Andvari - 01.01.1939, Qupperneq 83

Andvari
Blóm og aldin
79
02 hafna. Þannig sækjast þeir miklu meira eftir aldin-
nm með safaríku kjöti en þurru. Það eta þeir fyrst, þeg-
ar öll safarík aldin eru þrotin og sulturinn gerir allt
sætt. Einnig sækjast þeir meira eftir sætum aldinum en
súrum. Það gerir oss skiljanlegt, hvers vegna berjavísar
fá að vera í friði fyrir ásókn fuglanna, svo lengi sem
heir ekki þroskast. Ef til vill hefir náttúran þarna skapað
vöm fyrir óþroskuðu plöntufræin. En allt þetta væri
einskisvirði fyrir plönturnar, ef fræin kæmust ekki ó-
sködduð gegnum meltingarfæri dýranna, en það hefir
reynslan sýnt, að mikill þorri fræja fgerir, og jafnvel
Þótt fuglarnir lifi beinlínis á fræjum, eins og margir
spörfuglar gera, þá er oftast eitthvað af fræjum óskadd-
að í driti fuglanna. Til eru og þau fræ, sem torveldlega
sPífa, nema þau hafi fyrst ferðazt í gegnum fuglsþarma.
f’annig kvað það vera títt í Englandi að láta kalkúna
e*a fræ runnategundar einnar, sem víða er ræktuð, og
úreifa síðan dritinu þar, sem runninn á að vaxa. Enda
Þótt kjötaldinin séu ein aldina, sem beint eru búin til
t>ess að vera etin af dýrum og fræjum þeirra dreift á
tann hátt, þá er það samt fjöldi annara fræja, sem
óreifist með sama móti. Þannig finnst ætíð í taði jórt-
Prdýra allmikill fjöldi óskaddaðra fræja. Það þekkja
fhenn best, ef borinn er húsdýraáburður í garða, hvern-
'2 illgresið fylgir honum. Þegar svo fuglar, sem oft er
kroppa í taðið, skapast möguleiki fyrir, að þeir flytji
iraeið enn lengra og þannig geta til orðið reglulegar
úreifingarkeðjur ýmissa dreifingarafla. Rándýr og nag-
Vr dreifa fræjum á sama hátt og í fiskamögum hafa
undizt gróðurhæf fræ ýmissa vatnaplantna. Meira að
Se9ia ýmis skordýr geta dreift fræjunum. Það er stað-
reVnd, að þegar engisprettuhópar hafa farið yfir löndin
°9 hafa etið upp það, sem fyrir þeim varð af jurtatæi,