkrík vötn, en hér á landi eru slík vötn naumast finnanleg. Tvær síðast- nefndar tegundir finnast einnig í fremur kalksnauðum vötnum er-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.