Fálkinn - 04.01.1965, Side 35

Kopavogshæli ...
þessi kona hafi verið hér aðeins
skamma hríð, þrjár vikur. Það
lagðist í hana óyndi fyrst eftir
komuna, hún hafði alla ævi
dvalizt með móður sinni.
Fyrsta daginn hafði hún vilj-
að fara heim á morgun, svo
féllst hún á að fresta heimför-
inni. Næst hafði hún farið þess
á leit að fara heim fyrir jól.
Nú hafði hún enn slakað á kröf-
únni, lét sér lynda að komast
ékki fyrr en í marz. Þau hjón-
in sögðu mér að stundum væri
úyndi í vistfólkinu fyrst eftir
komuna en undantekningar-
láust lagaðist það, áður en
lángt um liði færi það að una
sér vel.
1 í einu herberginu rek ég
augun í þrjár teikningar í
íámma á náttborðinu. Ein
téikningin sýnir mann í lög-
réglubúningi, hinar tvær mann
í einhverjum öðrum klæðum.
En það er sama andlitið á öll-
um þessum mönnum. Við hitt-
um dráttlistarmanninn úti á
stéttinni.
— Hvenær get ég fengið að
fara í Þjóðleikhúsið? spyr hann
ýfirlæknirinn. Ég verð að kom-
ast í Þjóðleikhúsið.
Hann fær þau svör að málið
sé í athugun, hins vegar sé allt-
af uppselt í Þjóðleikhúsinu.
Á grasflötinni sunnan við
húsið eru rólur og ýmis leik-
tæki. Bletturinn er umkringd-
ur trjám, það er táknrænt að
þessi tré voru gróðursett um
leið og húsið var byggt og
sumum fannst það óþarfa pjatt.
Þessir sumir var allt fólk utan
hælisins. En vistfólkið kann
vel að meta trén og þeir sem
eru færir til þess, hirða um
gróðurinn af mikilli alúð.
Við mætum fullorðinni konu,
sem leiðir ungan dreng. Það
er orðið áliðið dags og farið
að skyggja og það er ekkert
eðlilegra en að álykta að þarna
fari móðir og sonur einhverra
erinda. En þegar fólkið kemur
nær sé ég að bæði eru þau
vistmenn á hælinu. Og mér er
sagt að þau séu alls óskyld.
Hins vegar hefur konan tekið
drenginn að sér, hún hefur ofan
fyrir honum um daginn, leik-
ur við hann og skemmtir hon-
um, tekur hann með sér í
gönguferðir. Ragnhildur segir
mér að hún hafi prjónað á
drenginn öll föt, yzt sem innst
og gæti þess vandlega að ekk-
ert verði að honum. Konan er
stássbúin í dag, hún á afmæli.
Drengurinn er lika uppábúinn,
í fallegri ullarpeysu með húfu.
Þau hjónin segja mér að þess
séu mörg dæmi að vistkonur
á hælinu taki þannig að sér
börn og unglinga og gangi þeim
í móður stað. Og fleiri dæmi
eru um samhjálp vistfólksins,
nærgætni þess, umönnun og
greiðvikni hvort við annað. Og
ég minnist þess sem Ragnhild-
ur sagði við mig fyrr:
— Mér virðist þetta fólk
skikkanlegra og félagslyndara
en annað fólk.
Það er sérstök hátíð jafnan
á Kópavogshæli á sunnudög-
urn þegar allir fá að sparibúa
sig, hvergi er gleðin yfir
fallegri flík jafn innileg.
Sóknarpresturinn séra Gunnar
Árnason messar þar að jafnaði
og á alltaf vísa kirkjusókn, þau
hjónin láta vel af áhuga hans
og árvekni. Skólabörn og skát-
ar standa oft fyrir skemmtun-
um, sýndar eru kvikmyndir og
það kemur í ljós að vistmenn
eru gagnrýnir áhorfendur og
gera greinarmun á góðri mynd
og vondri.
Sjónvarpið ameríska hefur
reynzt haldgott læknisráð á
fávitahælinu. Þau hjónin segja
mér að varla þurfi að huga að
fólkinu á kvöldin eftir að sjón-
varpið kom til sögunnar. Það
situr tímunum saman án þess
að bæra á sér og fylgist með
þvi sem gerist.
Það gefur auga leið að stofn-
un sem þessa er ekki hægt að
reka nema völ sé á þjálfuðu
starfsliði. Siðastliðin fimm ár
hefur farið fram kennsla í
gæzlu og umönnun vangefinna.
Námið er enn í mótun en hef-
ur þegar gefið góða raun. Al-
mennar bóklegar námsgreinar
hafa ekki verið kenndar enda
hafa flestir nemar lokið gagn-
fræðaprófi eða stundað hlið-
stætt nám. Aftur á móti hefur
verið lögð áherzla á þær bók-
legu námsgreinar sem beinlínis
eru tengdar starfinu og náms-
efnið miðast við það sem tíðk-
ast á Norðurlöndum. Aðsókn
hefur verið mikil og þau hjón-
in segjast hafa haft marga af-
bragðs nemendur. Námstíminn
er tvö ár en Styrktarfélag van-
gefinna hefur styrkt ýmsa efni-
lega nemendur til framhalds-
náms erlendis. Um þessar
mundir stunda 11 nemar nám
á hælinu.
Á næstunni hefst nýtt nám-
Framhald á næstu síðu.
eftír mort Walker
Ijálfi ætlar
aö pumpa okk-
ur um stelp-
urnarí
Við skulum
lmðast hér
inn, þá sér
hann oklcur
VH
FALKINN
35