Vikan - 13.12.1962, Blaðsíða 15

' ý' -y. ■ ■ ■ -•
i)wíW
ÍWtt
4Í|lp
Ýmislegt er hægt að gera
í frístundum.
Úti í Rekkholli getur
maður farið í billiard
og borðtennis,
teflt og spilað, hlustað
á útvarpt og horft
ISLENDINGAR
á sjónvarp.
Svo getur maður farið
frítt í bíó, þegar
maður vill, og
það er skipt um mynd
á hverjum degi nerna
laugardögum.
Stundum fer maður
líka á Bingó í
Cívilianklúbbnum.
Það var haustgrár morgunn, og aka um svæði vallarins og rifja upp um. Síðan lagði hann ótrauður á
hráslagalegt í skálanum. Aðeins ein gamla daga. Seaweed, þessa þyrp- brattann, og fyrr en varði kom hann
vekjaraklukka af þessum þrettán, ingu grárra skála á gróðurlausum að flugbrautunum og sá ljósin í
sem venjulega samhringdu klukk- mel, þar sem íslenzkir verkamenn Seaweed blika hinum megin. Hon-
an sjö á morgnana yfir allt sumar- og verktakar hafa aðsetur, hótelið, um þótti að vonum hart að þurfa
ið, var eftir í skálanum, og hún þar sem hægt er að fá sér ham og að krækja fyrir völlinn, og þar sem
CTsteinþagði. Félagarnir tveir, sem egg og hamborgara og dósakók, hann sá engar flugvélar þar á ferli,
E 'hún átti að vekja, rumskuðu ekki benzínstöðina á rampinum, sem ég lagði hann af stað yfir flugbraut-
fyrr en um klukkan tíu. Þeir vökn- vann við að steypa upp á sínum irnar.
uðu hægt og rólega, og leyfðu sér tíma, snakkbarinn á Sivilían, þar En hann var ekki fyrr kominn
meira að segja að opna ekki aug- sem einn og einn bjór slæddist til út á miðja braut, en svo var að sjá,
un alveg strax, heldur velta sér í íslendinganna, nýja klúbbinn og sem stríð hefði brotizt út. Herskáar
hlýjunni svolitla stund, áður en þeir bíóið, og þannig mætti lengi telja. orrustuþotur komu aðvífandi úr
gægðust á klukkuna. Aðrir verka- Margar skemmtilegar sögur rifj- öllum áttum, bæði með jörð í flug-
menn voru fyrir löngu komnir til uðust upp, svo sem um verkstjór- taki og frá himnum í lendingu. Mað-
vinnu sinnar, en þessa tvo vantaði ann, sem svaraði alltaf eins, þegar urinn var einn í smæð sinni milli
til þess, að flokkur þeirra væri full- bandarísku verkfræðingarnir og þessara tækja, og hljóp nú ýmist
skipaður. Samt lá þessum félögum eftirlitsmennirnir lögðu honum ráð- fram eða aftur, til þess að kremjast
ekkert á. in, án þess að reddararnir væru í ekki undir þeim. Á hverri sekúndu
Það var síðasti vinnudagur hjá nánd. Um leið og þeir tóku að segja átti hann von á því, að eftir honum
þeim í gær. honum til, svaraði hann: — Ja, ja, yrði tekið, og hann skotinn eins
Þeir voru einir eftir af þeim, sem det kommer, det kommer. Og ef og hver annar ótíndur njósnari. En
um sumarið héldu til í skála 75 í það dugði ekki, kallaði hann í ein- hann slapp, og síðla nætur kom
Seaweed. Flestir aðrir sumarverka- hvern námsmannanna, sem unnu á hann til síns heima niðri í Seaweed,
menn voru farnir þaðan, og ekki vellinum yfir sumarið, og sagði: — og var þá harla þreyttur. Og lái
aðrir eftir en þeir, sem vinna allan Talið þið við helvítið, strákar. Hann honum það, sá sem vill.
ársins hring á þessu sígilda bitbeini skilur ekkert, sem maður segir. Þeir voru fáir, verkamennirnir á
landans, Keflavíkurflugvelli. Og Eins má nefna söguna um mann- vellinum, sem voru ánægðir með
piltarnir tveir voru ekki hnuggnir inn, sem kom með síðasta bíl frá dvölina þar —• eða viðurkenndu að
við tilhugsunina um brottför. Þeir Reykjavík til Keflavíkur. Sá bíll þeir væru ánægðir. Líklega hefur
höfðu nú unnið á þessum stað í tæpa hefur ekki viðkomu á vellinum, og Þar fremur verið um sefjun að
fimm mánuði, og voru búnir að fá félaginn fór með honum niður í ræða, fremur en raunverulega ó-
alveg nóg. Líklega hefur hvorugan Keflavík í von um að detta ofan ánægju, því aðbúnaður að verka-
grunað, að þeir gætu nokkru sinni á ferð þaðan. Hana gaf ekki. fólki þar suður frá er yfirleitt held-
haft gaman af því að koma aftur Þá lagði piltur af stað fótgangandi, ur góður, og þá er sama hvar unnið
upp á völl, og litast um á þessum og hugðist nú stytta sér leið yfir er. Ég man sérstaklega eftir einum
slóðum. í Seaweed. Hann nennti ekki að öldnum verkamanni, sem áður
En margt fer öðru vísi en ætlað fara upp í aðalhlið, það hefði verið hafði unnið hjá Almenna bygginga-
er. Annar þessara pilta, nú blaða- svo mikill krókur, en fór beint að félaginu, og lét þess oft getið, að
maður Vikunnar, skrapp upp á völl hliðinu, sem kallað var Nikkol. Þá svona hefði nú ekki verið farið að
daginn sem fyrstu snjóar féllu í var búið að loka því, en piltur skreið því hjá Almenna. Þar var hvað eina
haust, og mér til mikillar undr- undir það að hætti þeirra, sem miklu betra, heldur en þarna hjá
unar hafði ég mjög gaman af að hnupluðu sér bjór úr bíexskemmun- fslenzkum aðalverktökum, meira • • •
VIKAN 15