Vikan - 04.11.1965, Síða 7

manngreyið auðvitað að vinna á
föstudögum sem aðra daga, en
það er oftast það fólk sem minnst
hlustar á útvarpið sem mest fjas-
ar um sinfoníugarg. En ætli þetta
fólk hafi nokkurn tíma setzt nið-
ur við útvarpið í ró og næði og
með þeim ásetningi að njóta þess
sem þar er á boðstólum?
Ég er ekki gömul, (22 ára) ég
er ekki menntuð á sviði tónlist-
ar á nokkum hátt, ég hef gam-
an af að hlusta á Bítlana og ég
á böm sem hafa oft mjög hátt
en samt gef ég mér yfirleitt góð-
an tíma til að hlusta á flesta
tónlistarþætti í útvarpinu með
allskonar músik og ég gleðst yf-
ir því í hjarta mínu að ég virð-
ist vera farin (mér alveg óafvit-
andi) að kunna að njóta æðri
tónlistar og oft tek ég góðan
píanóleik langt fram yfir létta
tónlist.
Ég er ekki í vafa um að Jón
Múli og Guðmundur Jónsson
eiga miklar þakkir skildar fyrir
sínar góðu kynningar á því efni
sem þeir flytja og það örvar
mann til að hlusta með athygli
þegar þeir, ekki einungis segja
nafnið á laginu heldur þýða það
lika og segja kannske nokkur
orð um efni textans, því það em
ekki allir sem kunna erlend
timgumál. Svo þakka ég fyxir
allt gott efni í þér.
Bogga.
Mig langar að gera hér at-
hugasemdir við bréf það frá
Ragnhildi R, sem birtist í 39.
tölublaði.
í fyrsta lagi var í umræddri
skoðanakönnun ekki spurt að
því, hvort konur langaði til að
vinna utan heimilis, heldur hvort
þjóðfélagið hefði efni á að fara
á mis við starfskrafta giftra
kvenna með létt heimili. Flestar
konumar svöruðu þessu neitandi,
en bættu jafnframt við, að böm-
in (hvort sem þau væru stálpuð
eða ekki) hefðu áreiðanlega ekki
gott af því að fara á mis við um-
hyggju móðurinnar.
Svo held ég líka, að hæpið sé
að halda því fram, að enda þótt
gift kona geri ekkert annað en
að gæta bús og barna, geri hún
því miklu betri skil en önnur,
sem hefur einhverjum störfum
að gegna utan heimilis. Þetta er
áreiðanlega mjög einstaklings-
bundið eins og svo margt ann-
að. G.E.
ÚTVARPSSKATTURINN.
Kæra Vika!
Ég varð svo hneykslaður og
sár út í íslenzka ríkisútvarpið,
þegar ég fór með bílinn minn í
skoðun, að ég get ekki orða
bundizt. Svoleiðis er, að ég
keypti bílinn minn, hjá Sölu-
nefnd varnarliðseigna, og í hon-
um er útvarpstæki sem er ein-
ungis með miðbylgju, og þar af
leiðandi heyrist ekkert í Reykja-
víkurútvarpinu í því. Ég tek það
fram, ekkert. En viti menn. Ég
fæ ekki skoðun á bílinn, nema
ég borgi afnotagjald af útvarpinu
eða láti rífa það úr bílnum.
Ég fæ það ekki einu sinni inn-
siglað, því það er aðeins gert
tvisvar á ári og það er liðinn
sá tími að sú athöfn fer fram.
Svo nú verð ég að gera svo vel,
að borga, veskú 530.00 kr. Eða
láta stórskemma bílinn að inn-
an með því að láta rífa tækið
úr bílnum og sitja eftir með
stærðar gat í mælaborðinu. Ég
er anzi hræddur um að þeirmenn
sem börðust sem mest á móti
danskri einokun á íslandi, hafi
ekki hugsað sér frelsi fslands,
íslenzka ríkisins þannig misnot-
að.
Virðingarfyllst:
Ólafur I. Halldórsson.
IIIN SÉRSTÖKU ILMKREM FRÁ AVON.
Sex ilmtegundir — indælar, mildar og lokkandi,
viff hæfi hverrar konu. Svalandi, heit og rómantísk
áhrif. Viff öll tækifæri er ILMKREM ávallt þafí bezta.
Affeins ögn á hndleggi háls og herffar — kremiff
hverfur, en ilmurinn verður eftir lengi — lengi.
... í yndis-
legum
ilmkremum
VIKAN 44. tbl. rj