Vaka - 01.11.1927, Page 62

Vaka - 01.11.1927, Page 62
380 ORÐABELGUR. i vaka] Jón Sigurðsson skrifar Sigfúsi Eymundssyni 6. júlí 1874: „Ekki er eg neitt hræddur um, að ykkur mistakist með þjóðhátíðina. Einungis, að þið ekki skammizt ykkar fyrir að vera eins og þið eíuð. Það er mesta heimska að skammast sín fyrir þó maður sé fátækur og geti ekki spilað stórþjóð. Það eru Danir, sem hafa húið okkur í hendurnar. Ef við hefðum verið okkar eigin menn um 600 ár, þá gæti verið, að landið hefði nú hálfa millíón íbúa og þá gæti Danir spurt frétta. En nú verður að búa sem á bæ er títt og tjalda því, sem til er“. Vér þurfum ekki að fyrirverða oss fyrir efnalegar framfarir síðustu 50 ára, enda efast eg' ekki um, að há- tíðin 1930 verði miklu viðhafnarmeiri og margfalt dýr- ari en þjóðhátíðin 1874. Samt er enn þá ekki til neins að ætla að „spila stórþjóð" né leyna þvi, að vér séum efnalega frumbýlingar. Leið gestanna liggur um Reykja- vík. Hún verður ekki rifin niður og endurreist í nýrri og betri mynd á þessum þrem árum. 1930 eru tæp 60 ár Iiðin frá því að vér fengum fjár- forræði, og vér tókum þá við allslausu búi. Oss sæmir því vel að vera skammt á veg komnir efnalega. En hitt sæmir engu að síður þjóð, sem er að halda hátíðlegt 1000 ára afmæli löggjafarþings, að sýna, að hún sé ekki frumbýlinguT i hugsun og stjórnarfarslegum þroska. En það sýnum vér bezt með því að minnast orða Jóns Sigurðssonar og sníða oss stakk eftir vexti. Ef vér viljum gera þjc-ðina eftirminnilega hlægilega, þá skulum vér verja 2—3 millíónum króna til hátíða- haldanna: í dýrar veizlur, byggingar, sem hrófað er upp, og húsgögn, sem keypt eru til fárra nátta, og annan hé- góma, sem flesta mun reka minni til í smærra stil frá undanförnum konungsviðtökum. Siðan skulum vér leiða gesti vora um Reykjavík, sýna þeim húsakynni háskóla, hæstaréttar og þjóðminjasafns, segja þeim frá hag starfsmanna ríkisins og hvað gert er fyrir vísindi og listir, skýra þeim frá lánskjörum bankanna og hag at- vinnuveganna o. s. frv. Þeir munu sjálfir kunna að draga ályktanirnar. Hvað eigum vér þá að gera? Helzt sem allra minnst. Að undanteknum gestum alþingis, verður hver maður, sem hátiðina sækir, útlendur sem innlendur, að sjá sér sjálfur fyrir tjaldskjóli og vistum. Sá hluti hátíðahald- anna, sein nær til allra: ræður og söngur, leikar og

x

Vaka

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vaka
https://timarit.is/publication/363

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.