Andvari - 01.01.1991, Blaðsíða 90

AÐALGEIR KRISTJÁNSSON
ANDVARI
IX
Konráð tók sæti í Árnanefnd sama ár og hann varð lektor við háskólann.
Finnur Magnússon hafði átt sæti í nefndinni og við andlát hans á aðfangadag
1847 vantaði nýjan mann í hans stað. Hinn 11. apríl 1848 skrifuðu þeir fimm
sem þá skipuðu nefndina D. G. Monrad menntamálaráðherra og bentu á að
Joh. Eph. Larsen prófessor í lögum væri rétti maðurinn til að setjast í sæti
Finns. Monrad fór ekki eftir þessari ábendingu heldur gerði að tillögu sinni
að konungur skipaði Konráð til setu í nefndinni. í greinargerðinni hafnar
hann þeirri hugmynd að fá Larsen í nefndina og telur að þrátt fyrir mikinn
lærdóm hafi ekkert komið frá hans hendi vísindalegs efnis sem fsland varði,
en það sé vettvangur nefndarinnar. Monrad taldi að það sem nefndina skorti
til að geta uppfyllt skyldur sínar væri nefndarmaður sem sameinaði þekkingu
og lærdóm í fornnorrænum fræðum og hefði „productiv Capacitet“ og flytti
með sér nýtt líf og ferskleika í starfsemi stofnunarinnar. Úrskurður konungs
var kveðinn upp 2. júní 1848 samhljóða tillögum ráðherra.y7 Konráð var ævi-
langt í Árnanefnd. Fyrsti fundurinn sem hann sat var haldinn 13. júlí 1848,
þar er nafn hans síðast undir fundargerðinni. Sá síðasti var 14. febrúar 1890,
þá skrifaði hann fyrstur undir. Hans var minnst á fundi Árnanefndar 16. jan-
úar 1891.98
Konráð hlaut margháttaða viðurkenningu á langri ævi og er það víða talið
upp. T. a. m. varð hann heiðursdoktor við háskólann í Lundi 1868. Af bréfa-
safni hans má ráða að hann hafi verið í sambandi við ýmsa þá menn erlenda
sem sinntu norrænum og íslenskum fræðum á síðari hluta aldarinnar.
Af bréfum hans frá um miðja öldina má ætla að honum hafi löngum verið
þungt í skapi. Benedikt Gröndal var honum mjög handgenginn frá því haust-
ið 1846 og fram á vor 1850. Lýsingar hans af Konráði og samstarfi þeirra er
óblandinn skemmtilestur og sú mynd sem þar er brugðið upp á fáa sína líka.
Áratugina eftir 1850 má samt telja besta skeiðið í lífi hans. Hann var kominn
í það starf sem honum var hugfólgnast og í einkalífi hans dró ský frá sólu á
ný. Eldri systir konuefnis Konráðs, Karen Sophie að nafni, hafði gifst til
Englands. Hún var rúmum fjórum árum yngri en Konráð, fædd í Sórey 17.
september 1812. Indriði Einarsson segist ekki vita hvort hún hafi verið ekkja
eða fráskilin þegar hún kom aftur til Hafnar. í hjónabandi þessu hafði hún
eignast einn son sem var fábjáni. Ekki er vitað hvenær kynni hennar og Kon-
ráðs hófust, en þau gengu í hjónaband 21. nóvember 1855. Indriði Einarsson
segir að hún hafi verið góðleg kona í sjón og fríðleikskona hin mesta og síð-
ara hjónaband hennar hafi verið jafn hamingjusamt og bjart og hið fyrra var
ólánssamt og dimmt. Hins vegar þótti hún ekki stíga í vitið: „Mig furðar á
því, að Konráð frater skyldi ekki giftast ofurlítið gáfaðri konu en þetta, ann-
ar eins gáfumaður og hann er“, hefir Indriði Einarsson eftir Magnúsi Eiríks-