Fálkinn - 18.07.1966, Qupperneq 37

aramellu
fcaidu i>úðingarn
eftirmatur, semT~^Úffeaeasti
auðvelt er að m ° .^'r á‘ Svo
?kkib^znLZnVallÍ’ að
Imld paklcans sam 'nni'
“jólk og Z ,Tvn'á6kalda / 2
^ ragðteginidir:
k ski ekki alveg rétt. Hins
vegar er það staðreynd, að
ég starfa sem magnaravörð-
ur hjá útvarpinu.
» JÓN: Þú hefðir nú alveg
eins getað sagt, að þú værir
fangavörður. Orðið magn-
aravörður gefur enga hug-
mynd um þitt starf.
PÉTUR: Þú ert bara
skarpur. Hins vegar er búið
að leggja þetta nafn niður
og nú heitum við dagskrár-
starfsmenn, en svo ég skýri
þetta nafn nánar, þá felst
mitt starf í því að taka upp
á segulband það efni, sem
síðan á að flytja í dag-
skránni. Ekki svo að skilja,
að ég sé einn um það. Hins
vegar er ótalmargt, sem
kemur við sögu í slíkum
hljóðritunum, sem ekki er
ástæða til að fara út í hér.
Ég myndi segja, að Jóni
hefði heldur ekki fyrirgef-
izt, ef hann hefði farið að
<
Við hljóðritun þáttarins. —
(Myndin á hinni síðunni)
Þeir félagar skiptast á lun
kynningar. Þær þykja eink-
ar óþvingaðar.
Jón Þó (til vinstri) og Pét-
ur athuga vinsældalistann í
Bretlandi en Pétur handleik-
ur segulbandsspólu, sem hef-
ur að geyma síðasta þátt
þeirra.
Framh. á bls. 39.
FALKINN
37