Stúdentablaðið - 01.12.1968, Síða 25

an kostnað etc. etc. Það er einnig erfitt að
bera ótakmarkaða virðingu fyrir stjórn-
vizku ríkisvaldsins og réttlætiskennd þegar
launum er svo misskipt milli starfshópa
með svipaða menntun og ábyrgð í starfi, að
einir skulu þurfa að láta sér nægja til lífs-
viðhalds svipaða upphæð og þingmenn
skammta sér fyrir vasaaura, en aðrir hafi
sömu upphæð með einn tölustaf fyrir
framan.
Þá torveldar það þjóðinni allan skilning
á vaxandi nauðsyn sparnaðar, þegar hún
liorfir upp á það, að skortur á skólahúsnæði
fer sífellt vaxandi svo að nú horfir til vand-
ræða, en á sama tíma rísa mót himni gler-
hallir prýddar hvers kyns skrauti fóðraðar
með suðrænum harðvið, sem er jafnvirði
þyngdar sinnar í smjöri, þar sem hundruð
manna dunda við það að telja og flytja til
bráðum einskisverða peningaseðla. Þeim
mun hærra sem bankahallirnar rísa, þeim
mun hraðar er krónan felld og þó segja
fróðir menn að öll þessi fjármálastarfsemi
gæti farið fram í hinni minnstu þeirra með
broti af starfshópum væri fullkominnar
vinnuhagræðingar gætt.
Þó munu allir vitibornir menn játa það,
að engin fjárfesting sé fljótari að skila þjóð-
arbúinu arði en sú, sem lögð er í aukna
menntun og lærdóm.
En allt um það er engin ástæða til þess
að efast um, að nú fari erfiðir tímar í hönd,
hvort sem þetta él verður langt eða skammt.
Þjóðinni ber samt að minnast þess nú á
þessum hátíðisdegi, sem svo bundinn er
minningum fagnaðar og fullveldis, að sii
þjóð, sem hefur byggt þetta land í nær
ellefu aldir og mætt öllum þeim þrenging-
um, sem á íslendingum hafa dunið, og lifað
af, ætti að jrola eitt él í viðbót, eiga sér
viðreisnarvon þótt syrti í svip, ef hún miss-
ir ekki kjarkinn og gætir þess að kalla þá
að stjórnveli J^jóðarskútunnar, sem ekki eru
líklegir til þess að hrökkva undan hverjum
vanda, né hleypa undan hverju veðri og
vita því ekki hvar lenda skal.
EJS
Svcinn Björnsson tlytur óvorp
Fró hótiðahöldunum 17. júni 1944
25
STÚDENTABLAÐ