Andvari - 01.01.1946, Blaðsíða 31

andvari
Tvö skáld
27
niennirnir. Þegar óáran og skortur svarf að inn um byggðir
og dali, hélt hungursneyðin fylktu liði hjálparvana og vega-
lausra manna út undir Jökul í von um björg og líkn, sem
stundum fékkst, en brást líka stundum. Baráttan fyrir lifi
heillar þjóðar krefst þungra, sífelldra fórna. Ótaldir eru þeir,
sem sóttu út yfir Búðahraun í þúsund ár. Hinir miklu færri,
sem aftur sneru. Feigðin og dauðinn fara létt yfir á hæla
hins stríðandi lífs. Hér eiga þau samt hraut, sem ekki máist
út, meðan hraunklappirnar standast slit veðra og vinda.
Fyrr en varir tekur fast að kvölda. Nóttin er í aðsigi. Blámi
f.jallanna sortnar, jölcullinn dylst í mósku náttfyllunnar,
máist út. Klárunum sækist leiðin fram hjá Búðakletti, út
undir Hraunlönd. Nú dregur óðum nær náttstaðnum, í kveld-
rökkrinu hvítnar fyrir bænum handan við græna velli og
mýrarfláka. En út með lirauninu gjálfrar særinn á svörtum
tlösum og brimsorfnum nöfum. Beint framundan rís Stapa-
lell, gnæfir kolsvart, eins og risavaxin kirkja með heljarmiklu,
hlunnalegu krossmarki á efstu burst.
II. Gömul ævintýr og ný.
Að morgni er veður bjart og hlýtt, glampandi logn og glatt
sólsldn yfir landi og sjó. Útsýnið af varinhellunni á Hamra-
endum verður mér ógleymanleg: grænt, slétt túnið hið næsta,
grasmóar, holt og sléttir engjateigar upp að rótum fjallsins,
sem rís bratt, gróðurlítið en litskrúðugt af jafnsléttunni, með
hann-ahnykla í brúnum. En yfir hamrabrúnina í norðvestri
her gulhvítan skýjaklakk við tindrandi, blátt loft. Eða er
betta ekki ský? Nei, þessi gulhvíti, toppmyndaði klakkur,
þessi furðumynd yfir hamrastalli fjallsins er sjálfur jökull-
inn, efstu þúfur hans og aðdragandi þeirra. Þetta er dásam-
•eg sjón, litir og form orka á mann eins og blessun, upp-
hafning. Þetta er blessaður dagur, og allt sem hann hefur að
færa þiggur ljóma og vegsemd af þessari fyrstu morgun-
kveðju fjallanna. I dag eru þau öllum mild og ljúf, og gest-
urinn nýtur þess með djúpri gleði og þakklátsemi, sem yljar
honum enn í geði, eftir fjögur ár. —