Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1946, Síða 31

Andvari - 01.01.1946, Síða 31
andvari Tvö skáld 27 niennirnir. Þegar óáran og skortur svarf að inn um byggðir og dali, hélt hungursneyðin fylktu liði hjálparvana og vega- lausra manna út undir Jökul í von um björg og líkn, sem stundum fékkst, en brást líka stundum. Baráttan fyrir lifi heillar þjóðar krefst þungra, sífelldra fórna. Ótaldir eru þeir, sem sóttu út yfir Búðahraun í þúsund ár. Hinir miklu færri, sem aftur sneru. Feigðin og dauðinn fara létt yfir á hæla hins stríðandi lífs. Hér eiga þau samt hraut, sem ekki máist út, meðan hraunklappirnar standast slit veðra og vinda. Fyrr en varir tekur fast að kvölda. Nóttin er í aðsigi. Blámi f.jallanna sortnar, jölcullinn dylst í mósku náttfyllunnar, máist út. Klárunum sækist leiðin fram hjá Búðakletti, út undir Hraunlönd. Nú dregur óðum nær náttstaðnum, í kveld- rökkrinu hvítnar fyrir bænum handan við græna velli og mýrarfláka. En út með lirauninu gjálfrar særinn á svörtum tlösum og brimsorfnum nöfum. Beint framundan rís Stapa- lell, gnæfir kolsvart, eins og risavaxin kirkja með heljarmiklu, hlunnalegu krossmarki á efstu burst. II. Gömul ævintýr og ný. Að morgni er veður bjart og hlýtt, glampandi logn og glatt sólsldn yfir landi og sjó. Útsýnið af varinhellunni á Hamra- endum verður mér ógleymanleg: grænt, slétt túnið hið næsta, grasmóar, holt og sléttir engjateigar upp að rótum fjallsins, sem rís bratt, gróðurlítið en litskrúðugt af jafnsléttunni, með hann-ahnykla í brúnum. En yfir hamrabrúnina í norðvestri her gulhvítan skýjaklakk við tindrandi, blátt loft. Eða er betta ekki ský? Nei, þessi gulhvíti, toppmyndaði klakkur, þessi furðumynd yfir hamrastalli fjallsins er sjálfur jökull- inn, efstu þúfur hans og aðdragandi þeirra. Þetta er dásam- •eg sjón, litir og form orka á mann eins og blessun, upp- hafning. Þetta er blessaður dagur, og allt sem hann hefur að færa þiggur ljóma og vegsemd af þessari fyrstu morgun- kveðju fjallanna. I dag eru þau öllum mild og ljúf, og gest- urinn nýtur þess með djúpri gleði og þakklátsemi, sem yljar honum enn í geði, eftir fjögur ár. —
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.