Samvinnan - 01.02.1972, Side 11

„Hér er um að ræða háseta,
sem hafði fótbrotnað. Eg lagði
báða parta hins brotna fótar
hlið við lilið, strauk ákveðinni
límupplausn á brotsárin, þrýsti
pörtunum saman og hélt fætin-
um í þvingu þartil límið var
orðið þurrt. Sjúklingurinn lýsti
því yfir eftir nokkra daga, að
honum liði miklu betur, og
brátt gat hann notað báða
fæturna einsog áður.“
Prófessorarnir í hinu æru-
verðuga félagi ræddu lengi og
af miklum ákafa um áhrifin af
þessari læknismeðferð, en urðu
um síðir ásáttir um að birta
skýrsluna. Hún var rétt komin
á prent, þegar félagið fékk eft-
irfarandi bréf frá Hill:
„I síðasta bréfi mínu gleymdi
ég að skýra frá því, að brotni
fóturinn á hásetanum var tré-
fótur.“
Paul von Ilindenburg (1847
—1934), þýzki hershöfðinginn
sem var forseti Weimar-lýð-
veldisins 1925—1934, var eitt
sinn spurður:
— Hvað gerið þér, þegar þér
verðið taugaóstyrkur?
— Þá byrja ég að blístra,
svaraði marskálkurinn.
— En ég hef aldrei heyrt
yður blístra, sagði spjn'jand-
inn.
— Ekki ég heldur, svaraði
Hindenburg.
Spyrill nokkur spurði Hind-
enburg, hvaða álit hann hefði
á getu rússnesku herforingj-
anna, og fékk þetta svar:
— Eg þekki þá að vísu alla,
en aðeins frá einni hlið.
Mörgum árum eftir orust-
una við Tannenberg, um það
leyti sem verið var að kjósa
Hindenburg til ríkisforseta,
var hann spurður, hvor hefði
eiginlega unnið þá orustu,
hann eða Ludendorff. Af mikl-
um hyggindum svaraði hinn
aldraði herforingi:
• Raflagnaefni
• Lampasnúrur
• Gúmstrengur
• Vegglampar í svefnherbergi
• Næg bílastæði.
LJÖSV/RK/ HF-
Bolholti 6 — Sími 81620.
ÖNNUMST RAFLAGNIR í HVAÐ SEM ER
181 Birgðastöð fyrir málm- og byggingariðnað. Efniskaup gerð frá viðurkenndum verk- smiðjum — er veitir tryggingu um gæði.

íishiíar Vélsmiðja. Verktækni í stálmannvirkjagerð.
7