Vikan - 19.08.1965, Qupperneq 27

itjánsson rifjar
[Ob Möller skráði
V HEIL HITLERIOPERUNNI
AðbúnaSurinn um borð var stórfínn
og atlætið eftir þvi. Káeturnar voru eins
og beztu hótelherbergi, og þjónustuliðið
áberiandi fjölmennarta en farþegarnir.
Meðal farþeganna var Gunnar Gunnars-
son, rithöfundur, og vorum við einu
íslendingarnir um borð.
Fyrsti viðkomustaður var Þórshöfn i
Færeyjum. Það er mér minnisstætt það-

an, að þar var mér gefinn nýr fiskur. Ég
fór auðvitað með fiskinn um borð og lét
matreiða og bauð síðan Gunnari í „veizl-
una“. Sjálfur hafði ég ekki bragðað nýjan
fisk í mörg herrans ár — að minnsta
kosti ekki glænýjan „nýjan“ fisk á íslenzk/
færeyskan mælikvarða — og þótti hann
hið mesta hnossgæti.
Næsti viðkomustaður var Reylijavik, en
þar hafði skipið aðeins skamma viðdvöl,
áður en það hélt áfram norður fyrir land
og til Akureyrar. Þar kvöddum við sam-
ferðafólkið og stigum á land.
Við notuðum timann hérna til að ferðast
um landið og skoða okkur um og taka
lífinu með ró, auk þess sem ég „stalst“
til að halda tónleika •— það hafði ég reynd-
ar gert um borð lika!
Mörtu leizt ljómandi vel á landið, svo
að þess vegna hefðum við getað setzt hér
að. Slíkt hvarflaði þó ekki að mér fyrr
en 25 árum seinna. Hér var hreint ekkert
við að vera fyrir ungan söngvara, sem var
að byrja starfsferil sinn. Sú dapurlega
staðreynd hafði mér verið ljós, allt frá
því ég tók þá ákvörðun í laumi á mennta-
skólaárunum að leggja fyrir mig söng. Sú
ákvörðun hafði i rauninni þýtt: Bless,
hjartkæra fósturland. Um það varð engum
kennt og ekki við nokkurn að sakast.
Eftir hálfs mánaðar dvöl hér héldum við
utan aftur. Ferðinni var heitið til Skandi-
naviu. Ekki vantaði rithöfund um borð,
þvi nú hafði Laxness komið í stað Gunn-
ars. Farkosturinn var gamli Gullfoss. —
Eki grunaði mig þá, að hingað myndi
okkur ekki auðnast að koma aftur fyrr en
tíu árum seinna.
í Stokkhólmi var okkur boðið i heljar-
mikla krabbaveizlu til kunningja okkar.

-------- ...... ..„tZC'kiSiAjéfcSswtftcciA'
Það þotti rómantískt að aka í hestvagni og Einar og Martha létu
aka sér til kirkju, þegar þau giftu sig í Dresden, 27. júní, 1936.
Myndin er tekin við það tækifæri.

Til vinstri: í Dresden
vorið 1936. Einar og
Martha voru trúlofuð
um þessar mundir og
þarna eru þau á göngu
í einum skemmtigarðin-
um.
Til hægri: Einar með
Völu, 8 mánaða. Þau