Náttúrufræðingurinn - 1992, Side 8

6. mynd. Ein aðalhraunáin 16. febrú-
ar, séð ofan af hraunstalli aftan við
uppsprettuna. Áin er um 5 m breið
við upptökin, 2-3 m djúp og halli yf-
irborðsins er 8 gráður. Mesti rennsl-
ishraði hraunsins er 40 cm/sek og
heildarrennsli 3^1 m3/sek. Mynd
Ágúst Guðmundsson.
rennsli hrauns aðeins 2-3 mVsek. Þá
höfðu jaðarárnar tvær þornað upp (7.
mynd) og rennsli í hinum minnkað
verulega. Rennslið mældist 1,2 mVsek
í þeirri á sem hafði verið kröftugust
helgina á undan (8. mynd). Jafnframt
höfðu uppspretturnar færst neðar í
hlíðina framan við gíginn, þannig að
öll kvikuaugun frá því helgina á und-
an höfðu þornað upp og ný myndast
neðar í hallanum.
Enn dró verulega úr gosinu 6. mars
og var þá hraunrennslið takmarkað
við eina á og komið niður í atm 1 mV
sek. Síðan hélst virknin svipuð fram
til 9. mars. Að kvöldi þess 10. minnk-
aði gosórói og að morgni 11. mars
hætti hann alveg. Veður var slæmt
þann 10. og skyggni lélegt þannig að
lítið sást til Heklu frá nálægum bæj-
um. Smámökkur sást þó úr gígnum að
morgni 11. mars og skyggni var gott
um hádegið. Sáust litlir hnoðrar úr
gígnum öðru hverju til kl. 13 en eftir
þann tíma sáust hvorki hnoðrar né
glóð. Verður að líta svo á að gosinu
hafi lokið um kl. 13 þann 11. mars og
hafði það þá staðið í tæpa 53 daga.
Virknin í gígnum í suðausturhlíðum
Heklu var breytileg. Gosmökkurinn
úr honum var í fyrstu hlaðinn ösku og
hraunsíum sem hlóðust í kringum
uppvarpið í um hundrað metra háa
gígkeilu áður en gosinu lauk. Eftir að
hraunið tók að Ieita fram úr gígnum
um undirgöng blés gígurinn aðallega
gasi og mjósleginn, blámóskulegur
reykjarstrókur liðaðist upp af honum.
Þann 16. febrúar varð breyting á, því
þann dag ólgaði hvítur gufumökkur
upp úr gígnum og fylgdi talsverð
sprengivirkni. Viku seinna (24. febrú-
ar) var enn myndarlegur gufumökkur
upp úr gígnum (9. mynd) en sprengi-
virknin var lítil og hættulítið að standa
á gígbarminum þann daginn. Gufu-
150