Náttúrufræðingurinn

Ukioqatigiit

Náttúrufræðingurinn - 1979, Qupperneq 32

Náttúrufræðingurinn - 1979, Qupperneq 32
líforkufræði þeim algerlega andsnúnir og ollu þær þ\ í miklu fjaðrafoki, sem leiddi til þess að Mitchell varð skyndi- lega mjög þekktur í vísindaheiminum. Fyrst í stað stóðu litlar tilraunaniður- stöður að baki ósmósukenningunni, og sem dæmi er sú saga sögð, að Mitchell hafi eitt sinn verið staddur á alþjóð- legri ráðstefnu og kynnt þar hug- myndir sínar, og hafi ltans helsta sönnunargagn verið línurit, er sýndi að fylgjendum osmósukenningarinnar fjölgaði sem veldisfalli af tíma! Kenn- ingin gaf hinsvegar strax hugmyndir að fjölmörgum tilraunum, sem smátt og smátt hafa rennt undir hana mjiig sterkum stoðum. Öll fjögur atriðin í kenningunni hafa verið staðfest nteð tilráunum og vil ég aðeins minnast á þær einföld- ustu. Tilraunirnar eru taldar upp í sömu röð og atriðin í kenningunni, sem þær staðfestu. 1. Ef gerilfrumur eru skyndilega sett- ar í nægilega súrt umhverfi til að gefa sýruhallanda, er svarar til að minnsta kosti tveggja ]tH eininga mun yfir himnuna þá streyma vetnisjónir inn og um leið myndar ATPasinn ATP. Á svipaðan hátt má stilla sýruhall- andann á núll og þá kljúfa frumurnar Ad’P og dæla út vetnisjónum tii að reyna að viðhalda ákveðnum hall- anda. 2. Mjög auðvelt er að taka gerilfrum- ur, setja þær í tilraunaglas með nægri næringu, en engu súrefni, þannig að <")!! öndun stöðvast. Síðan eru gefnir smá skammtar af súrefni og þá dæla gerlarnir út vetnisjónum, sent breyta sýrustiginu í glasinu. Með því að nota næman pH mæli má fylgjast rnjög ná- kvæmlega með þessum breytingum. Þannig er hægt að ákveða hlutfallið rnilli fjölda vetnisjóna, sem er dælt út fyrir hvert súrefnisatóm sem er nýtt, jt.e. H+/0. Með svipuðum að- ferðum má rnæla hve margar ATP sameindir myndast fyrir hvert súrefn- isatóm, þ.e. P/O. Þessi hlutföll gefa til kynna hver nýtnin er í hverju lil- felli og getur hún verið mjög mismun- andi eftir aðstæðum og tegundum líf- vera. 3. Það má sýna að þegar nauðsynleg efni eru tekin upp, t.d. amínósýrur, þá eru þær teknar upp ásamt vetnis- jónum eða öðrum kátjónum (t.d. Na+). Hægt er að mæla bæði sýru- styrkshallanda og himnuspennuna og sýna fram á að frymið er basískt mið- að við umhverfið og að innra borð frumuhimnunnar er mínus hlaðið miðað við ytra borðið. Aftenglarnir geta vissulega flutt jónir og þeir brjóta niður himnuspennuna og valda því að fruman getur ekki myndað ATP og ekki flutt inn efni eins og amínósýrur o.fl. 4. RFK og ATPasinn sitja vissulega í himnunni og sarna gildir auðvitað um öll önnur flutningskerfi. Það varð jx') fljótlega ljóst að ekki var liægt að útskýra orkuhlöðuna ein- göngu sent sýrustyrkshallanda ]>ví hann var mjög breytilegur og ólíklegt að hann yrði nokkurn tímann nógu mikill við eðlilegar aðstæður til að drífa myndun ATP. Því kont sú hug- mynd fram að orkuhlaðan væri bæði samsett úr sýrustyrkshallanda og himnuspennu. Þannig íæst sá lteild- arkraftur sem verkar yfir himnuna og er honum lýst með afbrigði af Nernst-jöfnu. Sá kraftur kallast „pró- tónuafl" (Proton motive lörce) og er;
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.