Vikan - 19.08.1965, Qupperneq 44
UNGFRU YNDISFRIÐ
býður yður hið landsþekkta
konfekt frá N ö A.
HVAH ER ORKIN HANS NOA?
O aUM ubI Ulkncfeu I hennl Ynd-
Ittu n«n h*nú bUB Btktss hana
Hk ttatom itUu í bUMnn «c h*ltlr
|Mm twMuuuun'Iuiub >«im, tem cetur
MM. V«fH«ala era sWt k«n>
nflksr a< beacta kentektl, oc
ittm ar aawitaV SaelccethcerS-
_______
ÍMatlt
— ■ ...
ðrkbi « 1 tla
SMut n i»iH var Uant vertfiaunln:
Alda GuBmundadótlir,
VallargarBi 31, Kópavogi.
Vinninganna má vltja f skrifstofu
Vikunnar. 33. tbl.
itm þaB. Honum fer þa6 svo vel,
og þa8 er lika þa8 eina, sem hann
gerir, eftir þv( sem ég fæ bezt séð.
Me8 því a8 beita ýtrasta vilja-
þrski, heppnaSlst Andy a8 hafa
sjórn á tir. — Ég geri að minnsta
kostl mitt bezta, sagSl hann.
— Og hvertu mikiB hsfur þa8
VUUS M. ttl.
hjálpað? Nú eru liðnir fjórir dagar,
án þess að þú hafir afkastað
nokkru. Og það skiptir svo sem
engu máli, ef þetta snerti aðeins
sjálfan þig, en þetta snertir einnig
dóttur mína og barnabarn mitt og . .
Lissa gekk á milli þeirra eins og
dómari ( hnefaleikum.
— Hættið, sagði hún snöggt. -
Þetta hjáipar hvorki okkur né
Andrew.
Hún hafði rétt fyrir sér. Það þjón-
aði engum tilgangi að rífast, og
Andy hafði fullan hug á að láta
það vera. En tengdamamma hans
var ekki á sama máli: — Ef þú átt
von á hjálp frá einhverjum, skaltu
allavega ekki reikna með eigin-
manni þínum, Lissa. Eg er kannske
ekki óskeikul, en ég er þó reiðu-
búin að reyna.
Þegar hér var komið, opnaði
Bruno dyrnar og tilkynnti, að Zit-
lau lögreglumaður væri kominn og
vildi fá að tala við Andy. Sjóðandi
af illsku gekk Andy fram í forsal-
ínn.
— Mér þykir leitt að valda yður
ónæði, sagði Zitlau, — en ég neydd-
ist til að taka lífvörðinn yðar hönd-
um.
— Hub? Hvað hefur hann gert?
— Hann hefur enn einu sinni lát-
ið skapið hlaupa með sig í gönur
Þetta er gamall veikleiki hjá hon-
um. Hann var einum of ákafur
gagnvart stúlkukind í næturklúbb.
Hún hefur kært hann fyrir líkams-
árás. Zitlau horfði rannsakandi á
hann. — En þér hafið kannske þeg-
ar heyrt það?
Af þakklæti hafði Crystal greini-
lega ekki viljað blanda Andy í mál-
ið, og hann sá sjálfur enga ástæðu
til að gera það.
— Nei, sagði hann, en bætti svo
við. — Hvað get ég gert til að hjálpa
yður?
— Þér getið ekkert gert ( dag.
Það er sunnudagur. Snemma í fyrra-
málið er hægt að láta hann lausan
gegn tryggingu. Og hann sálast
ekki af því að sitja inni þangað til.
— Það var fallega gert af yður
að koma hingað og segja mér þetta.
— Ég kom að nokkru leyti í eig-
in þágu, sagði Zitlau. — Þessi stúlka
var trúlofuð manni, sem hét Lam-
ercy, og hann var myrtur í gær.
Hann var hilmari og keypti vafa-
sama peninga. Mér finnst dálítið
athyglisvert, að Hub skyldi missjá
sig á unnustu hans, einmitt nú.
— Vitið þér hver drap hann?
— Með sjálfum mér hef ég til-
hneigingu til að halda, að það hafi
verið sá sami og myrti barnfóstr-
una yðar. Aðferðin er sú sama. Ég
get sem þezt sagt yður, að við höfð-
um ákveðið að ná í Lamercy til að
athuga, hvort hann vissi nokkuð um
son yðar. Sú hefur greinilega verið
raunin. Og barnsræningjarnir hafa
orðið hræddir um, að hann myndi
leysa frá skjóðunni. Því miður vor-
um við of lengi að hafa uppi á hon-
um.
Andy stóð kyrr úti á tröppunum,
eftir að Zitlau var farinn og reyndi
að hugga sig við fegurð umhverfis-
ins, en eins og allt var í pottinn bú-
ið, hafði hann nánast ama af henni.
Syni hans hafði verið rænt og ef til
vi11 hafði hann verið drepinn. Bezti
vinur hans hafði afneitað honum.
Einkaritarinn hafði svikið hann, og
hann var ósáttur við tengdamóður
sína. Þar að auki — hversvegna
Endurnýjum
sængur og kodda.
Fljót afgreiðsla.
Höfum einnig
æðardúns-,
gæsadúns- og
dralonsængur.
Póstsendum
um land allt.
DÚN- & FIÐUR-
HREINSUNIN
VATNSSTÍG 3
(örfá skref frá Laugavegi).
Sími 18740.
ASAHI PENTAX
NÝKOMIÐ
FJÖLBREYTT ÚRVAL
AF
LJÖSMYNDAVÉLUM
ásamt fylgihlutum
SKRIFIÐ eftir verð-
og myndalistum.
Sfmi 21556