Fréttablaðið - 15.08.2009, Qupperneq 22

22 15. ágúst 2009 LAUGARDAGUR
Samtal þeirra Jóhönnu og Hugleiks
hefst á því að hann segist ánægður
með að eyða tíma sínum með henni.
Það þykir henni ekki fallegt orða-
lag og lætur hann heyra það. Á
Íslandi noti maður nefnilega tím-
ann.
Hugleikur: „En eyðilegging er
stundum svolítið flott. Sú hugmynd
að tíminn bara sundrist á meðan
maður er að nota hann.”
Jóhanna: „Já, ég get fallist á þessi
rök, enda er ég ekki nöldurpúki
eða hreinsunarsinni. Mér finnst til
dæmis allt í lagi að sletta ef maður
kann það. Mér finnst það oft til
fyrirmyndar.“
Hugleikur: „Ég stend mig oft að
því að finna ekki íslenskt orðasam-
band yfir hlutina. Til dæmis þegar
manni finnst eitthvað meika sens.
Ég bara finn ekki ekki íslenska
orðasambandið yfir það.“
Jóhanna: „Já, það meikar alveg
sens. Ekki kem ég því fyrir mig
hvert íslenska orðasambandið yfir
það er.“
Hugleikur: „Við erum þá kannski
ekki með meika sens í orðaforðan-
um okkar, Íslendingar. Það útskýr-
ir alveg rosalega margt.“
Jóhanna: „Ég var heldur ánægð
með þessa hugmynd að fá okkur
saman á rökstólana. Mér finnst við
vera svo algjörar dellur saman. Í
hvaða merki ertu?“
Hugleikur: „Ég er vog. Fæddur 5.
október, sama dag og Hómer Simp-
son, skilst mér.“
Jóhanna: „Hann hefur kannski haft
áhrif á þig? Ég er vatnsberi. Vog
og vatnsberi eiga ágætlega saman.
Hann er svo sveigjanlegur og ljúf-
ur og hún er svo þrjósk. Vatnsberi
umber þetta allt saman.“
Hugleikur: „Ég veit ekki hvort ég
er þrjóskur. En ég er hins vegar
dæmigerð vog að því leyti að ég er
ofboðslega mikill afstöðuleysingi.
Ég segist ekki vilja taka afstöðu en
kannski þori ég það ekki.“
Jóhanna: „Mér finnst þú nú taka
afstöðu í því sem ég hef lesið eftir
þig. Þú gerir það bara á mjög sér-
stakan hátt.“
Ýkjusögur á Facebook
Jóhanna: „Við erum ekki vinir á
Facebook.“
Hugleikur: „Nei, en ég fletti þér
samt upp á Facebook í gær en ætl-
aði ekki að sækja um vináttuna
fyrr en við værum búin að rabba
saman. Ég er annars rétt nýbúinn
að hrista af mér þetta áráttuskeið,
þar sem maður kíkir á Facebook
tíu sinnum á dag. Nú er maður orð-
inn nógu vanur því til að kíkja bara
þrisvar á dag.“
Jóhanna: „Það er auðvelt að verða
dálítið „hooked“, eins og það heitir
á góðri íslensku, á Facebook. Fyrst
fannst mér hún svo yfirborðskennd
og rugluð að einhvern veginn
fannst mér að ég myndi ekki una
mér þarna. En ég hef komist upp á
lag með að nota hana til skemmtun-
ar. Ég bulla svolítið mikið stundum
og segi sögur sem fólk virðist trúa.
Á Facebook er ég til dæmis alltaf
að baka eða búa til einhvern undar-
legan mat.“
Hugleikur: „Og ertu svo ekkert að
baka?! Ertu bara að þykjast?“
Jóhanna: „Nei, nei. En ég hef
skemmtun af þessu. Svo hef ég
tekið eftir því að það er ákveðin
vinsemd á Facebook sem ég hélt
að væri ekki. Þar tíðkast ekki þessi
óþverri eins og er á blogginu.”
Hugleikur: „Nei, það er skrýtið
hvað fólk lætur út úr sér þar. Það
má líkja því við að labba niður
Laugaveginn með grímu og móðga
alla sem á vegi manns verða.“
Jóhanna: „Já, hefurðu gert það?“
Hugleikur: „Ég hef ekki gert það
nei, en ég labbaði niður Laugaveg-
inn með svínagrímu fyrir nokkr-
um árum. Fólk sagði ekki neitt. Það
lét sem það sæi mig ekki. Ég varð
ósýnilegur.“
Jóhanna: „Varstu ekki vonsvikinn
að fólk var meðvitað um að taka
ekki eftir þér?“
Hugleikur: „Nei, ég held að ég
myndi bregðast nákvæmlega eins
við sjálfur. En ég myndi ekki gera
þetta núna. Að setja upp svína-
grímu í dag væri ófrumlegasti
gjörningur sem ég gæti tekið upp
á. Skot á hvað væri það? Svína-
flensuna? Stjórnvöld? Svín eru líka
mjög ófrumleg dýr.“
Húmor í takmörkuðu upplagi
Talandi um svín. Óttist þið svína-
flensuna?
Hugleikur: „Ég er reyndar búinn
að vera með stíflaðar ennisholur
síðan í maí. En ég held að það sé
nú ekki svínaflensan.“
Jóhanna: „Ef maður ætti að hafa
áhyggjur af öllu sem gerist í heim-
inum myndi maður bugast gjör-
samlega. Við getum ekki tekið
þetta allt á herðarnar. Og þaðan af
síður leggur maður það á sálina.“
Hugleikur: „Nei, maður verður að
vera bjartsýnismaður. Mér finnst
bara ekki vera annað í stöðunni,
nokkurn tímann. Ég held að Win-
ston Churchill hafi sagt eitthvað á
þessa leið.“
Jóhanna: „Winston var góður.
Hann hafði líka húmor. Ég er voða
hrifin af svoleiðis fólki, sem hefur
húmor. Mér finnst það geta bjargað
lífi fólks. En hefur þú húmor fyrir
sjálfum þér? Þolirðu það að aðrir
hlæi að þér, á bak við þig?”
Hugleikur: „Nei, ég myndi ekki
þola það.“
Jóhanna: „Ekki ég heldur. Maður
grínast með sjálfan sig og er voða
léttur og huggulegur. En ef maður
fréttir að einhver annar geri það
þegar maður er ekki viðstaddur
verður maður virkilega sár. Þetta
heitir líklega að hafa takmarkað-
an húmor.“
Hugleikur: „Einu sinni tók ég próf
á Facebook þar sem hægt var að
fá að vita hvaða frægi Íslending-
ur færi mest í taugarnar á manni.
Ég fékk sjálfan mig, en tók reynd-
ar prófið þannig að ég vissi að það
yrði niðurstaðan. Henni fylgdi
texti þar sem meðal annars stóð að
ég kynni ekki að teikna og ýmis-
legt fleira mjög særandi.“
Jóhanna: „Sko, þú ert viðkvæm
sál.“
Hugleikur: „Já, ég varð sár þegar
ég las þetta. En ég var ekki sár í
meira en hálfan dag. Ég hugsaði
nefnilega með mér að nú hlyti ég
að vera búinn að meika það, fyrst
að einhver þolir mig ekki á Face-
book og setur mig í próf.“
Saman úti á svölum
Getið þið nefnt þrjú atriði sem þið
teljið vera sönn um hvort annað, nú
þegar þið eruð búin að ræða saman
í hálftíma?
Hugleikur: „Ég skal byrja. Ég held
að þú hafir dæst í leikhúsi. Og ég
held að ef við værum í sömu ferm-
ingarveislunni myndi ég finna
þig úti á svölum. Svo held að þú
sért meira fyrir ketti heldur en
hunda.“
Jóhanna: „Það er rétt að ég er hrif-
in af köttum. Ég hef ekkert á móti
hundum en kettir höfða meira
til mín. Ástæðan fyrir því að ég
væri úti á svölum er að mér leið-
ist í fermingarveislum. Já, og það
er mjög auðvelt að dæsa í leikhúsi.
En ég geng bara út af sýningum
ef mér leiðist. En þá eru það þessi
þrjú atriði um þig. Ég held að þú
takir þig miklu alvarlegar en þú
vilt vera láta.”
Hugleikur: „Það er nokkuð til í því,
ég er alla vega alltaf að hugsa um
hvernig ég eigi að vera og hugsa um
að gera ekki einhverja vitleysu, þó
að ég sé alltaf á yfirboðinu að reyna
að vera voðalega „ligeglad“.“
Tortíming tímans meikar sens
Ef þau Jóhanna Kristjónsdóttir og Hugleikur Dagsson hittast einhvern tímann í fermingarveislu er líklegast að þau muni standa
úti á svölum í hrókasamræðum alla veisluna. Hólmfríður Helga Sigurðardóttir lá á hleri á meðan rökstólapar vikunnar fór á flug.
GAMAN SAMAN Þeim Jóhönnu Kristjónsdóttur og Hugleiki Dagssyni leiddist ekki í hlutverki rökstólapars vikunnar.
Á RÖKSTÓLUM