Andvari - 01.01.1889, Blaðsíða 80

74
sua at midil fardaga ol( Peturs messo fiell at eins fyrir
Skalholti lxxx nauta». I Lögmannsannál, sem nær til
1392 stendur: «f>a kom vpp elldr j Heklufelle med sua
miklu sannfalle at fenadr do af vm varit ok saudfe ok
nautfenadr do mest vm Rangarvollu ok eyddi naligha v
reppa ok vídara annarstadar do naut manna af sand-
inum».
Gottskálks annáll, sem nær til 1578 segir svo frá
gosinu: «Ellds kuoma in vi. i Heklu felli med svo
storurn dynkjum at landit skalf allt svo at i fjarlægum
stodum og hierudum hristis skiar á husum sem fyrir
vindi livossum um langa tíma og var pa kyrt vedur,
myrkr var svo mikit af oskufalli i nalægum hjerudum
at ljós hrann í húsum um daga. J>etta var fyrir Ur-
banus messo vi nottum, af pessu osku falli do mikill
hluti nautfjár fyrir sunnan land svo ad marger menn
urdu snauder at kvikfje ok gengu úr lmsum frá eignum
okjordum sínum, eyddust margir hæer um Skalholts
sveit ok Rangarvollu og nokkrir austar*.
Flateyjarannáll nær til 1394: «Ellds uppkuoma i
Heklu felli vi drottins daginn næsta eptir (víg Styrkárs
í Nesi á uppstigningardag) med svá miklum fádæmum
ok öskufalli at eyddust margar sveitir par í nándir ok
myrkr svá mikit enn fyrsta dag uti sem pa er svartast
er i husum á hávetri um nætr, dunur um alltland sem
hjá væri auskufall um Borgarfjord ok Skaga sua ad fen-
adr fell af ok huervetna par í milli, menn foru til fjalls-
ins par sem uppvarpit var ok heyrdist peim sem bjargi
stóru væri kastat innanum fjallit, peim syndust fuglar
fljúga í elldinum bædi smáir ok stórir med ymsum lát-
um, hugdu menn vera sálir, livíta salt suá mikit lá par
um hverfis opnuna, at klyfja mátti hesta af ok brennu-
steini*1. Allir annálar pessir eru samtaka í pví, að
1) Annálskafiar pessir eru hér teknir úr Islandske Annaler
indtil 1578 udgivne ved G. Storni. Christiania 1888.