Vikan - 23.03.1972, Qupperneq 22

Nátlúra 3: Ólafur GarSarsson, Áskell Másson, Björgvin Gíslason, Sigurður Árnason, Jóhann G. Jóhannsson og Shady Owens.
NATTURA AMUNDA
Ámundi Ámundason er eini
maðurinn á íslandi sem hefur
það að aðalstarfi að vera um-
boðsmaður hljómsveita og und-
anfarin sjö eða átta ár hefur
liann gert lítið annað. Æfingin
rkapar meistarann sagði ein-
liver svo Ámtindi heyrði og nú
er þessi umboðsmaður umboðs-
manna orðinn mjög góður um-
bóðsmaður. Að vísu sýnist sitt
hverjum um Ámunda, en bau
' svokallaðri „nýju“ Náttúru
virðast hafa verið á einu máli
um ágæti Ámunda, bví hann
er nú einkaumboðsmaður þeirra
og sérlegur ráðgjafi í einu og
. ilu. Að vísu ei Ainuitdi ukk;
Ómar Valdimarsson
heyra
lpra má
mjög góður hljóðfæraleikari,
;vo hann lætur þau um músík-
ina en enginn tapar á því.
Allra sízt fólkið sem var sam-
ankomið í Klúbbnum, fimmtu-
daginn 24. febrúar sl. Náttúra
hrilleraði þar hressilega, þrátt
fyrir ýmis vandamál sem voru
með söngkerfið og fleira í þeim
dúr. Auðvitað ætla ég ekki að
l.alda fram, að þau séu full-
komin. en hver býzt við full-
kominni hljómsveit þegar með-
limir hennar hafa aðeins æft
saman í nokkrar vikur og al-
drei komið fram opinberlega?
Við Egill Sigurðsson. ljós-
'nyndari, fórum með Ánuinda
■uður í Kúagerði, þar sem Nátt-
ira leigir sumarbústað til æf-
nga. Þar lét ég í ljós efasemd-
1 mínar um hljómsveitina á
beim forsendum að ef þau byrj-
'ðu ekki á því að flytja frum-
■amið efni myndu þau aldrei
■afa sig í það. Jóhann G. Jó-
' annsson var mér auðvitað
• kki sammála og vildi meina —
étt eins og öll hin (ég er aldrei
iss um hvað margir eru í
ul jómsveitinni!) — að vitaskuld
yrftu þau að byrja á að „spila
ig saman", læra að þekkja
. ivert inn á annað og svoleiðis
nokkuð og þá gætu þau farið að
„gera hluti", eins og það er
kallað á fagmálinu. Enn hefur
engin reynsla komið á það, en
við skulum vona, allra hluta
vegna, að Jóhann hafi rétt fvr-
ii sér. Náttúra, eins og hún er
skipuð nú, hefur svo sannar-
lega hæfileika til að gera góða,
frumsamda hluti og eins og
stendur á hljómsveitin ekki í
nokkurri samkeppni. Vissulega
eru aðrar hljómsveitir i fullu
fjöri (Koof Tops eru meira að
segja farnir í plötu í stúdíói
Péturs) en Náttúra er bara svo
miklu betri en aðrar hljóm-
sveitir starfandi i augnablikinu,
með fullri virðingu fyrir öllum
iiðrum.
Fólkið i Klúbbnum var ánægt
með það sem það heyrði. Fæst-
i: sáu nokkurn skapaðan hlut.
þar sem dansgólfið á efri hæð-
inni var troðið fólki er stóð og
horfði á hnakkann á næsta
manni. Greinilegt var, að þrátt
fyrir ýlfrið i söngkerfinu þótti
þeim í Náttúru gaman og áheyr-
endur skemmtu sér konunglega
líka, sérlega þegar Áskell Más-
son stjórnaði trumbukór; þá
törðu allir trumbur eða önnur
ásláttarhljóðfæri og sungu ein-
tóna afríkanskar klámvísur inn
í milli. Þetta er það sem þeii
félagarnir í Osibisa kalla „criss
rross-rythma sem springur í
hamingju"!
Ekki skal ég fullyrða að Nátt-
úra sprengi okkur beinlínis í
hamingju, en samt sem áður sé
ég ríka ástæðu til að óska þeim
til lukku með gott start.
Ámundi Ámundason: I Ihink lce
land's a very cool country, yes!
22 VIKAN 1 2. TBL.