Andvari - 01.01.1946, Qupperneq 79

andvaiu
Ferð til Bandarikjanna 1944—45
75
og haldizt, að varan, sem boðin er fram, sé góð og fullnægi
þeim kröfum, sem kaupendur og neytendur gera til hennar á
hverjum tíma. Afkoma bændanna getur því aðeins orðið var-
anlega góð, að vörurnar, sem þeir afla í sveita síns andlitis
og bjóða fram á markað, séu svo góðar, að neytendurnir vilji
stöðugt kaupa þsér og gefa fyrir þær viðunanlegt verð. Sama
gildir auðvitað um sjómanninn og iðnaðarmanninn og hvern-
þann, sem fæst við framleiðslu á vörum og verzlun með þær,
unnar eða óunnar.
Kröfur fólks til lífsþæginda og viðurværis fara vaxandi.
Þó er langt síðan menn gerðu greinarmun á góðum og slæm-
uni mat. Sá, sem kaupir misjafnar vörur, vill alveg eðlilega
ekki greiða jafn mikið fyrir lélega vöru eins og góða. Þetta
er eitt af grundvallaratriðunum fyrir mati og flokkun á vör-
‘«m, sem ganga kaupum og sölum.
Ein aðalframleiðsluvara íslenzkra bænda er mjólk. Mikil!
hluli hennar er notaður í heimahúsum, en einnig mjög mikið
og í vaxandi mæli er selt til vinnslu og neyzlu, mest 1 höfuð-
stað landsins. — Reykjavík ætti nú að nota um 15 milljónir
af mjólk á ári.
Þvi miður er ,,vörugæðum“ þeirrar mjólkur, sem seld er í
Reykjavik, mjög ábótavant. Því mun valda meðal annars slæm
vöruvöndun hjá bændunum, langar og erfiðar tlutningaleiðii'
til Reykjavikur, of lítil og úrelt mjólkurstöð í Reylcjavik, en
umfrani allt l'ráleitur frágangur mjólkurbúða í Reykjavík og
úreltar afgreiðsluaðferðir þar.
Önnur aðalframleiðsluvara bændanna er dilkakjöt. Nú er
það nær allt fryst. Vörugæði þess mætti og þyrfti að bæta að
mun. í fyrsta lagi með ræktun betri sauðfjárkynja i landinu.
í öðru lagi með bættri meðferð kjötsins við slátrin. í þriðja
iagi betri frystingu og geymslu. Kjöt, sem geyma á yfir þrjá
mánuði, þarf að hraðfrysta með yfir -h- 30° C og geyma við
-í- 18° C.
Nokkuð af nautakjöti er selt hér, aðallega yfir sumartím-
ann. Þetta kjöt er langt frá því að vera góð vara, miðað við
{j°tt nautakjöt í ýmsum öðrum löndum. í fyrsta lagi eru is-