Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.03.1914, Qupperneq 39

33
leiðar, gegn voðanum, sem yrði þá meira en kák. Norð-
lenzk járnbraut, í sambandi við sunnlenzka höfn, mundi
tryggasta vörnin, og til þess verðum við að hugsa, áður
en margir áratugir líða. Korn og fóðurborðabúr, og það,
að gera kaupmönnum að skyldu að byrgja verzlanir sín-
ar að haustinu með nauðsynjavöru, sem- endist fram á
næsta sumar, mundi reynast kostnaðarsamt, ef það yrði
ekki tómt málamyndaverk. Naumast mundu þó
nokkrar varnir of dýrar til að vernda líf og eignir lands-
manna.
Jeg gat ekki hætt að hugsa um isitin, bæði af því að
jeg þekki hann af persónulegri viðkynningu, og af því
að enn er eitt ráð gegn honum, sem ekki hefur verið
bent á, en það eru flugvjelar. Ef fengin væri flugvjel og
flugmaður, sem hefði aðsetur á ísafirði eða Akureyri,
gæti hann flogið að öðru hvoru norður og vestur fyrir
land, haft auga á því, hvað ísnum Iiði og skýrt frá hvar
hann væri og hvernig hann væri. Til þess að vita hvert
ísinn muni bera, þarf að þekkja straumana á þessu svæði,
bæði hraða og stefnu. Sjeu straumarnir þekktir, geta
menn gizkað á hve skjótt ísinn muni bera að landi í
snöggum hríðarbyl. Sje hætta á ferðum, geta skip frá ná-
grannalöndunum verið komin út til norðlenzkra hafna,
hlaðin nauðsynjavörum, á 4 —6 dögum frá því að sím-
að er eptir þeim. Frá Reykjavík mætti senda vörur á
skemmri tíma. En til þess að almennt sje brugðið við
og nægilega miklar vörur sjeu sendar til allra hafna,
þarf að »centralisera« verzlunina, og það verður, þegar
kaupfjelögin hafa komið á hjá sjer heildsölu. Nú gæti
vel farið svo, að ísinn yrði á undan skipunum. En ekki
væru öll sund lokuð fyrir því. í ísinn eru opt stórar
eyður og raufur, en úr skipsreiða er lítið útsýni yfir ís-
inn og vandratað fyrir skipið. Flugmaður gæti, hátt úr
lopti, á vjel sinni sjeð víða yfir og vísað skipinu beztu
leið. Opt mundi sú hjálp ráða því, að skipið kæmist á
þá höfn, sem það ætlar.
.3