Andvari - 01.01.1916, Blaðsíða 96
lAndvari.
Bréf Gísla Hjálmarssonar.
Allir þeir, sem kynnt hafa sér bréf Jóns Sigurðs-
sonar, munu hafa veitt því athygli, hve hann hafði
miklar mætur á Gisla lækni Hjálmarssyni, og sama
er að segja um aðra menn, er samtímis voru Gísla;
hvervetna þar sem þess manns er minnzt, þá er það
með þeim yl og hlýleika, að auðséð er, að hann
hefir verið hvers manns hugljúfi. Má um þetta auk
bréfa Jóns Sigurðssonar benda á »Endurminningar«
Páls Melsteðs. Víða er hans og getið í bréfum frá
miðri 19. öld, og er alstaðar auðséð, að maðurinn
hefir verið hverjum manni þokkasælli, enda hefir
hann verið óvenjulega ósérplæginn og drenglundað-
ur, og höfðingi í hvívetna. En hann hefir og verið
skörungur mikill og ættjarðarvinur; um það bera
ljósast vitni bréf þau, er hér fylgja með. Þó hafa
framkvæmdir hans og viðleitni í þessa átt ekki lýst
sér í starfsemi í riti, né ræðum, né þingmennskuferli,
enda fekk hann því ekki við komið sökum anna við
læknisstörf, en hann var frægur læknir og mjög til
hans sótt, og lét þau störf sín sitja í fyrirrúmi fyrir
öllu öðru; má víst fullyrða, að alúð hans í þeim
efnum hafi beygt hann fyrr en ella mundi. Er oft-
lega enn í dag til Gísla jafnað, þá er menn vilja