Vikan - 06.06.1963, Blaðsíða 26
VIKAN
BÝÐUR
ÞAÐ
BEZTA
Nú eru aðeins þrír þætt-
ir eftir af þessari verð-
launagetraun. Hún hefur
fengið frábærar viðtökur
svo sem við mátti búast,
enda er vinningurinn ekki
valinn af verri endanum.
En sá á kvölina, sem á völ-
ina. Það getur orðið erfitt
að ákveða, hvort maður á
að taka Volkswagen eða
Land-Rover, þegar maður
á kost að fá annan hvorn
ókeypis. Þess vegna er
bezt að byrja strax að gera
það upp við sig, því það
er alveg eins líklegt að við
hringjum í þig einn góðan
veðurdag og þá þarftu helzt
að geta svarað strax — eða
því sem næst. Munið að
halda öllum getraunaseðl-
unum saman og senda þá
ekki fyrr en að getrauninni
lokinni.
Það verður engum of-
sögum af því sagt, að
Volkswagen er mjög með-
færilegur bíll og auðveld-
ari bíl í akstri er ekki að
finna. Það má segja, að
hann er eins og hugur
manns.
Að vísu er Volkswagen
740 kg. En það er nú ekki
mikið þegar um heilan bíl
er að ræða. Meira að segja
fimm manna bíll. Það er
ekki meiri vigt en svo, að
vel færir náungar eins
og Jón Svan Sigurðsson,
prentsmiðj ustj óri í Hilmi,
láta sig ekki muna um að
halda á þeim yfir Austur-
völl ef svo ber undir.
Það er verst, að ekki
skuli vera hægt að fá
Volkswagen fyrirvaralaust
því menn eru jafnan óþol-
inmóðir að bíða, eftir að
ákvörðun hefur verið tek-
in. En það er alveg sama,
hvað þeir flytja inn af
Volkswagen hjá Heklu —
það er allt löngu uppselt,
þegar bílarnir koma til
landsins. Þess vegna er
ráðlegt að panta tímanlega,
ef þið hafið hug á einum
áður en langt um líður.
Vélln i Volkswagcn er að aftan og
hún er svo fyrirferðarlítil að það er
undravert. Því Volkswagen er kraft-
mikili híll. Vélin cr svo ódýr að það
borgar sig betur að kaupa nýja, þegar
sú gamla fer að slitna — heldur en
að láta gera hana upp.
ÞaS þarf nú varla að taka það fram,
að allir varahiutir cru ávallt fyririiggj-
andi í Volkswagen og Land Rover.
Þeir, scm hafa orðið að bíða vikum
saman eftir stykki að utan, munu
sennilega kunna að meta þá ágætu
þjónustu.
GETRAUNIN:
Það er nú svo með þennan einkennis-
búning, að þeir einir þekkja hann, sem
komið hafa til Reykjavíkur svo nú
finnst landsbyggðinni ef til vill að við
gætum ekki hlutleysis og séum hættir
að stuðla að jafnvægi í byggð Iandsins
eins og allir eiga að gera að skyldu
sinni.
Ef þessara manna og þessarar þjón-
ustu nyti ekki við, þá væru margir
Reykvíkingar illa settir og hætt við
þvi, að skóslit mundi aukast til muna
og margir þar að auki mæta of seint i
vinnuna á morgnana. Sjálfir eru þessir
menn á fótum fyrir allar aldir, þeir
meðhöndla fyrirferðarmikil verkfæri
og margir hafa dáðst að því, hversu
fimlega þeir fara með þau í þrengslum
og við vondar aðstæður. Við spyrjum:
Hvaða starfsgrein er þetta, sem notar
einkennisbúninginn þann arna?
Það er á vinstri myndinni, sem breyt-
ingarnar eiga sér stað. Þetta er sjálft
verkfærið — kjarni bílsins. Þar cr
stöðugt unnið að breytingum og endur-
bótum. En ekki einu einasta smáatriði
er breytt, nema um tæknilega fram-