Vikan - 03.06.1965, Side 2

í FULLRI ALVÖRU
í sumri og sól...
Vafasamar
sparnaðarráðstafanir
Um þessar mundir er mikið
ritað og rætt um ferðamál og
verður þeirri hliðinni, sem snýr
að móttöku erlendra ferðamanna
á Islandi, gerð rækileg skil i
Vikunni eftir tvær vikur. Það
er livorttveggja, að ferðamanna-
straumurinn eykst og að íslend-
ingar sækja í vaxandi mæli til
útlanda í sumarleyfum sínum.
Það er skiljanlegt, að margir .
vilji gjarna verja einhverjum
fjármunum til þess að komast
í kynni við sól og hlíðu, sem hér
er af heldur skornum skammti
og getur alveg brugðizt sumar-
langt í okkar ágæta landi, sem
„agar oss strangt með sín ís-
köldu él“ svo sem þjóðskáldið
kvað.
Um nokkurt skeið hefur ferða-
fólk getað keypt ferðagjaldeyri
i Landsbankanum eða Útvegs-
bankanum sem nemur 100 sterl-
ingspunduin fyrir livern mann.
Þar sker bankavaldið við nögl
eins og raunar á fleiri sviðurn
og er skemmst frá því að segja,
að fæstir ferðamenn komast af
með þennan gjaldeyri. Það er
óliætt að slá þvi föstu, að eng-
inn fer utan án þess að liann
verzli eittlivað smávegis, enda
hafa tollayfirvöldin viðast hvar
litið á það sem eðlilegan hlut
og verið mjög liðleg.
En gjaldeyrismálin minna
eitthvað ónotalega á þá tíð, þeg-
ar útlilutað var skömmtunarmið-
um fyrir magaríui og fólk stóð
í biðröðum næturlangt til að
ná sér i ný föt. Þeir sem ekki
bjargast með 12 þúsund krónur
i ferðalagið, verða að hafa önn-
ur ráð og yfirleitt gengur það
furðu greiðlega að ná í gjald-
eyri utan bankanna. En það er
eitthvað leiðinlegt og ósæmilegt
við þessliáttar aðfarir. Fólki er
leyft að hafa með sér 2500
íslenzkar krónur úr landi, en
það ákvæði er ugglaust þver-
brotið, enda hefur það komið .
í ljós, að á Norðurlöndunum
er hægt að skipta islenzkum
peningum fyrirstöðulaust og hef-
ur reyndar verið notað.
Er það betra, að ferðamenn
smygli með sér íslenzkum pen-
ingum úr landi en að láta þá fá
gjaldeyri i bönkunum hér? Ilvað
er á móti því að gefa þetta nokk-
urn veginn frjálst; að fólk geti
fengið það sem það þarf, ef það
er innan einhvers skynsamlegs
ramma. Sannleikurinn er sá, að
ef vænlanlegir ferðamenn fá
ekki gjaldeyri í bönkunum, þá
hafa þeir hara einhver önnur
ráð eins og reynslan sýnir.
G.S.
2 VIKAN 22. tbl.