Andvari - 01.01.1991, Side 88

86
AÐALGEIR KRISTJÁNSSON
ANDVARI
son Grími Thomsen 6. desember 1846.87 Engu að síður urðu næstu ár Kon-
ráði angursöm, eg mun hafa skrifað, að eg missti unnustu mína 1846, og
síðan hef eg aldrei séð glaðan dag“, skrifaði hann föður sínum 26. september
1850.88
Þessir atburðir urðu til þess að Konráð fór ekki að Lærða skólanum. Hann
skrifaði skólastjórnarráðinu á ný 3. mars 1847 og sótti um tveggja ára leyfi
frá störfum við Lærða skólann til að ljúka dönsku orðabókinni. í bréfinu
lýsti hann því einnig yfir að hann kysi heldur að dveljast í Kaupmannahöfn
en á nokkrum stað öðrum vegna aðstöðunnar til að sinna hugðarefnum sín-
um. Umsókninni var hafnað og hann skrifaði skólastjórnarráðinu á ný 6.
júlí og sótti nú um eins árs leyfi til að ljúka ætlunarverki sínu. Skólastjórnar-
ráðið svaraði Konráði 17. júlí og er helst að skilja á bréfi Konráðs til þess 15.
september s. á. að ráðið hafi lagt til að hann segði upp stöðunni. Konráð
þráaðist enn við og taldi að völ væri á hæfum kennara til að gegna starfi hans
við Lærða skólann.8l)
Meðal skjala sem lúta að þessu máli er samrit af bréfi eða álitsgerð frá N.
M. Petersen prófessor 16. febrúar 1847 um nauðsyn þess að Konráði verði
gert kleift að dveljast áfram í Kaupmannahöfn og sinna störfum sínum við
orðabókargerð og málfræðirannsóknir. Líklegt má telja að þetta skjal hafi
átt að styrkja umsókn hans 3. mars s. á. Afskiptum Petersens var ekki þar
með lokið því að 17. apríl gerði hann umsókn Konráðs að umræðuefni og af
hverju henni var synjað í bréfi til skólastjórnarráðsins. Nú bar hann fram þá
tillögu að leysa vandann með því að konungur veitti „Hr. Gíslason en
Ansættelse ved Universitetet som Docent i det islandske Sprogu. Þetta skjal er
fjórar síður í tveggja blaða broti og er ómetanleg heimild um afstöðu Peter-
sens til íslenskra og norrænna fræða og hvað Konráð var hátt metinn sem
fræðimaður í huga hans. Petersen gat þess sérstaklega að starf Konráðs yrði
fólgið í því með öðru að kenna þeim Dönum íslensku sem hugðust verða
embættismenn á íslandi.
Umsókn Konráðs kom á konungsborð og hann skrifaði skólastjórnaráð-
inu 23. apríl og bað um greinargerð frá því. Sú greinargerð er dagsett 6. maí
1847.‘;(l Það leitaði álits háskólaráðs, en það vildi ekki taka afstöðu í málinu.
Heimspekideildin viðurkenndi hæfni Konráðs sem vísindamanns, en meiri
hlutinn vildi samt ekki leggja til að ráða hann að háskólanum vegna þess að
þar væri fyrir prófessor í norrænum málum auk þess sem efast var um hæfni
Konráðs sem kennara. Háskólaráð var þar á öndverðu máli og mótaði af-
stöðu sína með tilvísunum í hvað Konráð hafði unnið sem útgefandi fornra
rita annars vegar og málfræðirannsókir hans og orðabókarstörf hins vegar.
Það yrði of langt mál að rekja efni allra þeirra skjala sem lúta að þessu
máli. Næsti leikur Konráðs var sá að hann sótti til konungs 13. desember
1847 um að „ansœttes som Lector i Oldnordisk ved Kjöbenhavns Uni-